Ο άντρας που βρισκόταν στο διπλανό κρεβάτι ήταν ένας πρώην λοχαγός του πεζικού ονόματι Έλιοτ Ροουζγουότερ. Ο Ροουζγουότερ είχε βαρεθεί να είναι μεθυσμένος όλη την ώρα.
Ο Ροουζγουότερ ήταν εκείνος που μύησε τον Μπίλι στον κόσμο της επιστημονικής φαντασίας, και ειδικά στα βιβλία του Κίλγκορ Τράουτ. Ο Ροουζγουότερ είχε μια τεράστια συλλογή χαρτόδετων βιβλίων επιστημονικής φαντασίας κάτω από το κρεβάτι του. Τα είχε φέρει στο νοσοκομείο μέσα σε ένα μπαούλο. Εκείνα τα αγαπημένα, άχαρα βιβλία είχαν μια μυρωδιά που πλημμύριζε την πτέρυγα - σαν φανελένιες πιτζάμες που δεν είχαν αλλαχτεί ένα μήνα, ή σαν ιρλανδικό βραστό κατσαρόλας.
Ο Κίλγκορ Τράουτ έγινε ο αγαπημένος εν ζωή συγγραφέας του Μπίλι, και η επιστημονική φαντασία ήταν το μόνο είδος ιστοριών που διάβαζε.
Ο Ροουζγουότερ ήταν δυο φορές πιο έξυπνος από τον Μπίλι, αλλά εκείνος και ο Μπίλι αντιμετώπιζαν παρόμοιες κρίσεις. Και οι δυο θεωρούσαν ότι η ζωή δεν είχε νόημα, εν μέρει εξαιτίας όσων είχαν δει στον πόλεμο. Ο Ροουζγουότερ, για παράδειγμα, είχε σκοτώσει έναν δεκατετράχρονο πυροσβέστη νομίζοντας πως ήταν Γερμανός στρατιώτης. Έτσι πάει. Και ο Μπίλι είχε δει τη μεγαλύτερη σφαγή στην ιστορία της Ευρώπης, την ισοπέδωση της Δρέσδης με εμπρηστικές βόμβες. Έτσι πάει.
Έτσι λοιπόν και οι δυο έπρεπε να ανακατασκευάσουν τους εαυτούς τους και το σύμπαν τους. Η επιστημονική φαντασία ήταν μεγάλη βοήθεια.
Μια φορά ο Ροουζγουότερ είπε στον Μπίλι κάτι πολύ ενδιαφέρον σχετικά με ένα βιβλίο που δεν ήταν επιστημονικής φαντασίας. Είπε ότι όλα όσα χρειάζεται να ξέρει κάποιος για τη ζωή βρίσκονται στους Αδελφούς Καραμαζόφ του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. «Όμως αυτά δεν είναι αρκετά πια», είπε ο Ροουζγουότερ.

KURT VONNEGUT: ΣΦΑΓΕΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΠΕΝΤΕ