ΑΓΓΕΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ

ΑΓΓΕΛΟΥ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Ποτέ σου δεν κατάλαβες Ότι δε με μεγάλωσαν άνθρωποι Ότι είμαι αποκύημα καταιγίδας Αδερφή των κεραυνών Ότι το σπίτι μου κατοικείται μόνο από βροχή Ότι η δοτικότητά μου στον έρωτα και τις αισθήσεις Κάνει πιο πρόθυμες τις ανάσες που παίρνω Αλλά ποτέ δεν ξεχνώ Ότι εδώ που είμαι εγώ Δεν υπάρχει οξυγόνο [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Στόμα βροχερό
Έβρεχε δυνατά από τα δελτία των εποχών ενημερώθηκα πως έκανε Αύγουστο φόρεσα ένα λευκό φόρεμα κάτι γαλότσες και βγήκα να ζευγαρώσω με τη λάσπη τα φαρμακεία δεν εφημέρευαν, μου είπες η κλινική κοιμόταν σε άκουγα έβαζα κομπρέσες στα νυχτολούλουδα θα σε συναντούσα ανεξάρτητα από κάθε καιρό είχα στις παλάμες μου τον πυρετό [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΜΕΛΙΣΣΙΟΥ
περνά από μπροστά μου ο κόσμος όπως περνάει κάνει μαγεία, λέω πατώ σε τέτοιες πέτρες από τι χλωμιάζουν αυτές οι κοπέλες; στον γαλαξία πατάω, λέω κανείς μη δώσει σημασία έχω παραπλανήσει με τόσα λόγια να μοιάζουν σε θλίψη χαϊδεύω σωστά τα λάθη μου κανείς δε βλέπει πως τους χαμογελάω όταν η μαγεία κατάλαβε για τον κάτοχό της, λέω πως δεν υπάρχει, λέω γύρισε την παλάμη και το πέλμα της σε οξεία γωνία που έκλεινε το τρίγωνο εδώ εδώ που είμαι εγώ, εγώ λέω δεν ξέρω τι λέω σε έναν αστερισμό όλο αναθυμιάσεις κάνει μαγεία στο ματάκι μου λέω κι έ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΑΛΟΓΑ
Τώρα τελευταία δε διαβάζω Ξαπλώνω και μελετώ Τους καρπούς των χεριών μου Μέχρι να πρηστούν τα μάτια μου Από το ανεξάντλητο Αυτής της γεωγραφίας. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΧΕΡΙΑ ΠΑΛΙΡΡΟΙΑΣ
Η νύχτα δε μ' αφήνει να κοιμηθώ Στριφογυρίζει μες στο δωμάτιο Έγινε κουνούπι Ζωγραφίζω με τα μάτια πεταλούδες Τις ακουμπώ προσεκτικά στους τοίχους Κοιτώ το φως που βγαίνει απ' τη σπασμένη λάμπα Το βιβλίο δίπλα μου Το φως Το βιβλίο Το κουνούπι Αυτά ήταν πάντα Αυτά ήταν όλα (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΑΖΟΥΝ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ
Ποτέ σου δεν κατάλαβες Ότι δε με μεγάλωσαν άνθρωποι Ότι είμαι αποκύημα καταιγίδας Αδερφή των κεραυνών Ότι το σπίτι μου κατοικείται μόνο από βροχή Ότι η δοτικότητά μου στον έρωτα και τις αισθήσεις Κάνει πιο πρόθυμες τις ανάσες που παίρνω Αλλά ποτέ δεν ξεχνώ Ότι εδώ που είμαι εγώ Δεν υπάρχει οξυγόνο. [...] (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...