ΑΛΕΞΙΟΥ ΕΛΕΝΗ

LESETRAINING NEU FUR DIE GRUNDSTUFE

ΕΠΤΑ ΑΝΑΣΕΣ ΠΡΙΝ
ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΣΕ ΕΝΑ ΞΕΡΟ ΡΥΑΚΙ ξερό ρυάκι σε παίρνω με το μάτι ανάποδα - πού βγάζεις; πέφτω σε ίσκιο γνώριμο που κάποτε θυμήθηκα κι απόμεινα ρυτίδα στην κρούστα της γης ξερό ρυάκι σπάζω το σύκο με σκίζει στον αντίχειρα λεπίδι απολιθωμένο του βράχου χαρακίρι βεργούλες ασημένιες που τύλιξα στο δάχτυλο για να ξεχάσω καλοκαίρι στυφό μαραμένο τετράδιο δίχως μια στάλα ποίημα πότε λιγόστεψε η βροχή; πότε στεγνώσαμε από τη θάλασσα; απ' την αγάπη; και γίναμε ξερό ρυάκι φίδι χωμάτινο που κυλιέται στ' αγκάθια; [...] [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΨΑΜΕ ΜΑΖΙ
«ΚΗΔΕΙΕΣ ΕΝΤΟΜΩΝ»: Κηδέψαμε το τελευταίο έντομο στο μαυσωλείο των προγόνων. Μέλισσες του έρωτα αράχνες του θανάτου. Ξεπλύναμε τις μυγοσκοτώστρες μας και ήπιαμε καφέ. Αμετανόητα συνένοχοι. Απαρηγόρητα βουβοί. Δεν είχαμε άλλον συγγενή να χάσουμε παρά ο ένας τον άλλον. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
Το «ταξίδι στα σύννεφα» έχει ιδιαίτερη συναισθηματική αξία. Είναι δημιούργημα μιας μικρής, αγαπημένης φίλης. Είναι το αποτέλεσμα μιας μεγάλης προσπάθειας. Με το «ταξίδι στα σύννεφα» η Ελένη πέτυχε μια «υπέρβαση». Μέσα από τον γραπτό λόγο, που, κυριολεκτικά, τη βασάνιζε και ήταν το μεγάλο της πρόβλημα, κατάφερε να μας δώσει κάτι τόσο όμορφο. Κατάφερε να μας παρασύρει στο φανταστικό κόσμο του ονείρου. Μας μετέφερε σε συννεφένιες πολιτείες. Μας γνώρισε το συννεφοσχολείο. Ένα σχολείο διαφορετικό, όπου κανείς δεν γελάει, όταν ένα παιδί δυσκολεύ...
Διαβάστε περισσότερα...