ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ-ΜΕΛΚΙΑΔΕΣ ΒΙΚΤΩΡ

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΩΝ ΜΑΓΙΑ
Ουδείς μεταφυσικός ή παράλληλος φόβος συντρέχει για το αύριο το ακρωτηριασμένο ή ακέφαλο, γιατί απωθημένο απερίγραπτα Είναι ολοφάνερος ο τόπος στον οποίο Ανήκει ο καθένας. Η Κόλαση περικλείει εντός της σε απειρία τα ασύμβατα και συμβατά το πλήθος όντα αποδεκτά ή παραλειπόμενα το ακίνητο ασαφές big bang το λίκνισμα των αστερισμών και το συλλαβισμό του χρόνου τους παγετώνες που προμηνύουν άνοιξη τη ρώγα που υπόσχεται αψέντι τη γύρη, μέλισσα μετά το γάμο φόνισσα το μυστικό χάδι, το κλάμα του μωρού πάντα τα έμβια και έμβρυα και κτίσμ...
Διαβάστε περισσότερα...

ANIMAS
«Προχωράμε σ' έναν αποχαιρετισμό. Κοιτάζουμε τις Πόρτες. Το καράβι περνάει σε καμπύλη και απομακρύνεται προς το λιμάνι - κι εγώ, πόσο ακόμη θα μείνω μαζί τους; Κύματα, κύματα, μέχρι το βάθος της ψυχής μου, σ' αυτόν τον καταραμένο τόπο όπου πορευόμαστε πριν να φανούν τα αστέρια, μαζί με τις προσευχές των κεκοιμημένων. Σε πλήρη απόγνωση, ψάχνοντας να βρω αυτή τη γυναίκα. Που τίποτα δεν απέφυγε και έσωσε κάτι από μας όταν είπε: "Τι μου μένει τώρα, ύστερα από τρεις μήνες; Μα. . . το βλέμμα των ανθρώπων"». (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟΣ ΜΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ
Είναι παράξενο που σε τέτοιες στιγμές έντασης, δένεσαι με ένα άνθρωπο. Ξαφνικά, τη ζωή μας την είχε παρασύρει ένα ποτάμι, που κανείς δεν ήξερε σε ποια θάλασσα, σε ποιο μπουντρούμι, σε ποιο κοιμητήριο κατέληγε. Οι άνθρωποι γύρω μας αραίωναν. Περνούσαν βιαστικά στο δρόμο, και είτε μέρα είτε νύχτα ήταν, μοιάζαν όλο και πιο πολύ με σκιές. Οι ώρες γινόταν πιο στοχαστικές. Διάλεγες αλλιώς, οι στιγμές σου μετρούσαν πέρα από το ορατό, ακόμα και η αναπάντεχη παρουσία μιας κοπέλας αποκτούσε άλλο μυστήριο. Σαν σε παραμύθι όπου κάπου εκεί γύρω παραμό...
Διαβάστε περισσότερα...