ΑΝΑΠΛΙΩΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ

ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ
...Εσύ νομίζεις, Ιπποκράτη, ότι δύο είναι οι λόγοι του γέλιου μου, τα καλά και τα κακά. Μα ουσιαστικά δεν γελάω παρά για ένα και μόνο πράγμα. Για τον άνθρωπο. Που είναι τόσο πολύ μωρός, τόσο κενός από κάθε λογική πράξη και απλοϊκός σαν παιδί με όλα του τα σχέδια. Υποφέροντας έτσι, χωρίς όφελος, αφάνταστους κόπους και οδεύοντας έρμαιο της επιθυμίας του ως τα πέρατα της γης... ...Πώς να μη γελάω, Ιπποκράτη, με αυτόν που αναστενάζει από τους καημούς της αγάπης, επειδή του παρουσιάζεται για το καλό του κάποιο εμπόδιο; Πως να μη γελάσω, μάλιστα...
Διαβάστε περισσότερα...