ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΝΑΤΑΛΙΑ

ΛΕΒΕΝΤΟΓΕΝΙΑ

ΠΕΡΗΦΑΝΕΣ ΚΙ ΑΔΟΥΛΩΤΕΣ

ΜΥΡΑ ΚΑΙ ΧΟΕΣ
«Η αντιστασιακή μας συγγραφέας, στο βιβλίο της «μύρα και χοές», επιστρατεύοντας όλες τις χαρισματικές της δυνάμεις, όλο τον εκφραστικό της πλούτο μέσα απ’ την απέραντη πίστη της στα ιδανικά του αγώνα, κατορθώνει να πείσει ιστορικά κι αισθητικά τον αποδέκτη του έργου της. Βιώνει κανείς μέσα απ’ αυτό όσα βίωσε η ίδια, κάνοντας μνήμες του τις μνήμες της. Και τι μνήμες! Του τραγικού και της φρίκης! Αλλά και της βαθύτερης ικανοποίησης του αγωνιζόμενου εραστή της αξιοπρέπειας, που έδωσε όλο το είναι του για να λειτουργεί στις συνειδήσεις το γίγν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΤΑ ΤΗ ΒΑΡΚΙΖΑ Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ
Στις οκτώ το βράδυ, στο καφενείο των αδελφών Κατσαρού, όπου βρίσκονταν 150 - 180 θαμώνες, ανάμεσα στους οποίους και μέλη της Διακομματικής Επιτροπής του ΕΑΜ, οι συμμορίτες πλησίασαν από τη δυτική πλευρά και από απόσταση 10 μέτρων έριξαν ριπές με πολλά αυτόματα όπλα, δηλαδή πάνω από 100 βλήματα και χειροβομβίδες. Θύματα: δύο νεκροί! Ο Γιώργος Κατσαρός κι ο γεωπόνος Λαφαζάνος (αδερφός της ηρωικής αγωνίστριας Μαρίας Λαφαζάνου, που εκτελέστηκε αργότερα με απόφαση του στρατοδικείου Χαλκίδας). Οι δύο νεκροί δεν ήταν από τους «αποφυλακισθέντες» ο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΕ ΔΟΥΛΩΝΩ ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΩ

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΤΕΡΟ
(...) Κι όπως ρίχνω τη ματιά μου αρπακτά πίσω μου, παίρνει το μάτι μου τη Βάσω μου. Το μεγαλύτερο κοριτσάκι μου να ικετεύει: «Πάρε με και μένα μαμά!» Κι εγώ η πικρή: «Περίμενε λίγο να βγάλω τη Μαίρη αντίπερα κι έρχομαι αμέσως να σε πάρω! Περίμενεεε!» Μα δεν μπορώ να ξέρω αν μέσα σε κείνη τα βουή και τον τάραχο, άκουσε τίποτα το παιδί μου! Και το βλέπω - μοίρα μου κακή - να ρίχνεται μέσα στην κατεβασιά, να σέρνεται σαν ξερό φύλλο, να στροβιλίζεται και να χάνεται ’πο τα μάτια μου. Κι εγώ η μαύρη να κρατιέμαι ακόμη από την κάννη του αντάρτικο...
Διαβάστε περισσότερα...