ARONIADA POPI

ΛΥΚΡΑΥΓΕΣ
Η πεζογραφία της Πόπης Αρωνιάδα κατάγεται από την ποίηση και γι' αυτό είναι φορτισμένη με συναίσθημα και κομψοέπεια. Τα συγκεκριμένα διηγήματα, μοντέρνα και συχνά ανατρεπτικά, συμβολικά εξιστορούν αλλά ρεαλιστικά περιγράφουν (κάποτε με σκληρό τρόπο). Στην τελευταία παράγραφο του τελευταίου κειμένου, η συγγραφεύς μιλά για κάποιους μέσα της "καινούργιους οφθαλμούς" και καταλήγει: "Τώρα βλέπω ακόμα κι αυτά που ποτέ δεν θα θελα να δω". Ευτυχώς ο αναγνώστης σ' αυτό το γοητευτικό βιβλίο θα διαβάσει αυτά που θα 'θελε πάντα να δει. (ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΣΤΑΘ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΛΥΕΔΡΙΚΗ ΚΟΠΗ ΤΑΝΚΑ ΜΕ ΤΙΤΛΟ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ Στου αορίστου την υποτακτική δεν εμφωλεύω είμαι από εκείνους που ενεργούν ασάλευτα. [Από την έκδοση] CONFESSION I do not hide deep into the subjunctive of the past tense. I belong to those who operate in stillness. [From the publisher]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΡΟΚΕ
...γύρισα στο πλάι μετά από χρόνια κουράστηκα μαθητευόμενη ανάσκελα στη φιλοσοφία και την περιέργεια τώρα έμαθα τον πλάγιο λόγο η εναπόθεση πράγμα σημαντικό κουβαλάει το φως που μπορεί να σε ξεκάνει ή να σε λυτρώσει κι αυτή η σπείρα που ξετυλίγεται χωρίς ποτέ να πραγματώνεται κι απλά ακολουθεί... ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΔΙΔΥΜΕΣ
Γυναίκες. Ορατές και αόρατες πτυχές της ζωής τους. Αληθινές ιστορίες από τη δεκαετία του 1950 μέχρι σήμερα. Ρόλοι, βιώματα, επιλογές, ηλικίες. Γυναίκες δυνατές που πάλεψαν και γύρεψαν, πήραν κι έδωσαν, κυρίως έδωσαν αγάπη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΥΛΕΣ
Dominating an eagle's breath, From an imprial fresco. Now, nothing prevents me any more to fly with it and kiss life on the mouth (From the publisher) "Κυριάρχησε μέσα μου το χνότο ενός αετού από αυτοκρατορική τοιχογραφία. Τώρα πια, τίποτα δε μ' εμποδίζει να πετάξω μαζί του, ν' ασπαστώ τη ζωή στο στόμα. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΙΣΤΟΙ ΒΑΘΙΑΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
"Αόρατο χάδι η αίσθηση του απόλυτου" λέει η Πόπη Αρωνιάδα, αλλά αυτό που χαρακτηρίζει ίσως την ποίηση της είναι ότι αυτή η αίσθηση κυριαρχεί περισσότερο σαν υπόβαθρο, σαν θεμέλιο, παρά σαν χάδι. Η αίσθηση του απόλυτου σαν ουσία και όχι σαν φιλοσοφική σκέψη. Ξέρουμε, βέβαια, πόσο οι αφηρημένες έννοιες κατευθύνουν τη ζωή μας και καθορίζουν - συχνά με λάθος ερμηνεία- την έντασή της. Αλλά η ποίηση της Πόπης Αρωνιάδα αποδεικνύει με τον έντονο λόγο της ότι και το αντίθετο, η απλή ζωή μας, μπορεί να φανερώσει κάτι από το βάθος του απόλυτα άγνωστο...
Διαβάστε περισσότερα...