ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ι. ΓΙΩΤΑ

ΓΛΥΠΤΗΣ ΧΡΟΝΟΣ
Υπάρχει κάπου, σε έναν τόπο έξω από τον χρόνο ένα απάτητο λιβάδι με μαργαρίτες. Πάνω σε τούτη την ανοιξιάτικη χλόη ξάπλωσε κάποτε ένα κορίτσι. Ανάμεσα σε δύο κόκκινες παπαρούνες. Και ονειρεύτηκε έναν καλύτερο κόσμο Πήρε μετά μολύβι και χαρτί, τον σχεδίασε και τον καρφίτσωσε στην καρδιά και τα μάτια. Για να' χει πάντα άνοιξη. [Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου]...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΚΑΡΔΙΟΚΛΕΦΤΡΑ
Λιγοστά ήταν τα παραμύθια που διάβασα σαν ήμουν παιδί. Πολύ περισσότερα εκείνα που τόκισε η ανάγκη μου να λερώνω κάθε άνοιξη τα περιθώρια του χρόνου με μπογιές. Γκρι, άσπρο - μαύρο, βαθύ μπλε, μπορντό, απαλό ροζ, λευκό κι ύστερα... πράσινο. Μόνο πράσινο. Πράσινο ανοιχτό, πράσινο κλειστό, με γαλαξίες ανταύγειες, πράσινο κυπαρισσί... λαδί αγαπημένο. Σαν τα μάτια των Αγγέλων. Κι αν μεγαλώνω, κρατώ ακόμη δυο μολυβιές από ουρανό στην πίσω τσέπη. Και ξύνω τα μολύβια μου να ντύσω την σκιά μου πολεμώ. Και στριμώχνομαι. Ανάμεσα στις "φωτεινές μοναξ...
Διαβάστε περισσότερα...