ΒΑΓΙΑΚΟΥ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ ΒΑΡΒΑΡΑ

ΤΙ ΑΡΩΜΑ ΦΟΡΑΣ, ΓΙΑΓΙΑ;
Σχέσεις γιαγιάς-εγγονής: Ψυχογραφικές αναλύσεις εναλλασσόμενες με γοργή κινητικότητα και τρυφερή προσέγγιση. Βύθισμα στα γεγονότα της ζωής της ηρωίδας με συναισθηματισμό ποιητικοποίησης της πεζογραφίας. Βουερό κύλισμα χωρίς επιστροφή σε βιωματικές οδυνηρές καταστάσεις, που με άπειρη αγάπη, τρυφερότητα και νοσταλγία, η συγγραφέας τις μεταλαμπαδεύει στη νέα γενιά για να πορευτεί κι αυτή τον δικό της δρόμο με διδαχές, εμπειρίες και συναισθήματα, εφόδια για τα δικά της μελλούμενα. Η γιαγιά εμπιστεύεται τα βιώματά της στην πένα της εγγονής με τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΨΙΤ ΨΙΤ... ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;
29 διηγήματα από μια πέννα που πάλλεται με τον σεισμογράφο της καθημερινότητας. Τα δέκα εξ αυτών Χριστουγεννιάτικα, στολισμένα με αστερόσκονη και γεύση νοσταλγίας. Όλα είναι αφιερωμένα σ' αυτούς που ονειρεύονταν τις αγριοβιολέτες στα λιβάδια και η ζωή τους έμαθε να μαζεύουν κυκλάμινα στους γκρεμούς. Σ' αυτούς τους διακριτικά ΔΙΑΚΡΙΤΟΥΣ. Στους ξεχωριστούς. Στους πρωταγωνιστές του παρασκηνίου. Σ' αυτούς που αξίζουν το χειροκρότημα της ζωής!!! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΘΟΦΟΡΙΑ ΣΤΙΓΜΩΝ
ΕΝΟΙΚΙΟ ΟΣΟ ΟΣΟ Η χαραμάδα της μιζέριας αποκρουστική. Καμία προσδοκία ηλιαχτίδας. Απαίτηση καμία. Απλά λίγη ελπίδα. Ενοίκιο; Όσο όσο! Παζάρια δε χωράνε να κατοικήσεις τη ζωή! [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗΝ ΜΥΡΙΝΑ 1940-1960
...ως να ρουφήξει η νύχτα το κατάρτι... ...ως να ρουφήξει τ' Αγιονόρος τις πορφύρες... ...ως το θαλασσί μελιτζανί να γένει... ...ως το σκοτάδι να ρουφήξει τις σκιές... ...ως να στρίψει ο ώμος την πλάτη... ...ως η ματιά ν' αγκιστρωθεί στο βλέμμα... ...ως το δάκρυ να στάξει σκουριά... ...ως οι μνήμες... να μη γίνουν ποτέ παρελθόν!!! (Βαρβάρα Βαγιάκου-Βλαχοπούλου, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: ΟΙΚΙΑΚΑ
Η Μαρία, κοπέλα της δεκαετίας του '60, έχει τελειώσει το Γυμνάσιο και παντρεύεται τον έρωτα της ζωής της. Απωθημένο της όμως έμεινε η Ιατρική. Κι ενώ ο αγαπημένος της Ντίνος στο «τι επαγγέλεστε;» απαντά «γιατρός», η ίδια είναι υποχρεωμένη να απαντά «οικιακά». «Οισοφαγίτιδα επίμονη» τα οικιακά για τη φιλόδοξη Μαρία. Η καταπίεση της συζυγικής αρβύλας την κρατά εγκλωβισμένη, αλλά η διέξοδος έρχεται για να αξιοποιήσει τα «ΟΙΚΙΑΚΑ ΤΗΣ». Πότε όμως; Μετά τη θυσία. . . τότε που ο ψυχίατρος απέρριψε το επάγγελμά της ως ψυχοφθόρο και συνέστησε εργασ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΑΝ ΦΥΛΑΧΤΟ ΑΠΟ ΤΗ ΣΜΥΡΝΗ
«Σ’ αγαπώ. . .», της φώναξε κι εκείνος δυνατότερα, να σκορπιστεί παντού, να τ’ ακούσουν τα πελάγη, οι οριζογραμμές, τα γλαροπούλια. Κι εκείνη έτρεξε να το μαζέψει στ’ αυτιά της, τούτο το σ’ αγαπώ, να το προστατέψει, να το σφίξει όπως το δίχτυ την πολύτιμη ψαριά του, να το κρύψει ακριβά στην καρδιά της, να γεμίσει ασφυκτικά την ψυχή της, να το καταχωνιάσει σαν θησαυρό. Τόσα χρόνια το λαχταρούσε κι οι ζαβολιές της ζωής της τής το ’χαν απαγορεύσει. . . «Που πάμε, καπετάνιε;» «Προς νότια μεριά. Όρτσα τα πανιά. . . Η τραμουντάνα θα μας ακολουθε...
Διαβάστε περισσότερα...