ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ ΚΩΣΤΑΣ

Φλούδες από πορτοκάλι
Αύριο ούριος άνεμος θα τρέξει σ' ένα λιβάδι ανθισμένο σαν άλογο που καλπάζει ως της κοιλάδας τον κυματισμό. Αύριο ένα ρυάκι θα γεμίσει καθάριο νερό των ερώτων σαν ηφαίστειο που χύνεται ως του πελάγου το ταξίδεμα. Αύριο οι άνθρωποι θα σμίξουν σ' ένα απέραντο πορτοκαλεώνα σαν το μελίσσι που γύρη τρυγά ως της κερήθρας το μοσχοβόλημα. [Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΙΑΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ (ΔΙΓΛΩΣΣΗ ΕΚΔΟΣΗ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ-ΓΑΛΛΙΚΑ)
Το σκοτάδι της ορφανής ψυχής, μας σκεπάζει, αδέλφια. Τώρα, ξανά μαζί, πιασμένοι από το χέρι, να βγούμε στις μεγάλες πλατείες του κόσμου, κάτω από τα αστέρια, που, κρεμασμένα από τους εξώστες του σύμπαντος, μας χειροκροτούν. Εκεί, να χορέψουμε το τραγούδι της καρδιάς, να κλέψουμε μια χαραμάδα ήλιο και να την κάνουμε γιορτή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Main dans la main L' obscurite de notre dme orphelin, nous couvre chers freres. Maintenant, de nouveau ensemble, main dans la main, sortis dans les grandes places du mond...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΡΙ - ΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ
...Το πρωινό που έσταξε αίμα από το στόμα, μετά από έναν επίμονο βήχα, έμελε να τον βουτήξει στην κολυμπήθρα της μετάνοιας και της συγνώμης γι' αυτούς που αδίκησε. Δεν ήξερε πια αν ο χρόνος που του υπολείπεται είναι αρκετός να ξανακερδίσει τη χαμένη του ζωή. Τα ρολόγια δε γυρίζουν πίσω τις ημέρες που έφυγαν, μόνο στέκονται σε περασμένα ημερολόγια όταν σκουριάζουν. Αριστοτέλους και Χαλκοκονδύλη, μια μεγάλη κρίση με βήχα και αιμοπτύσεις τον γονάτισε και, εξαντλημένος όπως ήταν, έχασε τις αισθήσεις του. Θυμάται για κάποια λεπτά να αιωρείται ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ ΗΤΑ
Μη σε ξεγελά Το φως που ομορφαίνει τα γήινα, μη σε ξεγελά! Κρύβει πάντα στις σκιές περιφρονημένα αισθήματα, ανήμπορα βήματα, παιδικά σπαράγματα. Χρέος και καθήκον το λένε, μη σε ξεγελά. Κοίταξε να φωτίσεις μέσα σου τις ράγες της καρδιάς. Άναψε το λίκνο της ψυχής, κι οδήγησε το πνεύμα εμπρός, κι ας είναι ο δρόμος μακρύς και δύσβατος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ Ω ΤΩΝ ΩΚΕΑΝΩΝ
ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ Λατρεύω τα καλοκαίρια σου, αγαπημένη, γιατί με δροσίζουν οι στάλες των φιλιών και ξεδιψώ τον πόθο στο κορμί σου. Α! Πώς τρέχει η επιθυμία, φορές φορές αχαλίνωτη βγαίνει μπροστά από την ομίχλη των καιρών. Η αγάπη γίνεται πηγή των ερώτων και ο άνθρωπος κοινωνεί το νάμα της στους αιώνες των αιώνων. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΟΓΙΑ ΔΡΑΠΕΤΕΣ
Όταν γράφει η ψυχή, συνομιλείς με την ποίηση χωρίς ερωτηματικά και τελείες. Χρησιμοποιείς μόνο αποσιωπητικά, γιατί δεν ξέρεις οι λέξεις σε πόσους ουρανούς ονειρεύονται να πετάξουν. Τα θαυμαστικά είναι περιττά, γιατί δεν θα μάθεις ποτέ τον τελικό προορισμό, μήτε θα σου πει κανείς τι απέγινε το ταξίδι. Κ.Β. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΣΤΙΓΜΕΣ
Οι ναυαγοί του ονείρου με τον ορίζοντα χαμένο στο πούσι της ζωής, αποζητούν μόνο δυο χαμόγελα στεριά κι ένα βλέμμα ουρανό από την ψυχή σου. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...