ΒΕΡΙΓΟΥ-ΜΠΑΝΤΙΟΥ ΧΑΡΟΥΛΑ

ΛΑΣΙΘΙ, ΤΟΠΟΣ ΜΕΓΑΣ
«Ανάμεσα στη μοναξιά και τ' ασήμαντα, ώρα που αγρυπνούν τα σύμπαντα, νογά η πήλινη καρδιά σου και πριν σπάσει, όπως το σταμνί στην πέτρινη βρύση, διαλέγεις τον ένα δρόμο, της επιστροφής. Θαρρείς πως γυρνάς στη μάνα σου, ερμηνεύοντας τα σημάδια από την αρχή, προτού σωθούν οι στιγμές που τρυγούν το θυμαρίσιο μέλι στ' όνειρο και ξυπνήσεις. Όχημά σου κάτι ραγισμένες θύμησες με λιόχρυσες φτερούγες, πάντα εκεί, στην ασφάλεια της μοναξιάς. Ένα κεράκι αναμμένο η σκέψη, μια χούφτα παράδεισος ο τόπος, χωρίς τα κουρέλια που βαραίνουν την ύπαρξη. Όταν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΘΙΒΟΛΗ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ ΚΑΙ ΘΥΜΗΣΗ ΚΑΝΕΛΛΑ
Γραφή, η ακριβή μνήμη αυτή που γίνεται όχημα νοσταλγίας, όταν ανακαλώντας στιγμές και πρόσωπα από το παρελθόν η ματιά πέφτει απαλά με την αθωότητα τού παιδιού. Τι κι αν όλα έχουν αλλάξει, τι και αν στις ρυτίδες χαράζεται η έννοια τής παροδικότητας, σημασία έχει η δύναμη, η ανάγκη τής ψυχής, αυτή που καταφέρνει να γυρίζει πίσω από τον καιρό και να συνθέτει ξανά σκηνικά και πρωταγωνιστές σ' ένα τοπίο που το σώμα γνωρίζει καλά και η καρδιά δεν ξεγελιέται. Κάθε γραμμή και μια ατμόσφαιρα οικεία, μελαγχολική καμιά φορά μα και αισιόδοξη γεμάτη συ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΑ ΚΟΥΡΣΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΡΙΓΕΝΕΙΑ
Τη δεκαετία του εβδομήντα η Χαριγένεια έρχεται από το πουθενά κι από το περιθώριό της και εγκαθίσταται με τη μητέρα και τα δυο της παιδιά στην Κρήτη. Την παρουσία της στη γειτονιά αντιλαμβάνονται πρώτα δυο μάτια καθαρά, της μικρής Ζωής. Μέσα από το βλέμμα και την αισθητική του παιδιού, έτσι όπως μεγαλώνει καταγράφεται η διαδρομή της ζωής αυτής της γυναίκας και των ανθρώπων που συναναστρέφεται σε κωμικοτραγικές ή και ακραία τραγικές καταστάσεις. Η Χαριγένεια θα ζήσει τα πάντα, από ένα "αθώο" χαστούκι μέχρι τη βαριά σωματική βία, αλλά και το...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΥΡΙΟ, ΝΥΧΤΩΝΕΙ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
Έρωτας γητευτής, με στοιχεία επικά στα μάτια της, εκείνος που έρχεται για να βρίσκει το φθινόπωρο ουρανό. Αποκτά και δίδει νόημα στη Ζωή. Ξυπνά από την άφεγγη νύχτα και κλείνει ξανά, ραντεβού με το φως, στα μάτια του. Στα μάτια του Αλέξανδρου, τα γεμάτα μελαγχολία και μυστήριο όλα είναι ξεκάθαρα: Τα δικά της, συχνά γεμίζουν νυχτερίδες και σκοτεινιάζουν από φόβο. Η εξαιρετική ελευθερία που αντλεί από τον Έρωτα θα την οδηγήσει σε συγκρούσεις. Για τη Ζωή, είναι δεδομένο πως η ικανότητα της ανθρώπινης φύσης να αλλάζει και να εξελίσσεται, είναι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ... ΦΕΓΓΑΡΙΑ