BLANCHOT MAURICE

Ο ΧΩΡΟΣ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
Δημοσιευμένο στα 1955 το βιβλίο αυτό είναι πλέον ένα απαραίτητο αγκωνάρι της διανοητικής νεωτερικότητάς μας. Προϊόν λελογισμένης και παθιασμένης υπαρξιακής περιέργειας, θα ανεβάσει ψηλά τον πήχυ των κριτικών απαιτήσεων. Φουκώ, Ντεριντά, Τζέφρι Χάρτμαν και τόσοι άλλοι θα αναμετρηθούν μαζί του. Κανένα σύστημα, καμιά σχολή, καμιά ιδεολογία δεν υπάρχει εδώ, ο αινιγματικός συγγραφέας του "Η τρέλα της ημέρας" μιλά για τη λογοτεχνία εν ονόματι μόνο της λογοτεχνίας ως υπαρξιακής εμπειρίας. Αντιμέτωπος επομένως με τον θάνατο και τη σιωπή. Η λογοτεχ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΜΟΥ
"... Άνευ σημασίας. Μόνο παραμένει το αίσθημα ελαφρότητας που είναι ο ίδιος ο θάνατος ή, για να το πούμε ακριβέστερα, η στιγμή του θανάτου μου που εφεξής πάντοτε εκκρεμεί και επίκειται ανά πάσα στιγμή..." Η ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΜΟΥ: Ούτε καθαρή μυθοπλασία ούτε καθαρή αυτοβιογραφική μαρτυρία. Ένα ιδιότυπο στοχαστικό και εξομολογητικό αφήγημα του Μωρίς Μπλανσό (1907-2003), εν είδει αυτοβιογραφίας, γραμμένο το 1994, όταν ο συγγραφέας είναι ογδονταεπτά ετών, σαρανταπέντε χρόνια μετά την "Τρέλα της ημέρας" (Άγρα, 1984). Ένα κείμενο-κλειδί που σχ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΜΙΣΕΛ ΦΟΥΚΩ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ
"Όμως γιατί τούτη η επιστροφή σε έναν στοχασμό περί εξουσίας, ενώ το νέο διακύβευμα της αναστοχαστικής του προσπάθειας είναι να αποκαλύψει τους μηχανισμούς της σεξουαλικότητας; Για πολλούς λόγους, από τους οποίους, κάπως αυθαίρετα, θα κρατήσω μόνο δύο: δηλαδή, επιβεβαιώνοντας τις αναλύσεις του για την εξουσία, ο Φουκώ θέλει να αντικρούσει τις αξιώσεις του Νόμου, ο οποίος, παρότι επιτηρεί, ή και απαγορεύει, κάποιες σεξουαλικές εκδηλώσεις, συνεχίζει να ορίζεται ως ουσιώδες συστατικό της ίδιας της Επιθυμίας κι ακόμη, επειδή η σεξουαλικότητα,...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
Η εμβληματική μορφή του Maurice Blanchot δεν είναι άγνωστη στον έλληνα αναγνώστη, μολονότι μεγάλο μέρος του δοκιμιακού του έργου παραμένει ακόμη αμετάφραστο. Αντί άλλης σύστασης, υπενθυμίζουμε τον λακωνικό αυτοπροσδιορισμό που επέλεξε ο συγγραφέας στα περισσότερα έργα του: «Μυθιστοριογράφος και κριτικός. Η ζωή του είναι εντελώς ταγμένη στη λογοτεχνία και στη σιωπή που της προσιδιάζει». Το δοκίμιο που περιλαμβάνει η παρούσα έκδοση δημοσιεύτηκε σε δύο συνέχειες (Νοέμβριος 1947, Ιανουάριος 1948) στο περιοδικό CRITIQUE που είχε μόλις ιδρυθεί α...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Μοναχικό και υπόγειο μέχρι πείσματος, το έργο του Maurice Blanchot είναι από τα πλέον γοητευτικά της μεταπολεμικής περιόδου. Τα αφηγήματά του είναι το καθένα κι από μία δοκιμή όπου το κειμενικό τεχνουργείο τίθεται σε δοκιμασία για να θέσει ερωτήματα στην ίδια του την θεμελίωση. Ωθούν την λογοτεχνία έως εκείνη την ζώνη όπου η ίδια αυτοδιαλογίζεται αυτοδαπανώμενη, αυτοκαταστρέφεται και αυτοαναλώνεται από την δική της εσωτερική κίνηση. Έπειτα από συγγραφείς όπως ο Valery ή ο Bataille, ο Blanchot έθεσε σε διακύβευση την ίδια την ύπαρξη της λογ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΣΥΝΤΡΟΦΕΥΕ
Επιζήτησα, την φορά αυτή, να τον προσπελάσω. Θέλω να πω ότι προσπάθησα να τον κάνω να κατανοήσει ότι, μπορεί μεν να ήμουν εκεί, δεν μπορούσα ωστόσο να πάω πιο μακριά, και ότι με την σειρά μου είχα εξαντλήσει τα αποθέματά μου. Η αλήθεια είναι ότι είχα προ πολλού την εντύπωση πως είχα φτάσει στα άκρα μου. "Δεν έχετε φτάσει όμως", παρατηρούσε εκείνος. Ως προς αυτό, όφειλα να του δώσω δίκιο. Από την πλευρά μου, δεν είχα φτάσει. Η σκέψη όμως ότι, ίσως, δεν είχα υπ' όψιν το "από την πλευρά μου", καθιστούσε την παρηγοριά μικρή. Επιζήτησα να δώσω ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΩΜΑΣ Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ
Αυτές τις μέρες ολοκλήρωσα μια άλλη εκδοχή του Θωμάς ο σκοτεινός. Άλλη: με την έννοια ότι περιορίζει κατά δύο τρίτα την πρώτη έκδοση. Είναι ωστόσο ένα αληθινό βιβλίο και όχι κομμάτια βιβλίου μπορώ μάλιστα να πω ότι το σχέδιο αυτό δεν είναι ένα σχέδιο περιστασιακό ή εμπνευσμένο από εκδοτικές φιλαρέσκειες, αλλά κάτι που το έχω συχνά σκεφτεί, επειδή είχα πάντα την επιθυμία να κοιτάξω μέσα από τον όγκο των πρώτων βιβλίων, όπως όταν κοιτάζουμε μέσα από μία διόπτρα την πολύ μικρή και πολύ μακρινή εικόνα του έξω, το πολύ μικρό και πολύ μακρινό β...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΗ ΤΟΥ '68
Η παρούσα συλλογή περιλαμβάνει πολιτικά κείμενα του Μωρίς Μπλανσό, που γράφτηκαν κατά τη διάρκεια και μετά τον Μάη του '68, όταν ο γάλλος στοχαστής συμμετείχε ενεργά στην "Επιτροπή Δράσης Φοιτητών-Συγγραφέων", που συνεδρίαζε στην κατειλημμένη Σορβόνη. Μέσα από τα συγκεκριμένα γραπτά διαγράφεται ανάγλυφα τόσο η άποψη του Μπλανσό για τα γεγονότα της τελευταίας δυτικοευρωπαϊκής επανάστασης όσο και η έντονη κριτική και απόρριψη του σοβιετικού γραφειοκρατικού μοντέλου, με αφορμή τη στρατιωτική επέμβαση στην Τσεχοσλοβακία και την κατάπνιξη της Ά...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΤΡΕΛΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
"Ανθρώπους αγάπησα, κι αυτούς έχασα. Όταν με βρήκε το κακό, πήγα να τρελαθώ, γιατί είναι μια κόλαση αυτό. Την τρέλα μου όμως δεν την είδε ανθρώπου μάτι, η παραφροσύνη μου δεν έβγαινε στο φως, τρελή ήταν μόνο η μέσα ζωή μου. Φορές-φορές μ' έπιανε μια λύσσα. Μου έλεγαν: Γιατί είστε τόσο ήρεμος; Εγώ όμως, από πάνω μέχρι κάτω καιγόμουν· τη νύχτα, έτρεχα στους δρόμους κι έβγαζα ουρλιαχτά· τη μέρα, εργαζόμουν ήμερα. Λίγο αργότερα, ξέσπασε η τρέλα του κόσμου. Μ' έστησαν στον τοίχο όπως και πολλούς άλλους. Γιατί; Χωρίς λόγο. Τα τουφέκια δεν έριξα...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΧΩΡΟΣ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
(...) Σ’ αυτό εδώ το βιβλίο, η λογοτεχνία αντιμετωπίζεται ως η ενέργεια εκείνη του ανθρώπινου όντος η οποία, πέρα από τα όρια που θέτουν «τα προς το ζην» και «τα προς το γράφειν», είναι συνυφασμένη ζωικά με τον έσχατο κίνδυνο, τον υπέρτατο στόχο, την δύσκολη δαπάνη ολόκληρου του ψυχισμού, την εντατική ευρύτητα, την κορυφαία διεκδίκηση, το πέρασμα στην άλλη όχθη, όπου τίποτα δεν είναι αυτονόητο, όπου καταρρίπτονται οι βεβαιότητες, αναποδογυρίζεται ο χρόνος, και η αρίθμηση αρχίζει από κει που τελειώνει ο κόσμος. Η λογοτεχνία είναι το τέλος τ...
Διαβάστε περισσότερα...

(P/B) THE BOOK TO COME
During the last half of the twentieth century in France, Maurice Blanchot was a key figure in exploring the relation between literature and philosophy. He developed early on a distinctive, limpid form of essay writing, and his essays, in form and substance, left their unmistakable imprint on the work of the most distinguished French theorists. The writings of Barthes, Foucault, and Derrida, for example, are hardly imaginable without Blanchot. The Book to Come gathers together essays originally published in La Nouvelle Revue Francaise; almo...
Διαβάστε περισσότερα...

(P/B) FRIENDSHIP
For the past half century, Maurice Blanchot has been an extraordinarily influential figure on the French literary and cultural scene. He is arguably the key figure after Sartre in exploring the relation between literature and philosophy. This collection of 29 critical essays and reviews on art, politics, literature, and philosophy documents the wide range of Blanchot's interests, from the enigmatic paintings in the Lascaux caves to the atomic era. Essays are devoted to works of fiction (Louis-Rene des Forets, Pierre Klossowski, Roger Lapor...
Διαβάστε περισσότερα...

(P/B) THE STEP NOT BEYOND

ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ

(P/B) FAUX PAS
Published in France in 1943, Faux Pas is the first collection of Maurice Blanchot's essays on literature and language, consisting of fifty-four short pieces that were originally issued as reviews in literary journals, and one long introductory meditation that defines the trajectory of the whole volume. These essays - like those collected in the other five books of criticism published over several decades - have established Blanchot as the most lucid and powerful French critic of the second half of the twentieth century. Sober reconstructio...
Διαβάστε περισσότερα...