BOGDANOV ALEKSANDR

Ο ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΜΕΝΙ
Ο πλανήτης Άρης (Ο Κόκκινος Πλανήτης) βρίσκεται πλέον στον κομμουνισμό, ο μηχανικός Λεονίντ αναλαμβάνει να μεταφράσει για τους γήινους ανθρώπους, ένα βιβλίο που αναφέρεται στο καπιταλιστικό παρελθόν του Κόκκινου Πλανήτη. Το φανταστικό μυθιστόρημα "Ο Μηχανικός Μένι" θίγει με επίκαιρο τρόπο και αναδεικνύει την αντίθεση ανάμεσα στις αναπτυσσόμενες παραγωγικές δυνάμεις, ανάμεσα στην παραγωγική ικανότητα του ανθρώπου και την ύπαρξη των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής που αποτελούν εμπόδιο στην ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών. (Από...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ
"Τώρα πια ο Άρης, σαν επίπεδη σφαίρα, απλώνεται από κάτω μας, και εγώ, με γυμνό μάτι, βλέπω περισσότερα απ' όσα δείχνουν οι αστρονομικοί χάρτες των επιστημόνων μας στη Γη. Ο δίσκος του Δείμου γλιστράει πάνω σ' αυτόν το στρογγυλό χάρτη, ενώ ο Φόβος δεν φαίνεται: βρίσκεται τώρα στην άλλη πλευρά του πλανήτη. Όλοι γύρω μου χαίρονται και μόνον εγώ δεν μπορώ να ξεπεράσω την ανησυχία και τη μελαγχολία της αναμονής. Κοντά, όλο και πιο κοντά... Κανείς δεν είναι σε θέση να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο, όλοι κοιτάζουν προς τα κάτω, όπου ξετυλίγεται έν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΠΟΙΗΣΗ;
Η προλεταριακή ποίηση είναι πρώτ' απ' όλα ορισμένη τέχνη. Δεν υπάρχει ποίηση όπως και γενικότερα δεν υπάρχει τέχνη εκεί όπου λείπει η ζωντανή μορφή. Αν π.χ. ο πυθαγόρειος πίνακας ή οι φυσικοί νόμοι μεταποιηθούν σε στίχους, όσο κι αν είναι στίχοι, δεν είναι όμως ποτέ ποίηση. Το εργατικό τραγούδι δεν ήτανε πασατέμπο ή απλή ευχαρίστηση. Στην κοινή εργασία συγκέντρωνε τις προσπάθειες των εργαζομένων, τους βοηθούσε, τους κατάτασσε, έδινε ρυθμική κανονικότητα στις προσπάθειές τους, ρυθμική συνοχή (αρμονία). Έτσι έπαιζε ρόλο ενός οργανωτικού μέσο...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ
"Δεν μπορώ να καταναλώσω χρόνο και χώρο για να περιγράψω τις περίεργες μορφές που παίρνουν τα φυτά και τα ζώα στον Άρη, ή την ατμόσφαιρά του, καθαρή και διάφανη, συγκριτικά αραιή αλλά πλούσια σε οξυγόνο, ή τον ουρανό του, βαθύ και σκοτεινό, σε χρώμα πρασινωπό, με αδύναμο ήλιο και μικροσκοπικά φεγγάρια, με δυο φωτεινά νυχτερινά ή πρωινά αστέρια, την Αφροδίτη και τη Γη. Όλα αυτά -παράξενα και άγνωστα τότε, θαυμαστά και αγαπητά σήμερα- δεν σχετίζονται άμεσα με τους σκοπούς της αφήγησής μου. Οι άνθρωποι και οι σχέσεις μεταξύ τους είναι το σημα...
Διαβάστε περισσότερα...