ΧΑΤΖΗΠΑΠΑΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΑΝΤΙΟΜΑΣΤΑΝ
"Ο Χρίστος Χατζήπαπας στο "Καλύτερα να μην συναντιόμασταν" λέει πράγματα που καμιά ιστορία, καμιά μελέτη, καμιά επιστημονική έρευνα δεν μπορεί να πει, να εκφράσει. Απλώνει τη γραφή του στο πέλαγος της ψυχής του ανθρώπου και των αισθημάτων του όταν συναντώνται με τα συμβάντα. Ξεκινά απλά με μια ανθρώπινη παρουσία για να την κάνει ιστορία, έρωτα, μέσα σ' ένα κόσμο που γίνεται όλο και πιο σκληρός και πιο αδυσώπητος... Ο έρωτας; Ναι, μέσα από τον έρωτα ευαισθητοποιείται ο άνθρωπος, εκτίθεται, γίνεται ευάλωτος και ζει πιο έντονα όσα συμβαίνουν ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΓΑΛΑΖΙΟΥ ΥΑΚΙΝΘΟΥ
"Ο Γαλάζιος Υάκινθος συναρπάζει για τη δύναμη της γραφής του, την αφηγηματική δεινότητα, την αποτύπωση της ατμόσφαιρας πριν και κατά τη διάρκεια των τραγικών γεγονότων του 1974. Ιδιαίτερα ορισμένες σελίδες του βιβλίου, βαθιά ανθρώπινες και μοναδικές, σπαρακτικές, αποτελούν για τον αναγνώστη σταθμό στις αναγνωστικές του εμπειρίες. Γενικά ο Γαλάζιος Υάκινθος είναι ένα από τα 5-6 πιο σημαντικά μυθιστορήματα που γράφτηκαν στην Κύπρο". (ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΥ - Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης) "Το Χρώμα του Γαλάζιου Υάκινθου είναι, πιστεύω...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΥΠΗ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ
Η συλλογή Λύπη τις νύχτες είναι το τέταρτο ποιητικό βιβλίο του Χρίστου Χατζήπαπα, με πρώτο το Ενδοσκόπιο που γράφτηκε στην Κερύνεια, στην ηλικία των 21 ετών. Δυο από τα ποιήματα πέρασαν και στο μυθιστόρημά του Το χρώμα του γαλάζιου υάκινθου, που διαδραματίζεται επίσης εκεί. Μια σχέση ερωτική που επιβιώνει και στη μετά τον ποιητή εποχή: "...Η τέφρα μου δεν μπορεί / περαιτέρω να ιστορήσει / καθώς αιωρείται - / συννεφάκι σκόνης / άνθος ραδικιού / πάνω απ' την αγαπημένη πόλη..." Είναι τούτο η μια πτυχή - το άλγος και η αγάπη της κατεχόμενης πα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΛΛΟΦΥΛΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ
Αυτή η συλλογή διηγημάτων ακτινογραφείτε συγκινητικό τρόπο την κυπριακή ψυχή, τη φορτισμένη από την εισβολή και την κατοχή και τα "εμφύλια" πάθη. Τα δεκαοκτώ διηγήματα της συλλογής, σε δυο ενότητες, έχουν να κάνουν με επιχώρια άλγη και άγη από τη μια, αλλά και τη διεισδυτική ψυχογραφία του σύγχρονου ανθρώπου. Η προσωπική γραφή, συχνά αντιρρητική και "προκλητική", διαπερνά το έργο και κατορθώνει με την ιδιάζουσα γλώσσα, το ύφος, το χιούμορ, την ειρωνεία, και ιδιαίτερα τον σαρκασμό και τον αυτοσαρκασμό να αναδεικνύει το λογοτεχνικά μείζον, α...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΑΣΤΑΘΕΣ ΒΗΜΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
[...] Κρίνοντας κανείς από την απαλότητα με την οποία δυο σύννεφα σμίγουν φευγαλέα, πέφτουν το ένα πάνω στ' άλλο και, μετά χωρίζουν. Η σύγκρουσή τους ενίοτε γεννά βροντές, αστροπελέκια.. Αυτές οι κινήσεις τους! Ένας ελκτικός στροβιλισμός που ξυπνούσε μέσα μας περιδινήσεις λαγνείας. Ξεκολλούσε αθηρωματικές πλάκες λησμονιάς. Νεανίζαμε ασυστόλως, όπως εκείνοι. Σε κάποια στιγμή η νεαρότερη της τετράδας, η Μάσια, βρέθηκε στην αγκαλιά μου περιστρεφόμενη, από τις δικές της φυγόκεντρες εξάψεις. Μ' έπιασε στα πράσα. Ίσως επειδή κοιτούσα επιμόνως τα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΠΗΓΑΔΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΗ ΘΛΙΨΗ Ή ΕΝ ΤΗ ΣΑΡΚΙ ΤΟ ΗΓΕΜΟΝΙΚΟΝ* Αν είναι να μιλούμε την αλήθεια ας είμαστε πραγματιστές είπε το σώμα με την αυτοπεποίθηση του περιέχοντος τον νου και την ψυχή εννοώντας προφανώς κάτι ευτελή δικά του σαρκικά. Οι άλλοι όμως αιθεροβάμονες πλασμένοι λες από ευγενή υλικά δεν καταλάβαιναν πόσο ανήκανε στο σώμα και στο χώμα πόσο τους κατάτρεχε η υλική υπόσταση τους κρατούσαν αποστάσεις αξιοπρέπειας κύρους γινατιού Ώσπου αποδείχτηκαν το ξένο σώμα ανεπίκαιροι κακήν κακώς διωγμένοι κατηραμένοι μη βρίσκοντας εφεξής νόημα κανένα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΗΝ ΟΛΚΟ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ

ΕΡΩΣ ΕΝ ΚΑΜΙΝΩ
Ένα μωρό καίγεται μέσα σ' ένα αυτοκίνητο κι ένας έρωτας «καίγεται» επίσης στους δρόμους της Ρώμης, ανάμεσα στους πίνακες του Γκόγια και σε μια μίνι φουστίτσα... Μια πέτρινη σημαία ντροπής πάνω στον Πενταδάκτυλο και δυο «πονεμένα, σαλεμένα μυαλά» κάτω στη Λευκωσία, να προσπαθούν να ξεκολλήσουν από το κορμί (ποιανού άραγε;) «το δηλητηριώδες πουκάμισο του Νέσσου»... Δύο πόδια που κρύβονται από ντροπή κάτω από τον καναπέ και δύο πόδια ανύπαρκτα κάτω από τα σεντόνια του νοσοκομείου... Ο έρωτας μιας αγελάδας στις σιτοκαλαμιές κι ο έρωτας ενός εφ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ

ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΓΑΛΑΖΙΟΥ ΥΑΚΙΝΘΟΥ
Ένας νατουραλισμός φαίνεται από πρώτη άποψη να διαποτίζει τα δρώμενα. Η φυσιοκρατία, όμως, αυτή δεν είναι, καν η σφραγίδα του μυθιστορήματος. Πίσω από τα χειροπιαστά πράγματα έχει στήσει τη φωλιά του η ψυχική συντριβή ή η ανέμελη ευφορία - που θα πρέπει, ωστόσο, και αυτή να τιμωρηθεί... Οι ήρωές μας, με πρώτο τον Πέτρο -νέοι, σχεδόν έφηβοι ακόμη- έχουν, λες, αρχίσει ερασιτεχνικά τη ζωή τους. Αυτοσχεδιάζουν. Παίζουν μαζί της, με τις επιμέρους εκφάνσεις της: τον έρωτα, την ιστορία, τη λογοτεχνία και τη γλώσσα, την εργασία, το σώμα, την ιδεο...
Διαβάστε περισσότερα...