ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΑΓΑΠΗ ΣΑΝ ΑΚΟΛΑΣΙΑ
Η "Αγάπη σαν ακολασία" (η φράση παρμένη από την Εκδρομή) συγκεντρώνει εδώ, ακολουθώντας τη χρονολογική σειρά έκδοσης των έργων, ορισμένα μόνο αποσπάσματα από την πεζογραφία του Χειμώνα για την αγάπη ως ανάγκη του άλλου, ως ανάγκη για συντροφιά, ως ανάγκη για αναπάντεχες χειρονομίες. Για την αγάπη ως αναγκαία πράξη μέσα στη μοναξιά, την απελπισία, τα αδιέξοδα του νου. Για τη συμφιλίωση του εαυτού με τον εαυτό. (Από την εισαγωγή της έκδοσης)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ
Η έκδοση αυτή συγκεντρώνει σε έναν τόμο τα εννέα λογοτεχνικά πεζογραφήματα που ο Χειμωνάς εξέδωσε σε αυτοτελείς εκδόσεις στη διάρκεια της ζωής του (κατά σειρά τα βιβλία «Πεισίστρατος», «Η εκδρομή», «Μυθιστόρημα», «Ο γιατρός Ινεότης», «Ο γάμος», «Ο αδελφός», «Οι χτίστες», «Τα ταξίδια μου», «Ο εχθρός του ποιητή»). Στα πεζογραφήματα του Χειμωνά επιτάσσεται εκτενές (300 σελίδες) «Χρονολόγιο βίου και έργου». Το χρονολόγιο αυτό, που διανθίζεται με πλούσιο και σε μεγάλο βαθμό ανέκδοτο φωτογραφικό υλικό, συγκεντρώνει, για πρώτη φορά, την εργογραφί...
Διαβάστε περισσότερα...

ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΙΣΑΡΗ
«Στραμμένος συνέχεια προς το σκοτάδι της νύχτας. Ξαφνικά με κάλεσε ή μητέρα μου. Έπρεπε να ταξιδέψω νύχτα. Τρομαγμένος ταξίδεψα ένα μεγάλο ταξίδι μέσα στη νύχτα υποφέροντας. Ερεθισμένος να συναντήσω τη μητέρα μου. Από παιδί είχα να την δω. Με σιχασιά αδιάφορος για τις συμφορές της που την ρήμαζαν όλα αυτά τα χρόνια. Με γλοιώδεις προξενητές με ειδοποιούσε. Τον τελευταίο καιρό ένας θυμός με κρατούσε σε τρομερή διέγερση. Η ψυχή του ανθρώπου στο τέλος ξεκαθαρίζει τί είναι και τί ήταν από την αρχή ένας εκ γενετής θυμός. Ο θυμός είχε προκαλέσει ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ
Ο κόσμος να γίνει εικόνα. Αυτή θα είναι η τελευταία ζωή των ανθρώπων - να τους σκεπάσει μια εικόνα. Απομακρύνθηκε ο ορίζοντας. Η ζωή φάνηκε πρώτα στους τοίχους. Είναι ένας τοίχος αλειμμένος μ' ένα υλικό σαν σημασία. Αλλού οι τοίχοι εξογκώνονταν και εξείχαν σαν να γεννούσαν αγάλματα κι άμορφα ακόμα που μόλις σχηματίζονταν εκρέμονταν από τους τοίχους. Αργά εκατέβαινε ο ουρανός. Υπέροχος κεφαλόδεσμος από λοξά βαριά καλύμματα λύθηκαν κι έπεφταν αργά για να φανεί ξανά πόσο καλό είναι το φως. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΔΥΣΘΥΜΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
Το κείμενο αυτό είναι μια σύνοψη των επτά μαθημάτων για τον λόγο και μαζί μια απόπειρα να τα συμμορφώσει με τους ορισμούς των προσωκρατικών συμπράττοντας στη διαφαινόμενη σήμερα, και στους κόλπους της επιστήμης, κίνηση επιστροφής στις ολικές συλλήψεις των σκοτεινών εκείνων ποιητών. (. . .) Το Όγδοο Μάθημα είναι ακριβώς μια βραχυγραφική, αποσπασματική κοινολογία και μελετά την λειτουργία της σιωπής (δηλαδή τον λόγο ως μη ον, -απόν και ενάντιο-) η οποία ορίζει κατ' ουσίαν την λειτουργία του λόγου προτού ο λόγος τελειώσει, καταλήξει στην απόλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΠΕΖΑ (ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Ο Γιώργος Χειμωνάς είναι ο συγγραφέας που -«σημαδεμένος εξαρχής με τη σφραγίδα της ιδιοφυΐας», σύμφωνα με τη διατύπωση του Δ.Ν. Μαρωνίτη- «βρίσκεται ανάμεσα στον μύθο και στην ιστορία, στην τελετουργία και στο τετελεσμένο γεγονός, στην πεζογραφία και στην ποίηση» και «έχει κάτι το αγγελικό αλλά και το δαιμονικό συνάμα. Είναι ένας εξερευνητής της αβύσσου», όπως έχει σημειώσει ο Παναγιώτης Μουλλάς. Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει άπαντα τα πεζά του Γιώργου Χειμώνα -Πεισίστρατος, Η εκδρομή, Μυθιστόρημα, Ο γιατρός Ινεότης, Ο γάμος, Ο αδελφός, Οι χτ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΙΣΙΣΤΡΑΤΟΣ
Ο Πεισίστρατος. Ήμουν έφηβος όταν πρωτόγραψα τον «Πεισίστρατο», γύρω στα 1957. Εκδόθηκε τρία χρόνια αργότερα, χάρη στο χρηματικό έπαθλο του Δήμου Θεσσαλονίκης και με λίγες προσθήκες από τις εν τω μεταξύ εμπειρίες μου του φοιτητού Ιατρικής. Πιστεύω πως η διαδρομή μου αρχίζει με το δεύτερο βιβλίο, την «Εκδρομή», γι' αυτό και δίσταζα να τον ξαναεκδώσω. Τον κρατούσα πάντα σαν ένα νεανικό βίωμα, εξομολογημένο μ' έναν «άξεστο» τρόπο. Αλλά αυτού του είδους η «άξεστη» γραφή θα συνεχισθεί και στα επόμενα βιβλία μου -και δίνω μιαν απόλυτα θετική ένν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΟΥ
ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ BALINT ΑΙΝΕΙΑΣ ΤΟ ΚΟΣΜΗΜΑ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΔΕΛΦΟΣ
Η ΑΔΕΛΦΗ. Να ο αδελφός που κατεβαίνει αιώνια! Με άπειρη προσοχή τον κατεβάζουν με σκοινιά έτρεξε η αδελφή του. Ταπεινά έτρεξε στα τέσσερα με τα χέρια λυγισμένα σαν φτέρνες. Ήταν νέα γυναίκα ως τριάντα χρονών. Ωραία και πανύψηλη με στρογγυλό πρόσωπο και πολύ μακρυά άκρα. Τα μάτια της στρογγυλά κι είχε ένα στόμα μικρό αλλά παχύ. Όπως εκείνη η γυναίκα του Μιχαήλ Αγγέλου. Την έλεγαν η Φλόρα. Έτρεξε να τον πάρει. Κλίνει το κεφάλι και ραγίζει απότομα. Ξαφνικά κυριεύτηκε από τον τρόμο μιας εντολής. Από εκείνες τις εντολές που αναβλύζουν κι όταν τ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΓΑΜΟΣ
"Ο γάμος. Άγιος Γεώργιος. Στο κέντρο οι δύο άγιοι ενώνονται αργά. Οι άγιοι αργά ο ένας άγιος σκοτώνει τον άλλο. Φέγγουν με μιάν ευγένεια μέσα από το αιώνιο σκοτάδι του σκοταδιού. Ο άγιος κάθεται επάνω σ' έναν άθλιο άνθρωπο. Αυτός εκεί ο άνθρωπος που προκαλεί ένα έλεος όπως οι κακούργοι. Ο άγιος αδιαφορεί για τον εξευτελισμό αυτού του ανθρώπου και με απαλό σκύψιμο. Βοηθά σκύβει επίσημα. Μπήγει την λόγχη μέσα στον πεσμένο άγιο. Ο επάνω άγιος έχει ένα άσπρο πρόσωπο και πολύ μεγάλο. Με ελαφριά λύπη σα να καταλαβαίνει και σαν λυπημένος από μιαν...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΕΚΔΡΟΜΗ
... Πριν λέει ο παπάς είπατε για την πίστη μου. Η πίστη μου είναι το ένστιχτό μου κι η ζωή μου. Όμως μου έρχονται μερικές σκέψεις κι ακριβώς μου έρχονται. Μη φανταστείτε πως η διάνοιά μου αντιμάχεται το ένστιχτό μου και δεν υπάρχει καμμιά διανοητική επιφύλαξη και σας βεβαιώνω η πίστη μου είναι γερή και δεν φοβάται κανέναν και την λογική κι έρχονται μερικές σκέψεις ολωσδιόλου ανεξάρτητες και στιγμιαία όνειρα του λογικού κι αυτό δείχνει ελευθερία πάλι αποδείχνει την πίστη μου και δεν έχει η πίστη καμμιά σχέση μ' αυτές τις σκέψεις και δεν την...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΗΣ ΑΥΠΝΙΑΣ
1. ΑΤΑΚΤΑ ΘΑ ΔΙΑΤΡΕΞΩ ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ βιβλίου, παραβιάζοντας αρκετά άτσαλα την στοιχισμένη σειρά τους (Πρόλογος, Βαβέλ, Στα σκοτεινά, Οι παρατυπίες του ορθολογισμού). Είμαι βέβαιος ότι ο συγγραφέας του θα διασκεδάσει με τον «ανακειμενισμό» μου αυτόν, καθώς και με την πρόθεσή μου (που την αθωώνει η ισόβια συμμαθητεία μας) να παίξω λίγο με την γραφή του - να παίξω μαζί του. Καλλίτερα από εμένα γνωρίζει (και το διδάσκει) πως αν φύση του λόγου είναι η ακυριολεξία, μνησικακία του είναι - για την καταναγκαστική σύμβασή του με τους φανατικο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΙΣΙΣΤΡΑΤΟΣ
(. . .) Ο «Πεισίστρατος», συγκεκριμένα, είναι η ιστορία ενός εφήβου που αγωνίζεται να υπάρξει και να δικαιωθεί μέσα σ’ εκείνη την βουβή, εσπερινή Θεσσαλονίκη, με τη γνωστή της (για όσους την ζήσαμε από παιδιά) πολύτιμη αθλιότητα. Και όχι απλά να δικαιωθεί - αλλά να δικαιωθεί σαν μια δαιμονική ιδιοφυΐα. Το «υπερβολικό διήγημα» που, φαινομενικά, είναι όλος ο κόπος κι όλη η μανία αυτού του εφήβου, είναι ο φοβερός κόπος και η ανήμερη μανία του να γίνει ο βασιλιάς της Καρθαγένης. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

THE BUILDERS
Giorgos Heimonas was born in Kavala in 1938 and died in Paris in 2000. He studied psychiatry at the University of Athens and the University of Paris, and he lived in both Athens and Paris; he has worked as a professor, physician, and author. His mysterious and moving narratives made him one of Greece's most renowned contemporary writers. To enter into a Heimonas text is not so much to read the written word as to experience it. His characters repeatedly suggest that the word of their experience flows through the body toward the lips but nev...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΞΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ
Τα κείμενα αυτά - μεγάλα μέρη τους, σε πιο αναλυτική γλώσσα - διδάχθηκαν ως ελεύθερα εκλαϊκευτικά μαθήματα προς ένα ανειδίκευτο πλατύ κοινό. Η πρώτη τους ύλη ήσαν οι παραδόσεις στους φοιτητές και τους ειδικευμένους της Νευρολογίας, εργασίες και διαλέξεις. Η γραμμένη τους παράταξη τα ανακατένειμε στο φυσικό γραπτό τους σώμα, ενώ η ειπωμένη τα διέσπασε και τα συνήρμοσε ώστε να στερεωθεί ένας απλός ακουστός λόγος. Ορισμένες επαναλήψεις ήταν αναπόφευκτες. Βασικός τους άξονας ο λόγος - ο φυσιολογικός, ο παθολογικός, ο λογοτεχνικός - καθώς και ο...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΙΝΕΟΤΗΣ
Πρόκειται να έρθει το νέο είδος των ανθρώπων ένα άλλο είδος ξαφνικό. Μια νέα ράτσα κι απόλυτοι θα έχουν μια αφάνταστη τελειότητα. Οι παληοί άνθρωποι κι αυτός ο τρομαγμένος λαός πρέπει να εξαφανιστούν. Κανονίστηκε να πεθάνουν σε μια ωρισμένη μέρα. Αλλά πρέπει να γυρίσουν ο καθένας στον τόπο του κι εκεί θα πεθάνει. Ο Γιατρός Ινεότης βγαίνει και πηγαίνει κι αυτός με τον κόσμο. Έχει σύντροφο ένα γύφτο που ακόνιζε μαχαίρια. Όταν ήρθε η ώρα να πεθάνουν έμαθαν πως δεν θα πεθάνουν με φυσικό θάνατο και χωρίς να πονέσουν όπως τους είχαν πει. Αλλά με...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
Είμαι εικοσιεννέα χρονών. Τον Οκτώβριο του εξηνταπέντε ένα βράδυ αποφάσισα να πεθάνω. Τότε έγινε ησυχία. Ακούμπησα το κεφάλι στον κορμό της φυστικιάς κι έγειρα το κεφάλι αναπαυμένος. Οι φανταχτερές καλοκαιριάτικες προκυμαίες. Στις στενές ανηφόρες από χαμηλά με κοίταζαν ακίνητα και σκοτεινά παιδιά. Σε λίγη ώρα θα κλειστώ για να κοιμηθώ. Θα πω να μην έρθουν το πρωί να με ξυπνήσουν. Είχα υποφέρει πολύ τον τελευταίο καιρό. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ

ΟΙ ΧΤΙΣΤΕΣ
Απομακρύνθηκε ο ορίζοντας. Η ζωή φάνηκε πρώτα στους τοίχους. Είναι ένας τοίχος αλειμμένος μ' ένα υλικό σαν σημασία. Αλλού οι τοίχοι εξογκώνονταν και εξείχαν σα να γεννούσαν αγάλματα κι άμορφα ακόμα που μόλις σχηματίζονταν εκρέμονταν από τους τοίχους. Αργά εκατέβαινε ο ουρανός. Υπέροχος κεφαλόδεσμος από λοξά βαρειά καλύμματα λύθηκαν κι έπεφταν αργά για να φανεί ξανά πόσο καλό είναι το φώς. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΙΟΝ ΦΟΒΑΤΑΙ Η ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ ΓΟΥΛΦ
Έληξε η αμφισβήτηση. Αποφανατίσθηκαν οι επαναστάσεις. Καταγγέλθηκε η απάτη κάθε «πρωτοπορίας». Μια οργιαστική Σιγή εβλάστησε σε όλες τις ρωγμές. Κοιτάξτε αυτούς τους νεαρούς των δεκαπέντε-δεκαεφτά χρόνων. Κοιτάξτε τους καλά. Προσέξτε την Κατήφειά τους. Την νευρική τους απάθεια, την σιωπή τους, την δύσαρθρη ομιλία τους, την δύσθυμη σκληρότητά τους. Προσέξτε πόσο Ακίνητος είναι αυτός ο Νέος Άνθρωπος. Πόσον Αμίλητο Φόνο κουβαλάει μέσα του. Κι αν ακόμα δεν είναι αυτοί οι Συναγερμός, θα έρθουν παιδιά, έφηβοι που θα είναι προορισμένοι για τον Νέ...
Διαβάστε περισσότερα...