ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΑΚΗΣ ΜΙΜΗΣ

Η ΧΕΙΡΑΨΙΑ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ
Μεγάλωσα στον απόηχο της Κατοχής και του Εμφυλίου. Με τα τραγούδια, τα μοιρολόγια και τις αφηγήσεις. Κι αυτά εξέφραζαν έναν κόσμο βαθύ και τραχύ, σε σταθερό διάλογο με την ανάγκη. Πρόλαβα ανθρώπους που μιλούσαν μόνο όταν είχαν κάτι να πουν. Θήτευσα σ' αυτούς. Το μάθημά τους εξακολουθεί να λειτουργεί, ίσως τώρα περισσότερο, όσο η ζωή γίνεται πιο επιφανειακή και εύκολη. Τα μικρά μου χρόνια σημαδεύτηκαν από τη δεκαετία του '40 και τον Εμφύλιο. Σ' αυτό συνέβαλε περισσότερο η μάνα μου, θύμα του Εμφυλίου. Οι πόλεμοι είναι σκληροί και άδικοι. Αυτ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΕΥΝΟΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ
Έγραψα αυτά τα αφηγήματα, γιατί πιστεύω ότι δεν χρωστάμε στις επόμενες γενιές. Κάθε νέα γενιά χαράζει τη δική της πορεία. Το ίδιο κάνει και η σημερινή. Αντίθετα, οφείλουμε σε όλους αυτούς που έζησαν πριν από μας. Που πολέμησαν, πόνεσαν, στερήθηκαν, έπαθαν, βασανίστηκαν, σκοτώθηκαν μεταξύ τους, έζησαν με τον φόβο και τη φρίκη, χωρίς ελευθερίες, για να μπορούμε εμείς να ζούμε με στοιχειώδη αξιοπρέπεια, να μιλάμε ανοιχτά χωρίς τον κίνδυνο να καταλήξουμε σε κανένα μπουντρούμι, σε κανένα χαντάκι ή στα χέρια κανενός δράκου. Σ' αυτούς μόνον οφείλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΚΡΟΘΙΓΩΣ

ΤΙΘΗΜΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΜΟΥ

ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΒΛΕΜΜΑ

ΤΕΤΛΑΘΙ ΔΗ ΚΡΑΔΙΗ