ΔΕΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΑΛΙΡΡΟΗ
ΓΡΑΜΜΑ ΔΙΧΩΣ ΟΝΟΜΑ Αγαπητέ μου άγνωστε, δε γράφω να με σώσεις μιλώ απλώς με τ' απολύτως απαραίτητα όπως φυσάει χωρίς ταυτότητα κι όπως αστράφτει δίχως σημασία όπως τα χρόνια στην καμπάνα μου χτυπούν γράφω ανάμεσα στα ερείπια, και η τρέλα μία πόρτα κινδύνου να βγεις και να μπεις. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΟΡΔΑΙΑ ΓΗ
Εν αρχή ην ο λόγος - και η ωραία ταραχή. Η ανάσα γύρω των βουνών. Οι μνήμες και η δέηση των φουγάρων μες στα χρόνια. Οι μέρες μας, δεν ξεχωρίζουν απ' τις νύχτες. Και οι παλιές πληγές δεν έκλεισαν ακόμα. Φταίνε οι γερανοί; τα φορτηγά; Φταίνε τα χώματα, που... φεύγουν, που κυλούν; (Ο τόπος λες πως μοιάζει με κλεψύδρα.) Εν αρχή, εν τέλει, είναι η σιωπή! [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΤΑ ΑΝΕΦΙΚΤΟΥ ΓΛΥΦΕΣ, 1
Οι ποιητές Κώστας Θ. Ριζάκης και Γιώργος Δελιόπουλος, με όχημα την ποίηση και την ποιητική τους, προσήλθαν σε μια άκρως ενδιαφέρουσα συνύπαρξη μέσα στις σελίδες του παρόντος βιβλίου. Το όλο εγχείρημα, πέρα από το ενδιαφέρον που παρουσιάζει αυτό καθεαυτό, ως περίπτωση δηλαδή συγκεκριμένη, εκδήλωση της προθυμίας δύο εκπροσώπων του νεοελληνικού ποιητικού λόγου να ενώσουν τις δημιουργικές τους δυνάμεις και να φέρουν το έργο τους κάτω από την ίδια στέγη, αποτελεί και μια πρόταση για έναν εναλλακτικό τρόπο λειτουργίας της ίδιας της τέχνης, της π...
Διαβάστε περισσότερα...