ΔΙΑΒΑΤΗ ΑΡΧΟΝΤΟΥΛΑ

ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΘΑΛΑΜΟΣ
Η ζωή περνάει πολύχρωμη κάτω στο δρόμο κι αυτή στον γυάλινο κώδωνα αναπνέοντας πνίγεται και τρελαίνεται σιγά σιγά μαυρόασπρες σκέψεις καταφέρνοντας αποξενωμένη από κείνον από τα πράγματα κι απ' τον εαυτό. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΙΘΡΙΟΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ!
Η νύχτα με τη βαριά της ανάσα από τα κλιματιστικά μπήκε από το ανοιχτό παράθυρο και με ξύπνησε. Πουλιά μαζεμένα στο απέναντι μεγάλο δέντρο άρχιζαν άοκνα τις συνεννοήσεις. Ξημερώνει. Καιρός αίθριος και σήμερα, ο ευφημισμός στο ραδιόφωνο για τον επερχόμενο καύσωνα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΑΛΟΓΑΚΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Έβλεπε συχνά στην πολυκατοικία τους το λιγνό αγόρι -πέδιλα μεγαλύτερο νούμερο απ' ό,τι του αναλογούν και πλαστικά γυαλιά ηλίου πιο μεγάλα απ' το μπόι του- αγορασμένα στο πανηγύρι. Κι αυτηνής όλο μεγαλύτερα νούμερα της τα 'παιρναν -μουσαμαδιές, φουστάνια, παπούτσια- για να κρατήσουν και την επόμενη χρονιά. Το "αλογάκι της Παναγίας", έτσι το βάφτισε μέσα της το λιγνό παιδί - το καπέλο φορεμένο στραβά, το γείσο πίσω, να κρατάει το χέρι του πατέρα, μαυριδερού και κουρασμένου, ή να χτυπιέται σαν το ψάρι, σπαράζοντας στο κλάμα σε κάθε αποχωρισμ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΙΝΗΤΗ ΓΙΟΡΤΗ
Απόγευμα Παρασκευής στο 58, μια σύγχρονη κιβωτό, κι όλα τα πλάσματα του Θεού δειγματισμένα. Φιλιππινέζες με τα μαύρα στιλπνά τους μαλλιά, τα άσπρα δόντια, μικροκαμωμένες και φίνες, αλλά κουρασμένες, πολύ κουρασμένες, που επιστρέφουν από τη δουλειά, και νεαροί γεμάτοι αδρεναλίνη που κατεβαίνουν για το φροντιστήριο και γελάνε δυνατά και διηγούνται ασταμάτητα κατορθώματα φανταστικά ή αληθινά, και εργάτες και νεαρά κορίτσια του γυμνασίου βαμμένα έντονα δυο δυο ή και παρέες μεγαλύτερες για το στέκι τους μπρος στη Μητρόπολη, για καφέ στο Ποσειδώ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΕΥΓΩ ΑΛΛΑ ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΩ
ΦΕΥΓΩ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΩ, έγραφε η πινακίδα στο πίσω μέρος της καρότσας στο Ντάτσουν. Από πάνω ένα αυτοσχέδιο στέγαστρο κι από κάτω τα παιδάκια -τα χαζεύαμε εμείς από δίπλα, σταματημένοι στο φανάρι- ξαπλωμένα μακάρια σ' ένα φανταχτερό στρώμα με κόκκινα και κίτρινα τριαντάφυλλα. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα. Το μικρότερο, κατσαρομάλλικο ένα αγοράκι, γυμνό εντελώς, ανάερα χαμογελώντας προς το μέρος μας, ενώ η τσιγγάνα μπροστά, συνοδηγός σοβαρή στο κουβούκλιο με το κεφάλι σκεπασμένο με μαντίλι χρωματιστό από κείνα με τα φλουριά στο μέτωπο. Και στην ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΙ ΣΤΗ ΜΥΤΗ
Στο νησί, στα ενοικιαζόμενα αραχτοί -πόσα χρόνια πριν;- κι από το διπλανό δωμάτιο είχαν ακούσει για πρώτη φορά εκείνο το γέλιο να πιάνει όλο τον χώρο, να εξαπλώνεται -καλοκαιράκι απόγευμα και τα παράθυρα ανοιχτά- παραδεισένιο. Ερχόταν απ' αλλού, αισθησιακό, ναρκισσευόμενο και κυκλογύριζε και ξεσπούσε ασυγκράτητο όλο εκρήξεις κι όλο δυνάμωνε σα να διηγιόταν μια ιστορία που κάποτε όλοι γνωρίζανε και με τον καιρό την είχανε ξεχάσει, κι ήταν γι' αυτό έτσι βουτηγμένοι στην κατήφεια. Γέλιο νέας γυναίκας που αγκάλιαζε όλο το απόγευμα, το τετράγων...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΠΩΣ Η ΜΠΕΡΛΙΝΑ
"Κλείνω τα μάτια μου για να σε δω τέτοιος που ήσουνα βράχος πουλί καράβι και πάλι εδώ τότε και τώρα ένα τατού πάνω στο δέρμα μου μικρό που δεν παλιώνει" [το ποίημα ΑΓΑΠΗ από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
-...
Διαβάστε περισσότερα...