ΦΙΦΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ

ΤΟ ΣΤΕΜΜΑ ΤΟΥ ΤΡΕΛΛΟΥ ...
"ΦΩΤΟΛΥΤΡΩΣΗ": Σε κενές γραμμές κλείνω εκεί που τελειώνουν τα φώτα της νύχτας. Χωρίς αναμονές δημιουργώ. Στολισμένος με τα χρώματα της ειρήνης, είμαι ο ποιητής που στοιχειοθετώ την προσωπική μου απελευθέρωση μέρα με τη μέρα. Κι αγαπώ αυτόν τον τόπο. Αν όλη αυτή η παρουσία υφίσταται καθώς γράφω αυτούς τους στίχους, είναι που τη διαφεντεύει το φως, δεν την αφήνει μόνη στην αιώνια νύχτα. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ποίηση του μοναχικού και αδιέξοδου δρόμου
ΑΝΗΚΩ Χωρίς αιτία αποζητώ λόγο να προσθέσω στα προσωπικά μου κενά. Τώρα που οι ατάκες μου κατάντησαν δογματικά λεκτικά αξιώματα, επαφίεμαι στην περισυλλογή των ωρών, μα δε ποθώ πια άλλα μάτια ν' αντικρίσω. Προσηλωμένος στο εγώ μου, Άδικα ματαιοπονώ ν' αγγίξω οποιονδήποτε. Γιος έχθρας και απαισιόδοξων στοχασμών, στη μοίρα αυτής της φυλακής ανήκων εδώ για πάντα. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ
Μη μου μιλάς πια για το χθες με λέξεις της σιωπής που δεν μπορώ ν' ακούσω. Στην αγκαλιά μου άδραξα το κενό. Χάθηκε το σώμα σου σε μια εικόνα χωρίς λόγια. Σίγησε. Μικρή ζωντανή γυναίκα, ο χώρος είναι παρών κι αλλάζει - - ο χρόνος γεμάτος απουσίες. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ Στο δίλημμα του μέλλοντος: Αν αξίζει το μέλλον του πλανήτη ή το αύριο του ανθρώπου. Όλα αυτά απ' ό,τι φαίνεται αποτελούν έναν μοναχικό δρόμο που δυστυχώς καταλήγει σ' ένα μοναχικό αδιέξοδο [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΕΡΕΝΑΤΕΣ ΚΑΙ ΝΥΚΤΩΔΙΕΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΩΣΥΝΗΣ
"ΛΥΣΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ": Πολλά απ' όσα γράφω έχουν ειπωθεί μα δεν έγιναν. Στεριές που διαβήκαμε άλλαξαν μαζί με τους καιρούς. Μείναν τα λόγια που 'παμε, άνεμος στο χρόνο. Τώρα η πολιορκία λύθηκε και είμαστε ελεύθεροι. Ελεύθεροι για το τέλος, εκεί που ποτέ δεν περιμέναμε. Αν κάποτε με δεις, θα καταλάβεις πόσο άλλαξα. Πόσες νύχτες πέρασα προσμένοντας να με δεις. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ
ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΑ Όλα πια είναι τόσο δύσκολα να τα αντέξω. Το μυαλό μου τριγυρίζει στα ίδια μέρη, στα ίδια τοπία, στα ίδια πρόσωπα. Το μόνο που καταφέρνω είναι να νοιώθω ξανά, την πικρή γεύση της ήττας. Πιστεύω πως θυμάμαι το πρόσωπό σου. Αλλά στην πραγματικότητα δεν σε θυμάμαι Δεν σ' έχω ξαναδεί. Οι νύχτες της σελήνης μάς διώχνουν, πέφτουν πάνω μας σαν βροχή. Κι αν ουρλιάζουμε μέσα στη νύχτα για να σπάσουμε τη σιωπή, κανείς δε μας ακούει - -κανείς δε μας πιστεύει. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΑΡΑΝΤΑΔΥΟ ΓΡΑΠΤΕΣ ΜΕΤΑΡΣΙΩΣΕΙΣ
"ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΜΗΚΟΣ": Μπορεί η τελετή να ήταν εφαρμόσιμη μπορεί η ποίηση νάχε απαγορευτεί τα τραγούδια δεν μου μίλαγαν. Έπρεπε ν' αλλάξω στάση πάνω στο κρεβάτι του πόνου ηλίθιες νύχτες, αλλοπρόσαλλες ο τελικός θάνατος να μας γύρναγε την πλάτη, καθώς το ασυναγώνιστο των εισιτηρίων και το αδιαχώρητο των εκδηλώσεων είχαν κάνει ένεση εθισμού. Δύο αμφιβόλου παρανοϊκότητος παρουσίες χωρίς ήλιο, χωρίς διαστημικά πειράματα μόνο ένας κομήτης να φωτίζει ατέλειωτο φως. Ο χρόνος δεν έχει καμιά σχέση με το κενό. Είναι μια προσωποποίηση της ταυτότητάς μα...
Διαβάστε περισσότερα...