FOURNIER JEAN-LOUIS

ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΜΠΑΜΠΑ;
"Ποτέ μέχρι τώρα δεν είχα μιλήσει για τους δύο γιους μου. Γιατί; Μήπως επειδή ντρεπόμουν; Ή φοβόμουν τον οίκτο των άλλων; Λίγο απ' όλα. Σήμερα, όμως, που ο χρόνος πιέζει, που το τέλος του κόσμου πλησιάζει και που εγώ είμαι όλο και πιο βιοδιασπώμενος, αποφάσισα να γράψω γι' αυτούς ένα βιβλίο. Για να τους θυμόμαστε, για να μη μείνουν μονάχα δύο φωτογραφίες στις αναπηρικές τους ταυτότητες". Πατέρας δύο παιδιών με βαριά αναπηρία, ο Ζαν-Λουί Φουρνιέ επιστρατεύει όλο το απελπισμένο χιούμορ του σε μια αφήγηση όπου το τραγικό εναλλάσσεται με το κω...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΑ ΣΟΥ ΜΑΘΩ ΕΓΩ ΚΑΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ... ΚΩΛΟΠΑΙΔΟ!
Μάθετε πώς να ζητάτε φωτιά από έναν παπά. Μη βάζετε τα πόδια σας πάνω στα βρόμικα καθίσματα λεωφορείου, θα λερώσετε τα Nike σας. Τι κάνουμε όταν βρούμε ένα σκουλήκι στη σαλάτα μας; Ή έναν κροκόδειλο; Κάνει να λέμε "σκάσε" σ' ένα τζιτζίκι δημοσίως; Επιτρέπεται να λέμε "γείτσες" σε κάποιον που αμόλησε μια φαρμακερή; Μην ξεχνάτε πως σε κάθε χώρο, σε κάθε περίσταση, ο δυνατός οφείλει να δίνει προτεραιότητα στον αδύναμο... Παραχωρείτε τη θέση σας σ' ένα ηλικιωμένο άτομο ή σε μία έγκυο. Μάθετε να σέβεστε τους άλλους και -γιατί όχι- να τους αγαπά...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΑ ΣΟΥ ΜΑΘΩ ΕΓΩ ΚΑΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ...
Μάθετε πώς να ζητάτε φωτιά από έναν παπά. Μη βάζετε τα πόδια σας πάνω στα βρόμικα καθίσματα λεωφορείου, θα λερώσετε τα Nike σας. Τι κάνουμε όταν βρούμε ένα σκουλήκι στη σαλάτα μας; Ή έναν κροκόδειλο; Κάνει να λέμε «σκάσε» σ' ένα τζιτζίκι δημοσίως; Επιτρέπεται να λέμε «γείτσες» σε κάποιον που αμόλησε μια φαρμακερή; Μην ξεχνάτε πως σε κάθε χώρο, σε κάθε περίσταση, ο δυνατός οφείλει να δίνει προτεραιότητα στον αδύναμο... Παραχωρείτε τη θέση σας σ' ένα ηλικιωμένο άτομο ή σε μία έγκυο. Μάθετε να σέβεστε τους άλλους και -γιατί όχι- να τους αγαπά...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΕ ΣΚΟΤΩΣΕ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ
«Ο μπαμπάς μου ήταν γιατρός. Εξέταζε τους ανθρώπους, ανθρώπους όχι πλούσιους, που συχνά δεν τον πλήρωναν, αλλά τον κερνούσαν γι' αντάλλαγμα ένα ποτήρι, γιατί του άρεσε του μπαμπά μου να πίνει κανένα ποτηράκι, ακόμα και πολλά ποτηράκια, και το βράδυ, όταν γύριζε, ήταν πολύ κουρασμένος. Καμιά φορά, έλεγε πως θα σκότωνε τη μαμά, και μετά και μένα επίσης, γιατί ήμουν ο μεγαλύτερος και όχι ο αγαπημένος του. Δεν ήταν κακός, μονάχα λίγο τρελούτσικος όταν είχε πιει. Ο μπαμπάς μου καυχιόταν ότι δε σκότωσε ποτέ κανέναν.». Ο Ζαν-Λουί Φουρνιέ διηγείτα...
Διαβάστε περισσότερα...