GOGNETTI PAOLO

ΤΟ ΑΓΡΙΜΙ
"Είχα πάει στο βουνό με τη σκέψη πως κάποια στιγμή, εφόσον αντιστεκόμουν αρκετό καιρό, θα μεταμορφωνόμουν σε κάποιον άλλον και πως η μεταμόρφωση θα ήταν μη αναστρέψιμη: όμως ο παλιός μου εαυτός ξεπρόβαλλε κάθε φορά πιο δυνατός από πριν. Είχα μάθει να κόβω ξύλα, ν' ανάβω φωτιά μες στην καταιγίδα, να καλλιεργώ έναν σχεδόν πρωτόγονο λαχανόκηπο, να μαγειρεύω με τα χόρτα του βουνού, ν' αρμέγω μια γελάδα και να δεματιάζω το άχυρο· δεν είχα όμως μάθει να μένω μονάχος, που είναι κι ο μοναδικός αληθινός στόχος του ασκητισμού. Πιο πολύ κι από σπιτάκ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΟΧΤΩ ΒΟΥΝΑ
Ο Πιέτρο είναι ένα αγοράκι της πόλης, μοναχικό και λίγο κακότροπο. Η μητέρα του δουλεύει σ' ένα γραφείο συμβουλευτικής οικογενειών στην περιφέρεια κι έχει ταλέντο στο να φορτώνεται τις ευθύνες των άλλων. Ο πατέρας του είναι χημικός, τύπος σκοτεινός και γοητευτικός, που γυρίζει στο σπίτι κάθε βράδυ από τη δουλειά μες στα νεύρα. Τους γονείς του Πιέτρο τους συνδέει ένα κοινό πάθος: γνωρίστηκαν στο βουνό, ερωτεύτηκαν στο βουνό και μάλιστα παντρεύτηκαν στα ριζά των Τριών Κορυφών του Λαβαρέντο. Το βουνό τούς ένωνε πάντα, ακόμα και στην τραγωδία,...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ
Η Σίλβια γέλασε. «Και πώς μυρίζει ο Γενάρης;» Πώς μύριζε ο Γενάρης; Καπνό από σόμπα. Αγρούς ξερούς και παγωμένους σε αναμονή του χιονιού. Το γυμνό σώμα μιας κοπέλας μετά από μια μακρά μοναξιά. Μύριζε σαν θαύμα. Φτάνοντας στο τέλος μιας μακράς σχέσης, ο Φάουστο βρίσκει καταφύγιο στους τόπους των παιδικών του χρόνων. Εκεί, στο ορεινό χωριό της Φοντάνα Φρέντα, θα γνωρίσει τη Σίλβια, και θα περάσουν μαζί τον μακρύ χειμώνα που θα σκεπάσει το χωριό και τους κατοίκους του. Ο Φάουστο μαγειρεύει για τους χειριστές των χιονοστρωτήρων τον χειμώνα και...
Διαβάστε περισσότερα...