ΓΟΥΛΤΙΔΟΥ ΣΤΕΛΛΑ

Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο παππούς μου. Ο παππούς μου είχε φαλάκρα, φορούσε μεγάλα γυαλιά και κρύωνε πολύ. Κρύωνε και τον χειμώνα και το καλοκαίρι. Δεν του άρεσε καθόλου να αρρωσταίνει και όταν γελούσε κουνούσε τους ώμους του πάνω κάτω σαν ελατήριο. Ο παππούς είχε ένα δικό του συρτάρι. Το συρτάρι του ήταν στην κουζίνα της γιαγιάς. Βρισκόταν χαμηλά, κάτω από εκείνο το συρτάρι με τις πετσέτες. Μέσα είχε ένα στρόγγυλο, ροζ τάπερ. Ο παππούς έκρυβε εκεί τα μπισκότα του. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΑ, ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΟΛΟΙ;
Μα, πού πήγαν όλοι; Αναρωτιέται ανήσυχα το μικρό ελάφι, που ψάχνει μέσα στο κρύο και χιονισμένο δάσος να βρει τους φίλους του. Μόνο ένα ξυπνητήρι μπορεί να δώσει τη λύση στο μυστήριο... Ένα ξυπνητήρι που θα χτυπήσει στο τέλος του χειμώνα και θα μάθει στον Λάφι τι είναι η χειμερία νάρκη, απαντώντας σε όλες τις απορίες του και λύνοντας το μυστήριο που έπλασε με τη φαντασία του, για την εξαφάνιση των φίλων του... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...