ΚΑΒΟΥΡΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

Η ανατολή των νεκρών εραστών
Τρεις συλλογές σε έναν τόμο. Αν διαβάσουμε τους τίτλους τους με κεφαλαία γράμματα και χωρίς τελείες προκύπτει ένα μεταποίημα: ΣΚΟΤΑΔΙ ΟΡΦΑΝΑ ΘΑ ΕΡΘΕΙ. Εδώ το "ορφανά" θα μπορούσε να είναι επίθετο αλλά και επίρρημα. Ο Αντώνης Καβούρης αντιστρέφει την σύνταξη, καταργεί την συνηθισμένη σημασία των λέξεων κι επιτυγχάνει την μερική ανοικείωση του γλωσσικού κώδικα από άλλη γωνία εφορμώμενος κι ουχί με συνειδητή μετανεωτερική αποδομητική πρόθεση. [...] (Από τον πρόλογο του Κωνσταντίνου Μπούρα)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΖΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΜΕΣΟΔΙΑΣΤΗΜΑ
Σπανίως η εικαστική επάρκεια συναντά την γλωσσοπλαστική δεινότητα και την εκφραστική ελευθερία που εξασφαλίζει την απαραίτητη αν-οικείωση προκειμένου να μετατραπεί το καθημερινό σε έντεχνο και το συνηθισμένο σε εξαιρετικό. Βαθιές σκέψεις, φιλοσοφικές, ενάρετος στοχασμός, εμπύρετος από τον διονυσιασμό του αείποτε αυταναφλεγόμενου διονυσιακού στοιχείου που πυροδοτεί εκρήξεις εκστάσεως, ανατάσεως, διατάσεως, υπερβάσεως τού πασιφανούς. Παράθυρο στον χώρο τού Άρρητου η Ποίηση, όταν Υψηλή είναι (για να θυμηθούμε τον Λογγίνο και το πόνημά του "Πε...
Διαβάστε περισσότερα...

27 ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ
ΑΝΩΜΑΛΗ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ Η ηδονή και ο φθόνος Το πάθος και η καταστολή Ο ανόργανος βίος και ο ευνουχισμός Το σκοτάδι και η ανοησία Η ένταση και η ευδαιμονία Το ιδεώδες και η εκσπερμάτιση [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΚΑΙ Ο ΦΤΕΡΩΤΟΣ ΛΥΚΟΣ
Έμαθε να περπατάει βιαστικά, έμαθε να τρώει βιαστικά, έμαθε να κοιτάζει αρπακτικά, έμαθε να κρύβεται τη μέρα και με το δειλινό να συνεχίζει και κάθε μέρα να ξαναρχίζει, αφού για εκείνον το λυκόφως εστίν αρχή. Γι' αυτόν το βγάλανε έτσι. Η μόνη προσμονή να βγει μέσα από της γης τα σπλάχνα λίγο πριν από της νύχτας τη σκιά, ατένισμα σε ό,τι χάνει, μονάχα για να προχωρά. Και η γης απλόχερα τού πρόσφερε τη θέρμη, τόσο όσο για να επιβιώσει, να μην αναπαύεται ποτέ, γιατί αν τον βρούνε τερματίζει. Το θλιβερό, παιδί ακόμη, της φύσης. (Από την έκδοση...
Διαβάστε περισσότερα...