ΚΑΛΛΕΡΓΗ ΛΕΝΑ

ΑΝΗΜΕΡΟ
Τεκνοποιία Επειδή είθισται επιβάλλεται έτυχε· επειδή γυναίκα γηρατειά αποκούμπι· παιδιά ας μην προκύψουν. Παιδιά κάνουν κι οι έχιδνες οι σμέρνες, οι διωναίες, τα μαυροσκάθαρα τα σκουλήκια. Παιδιά μην ξαναγίνουμε ποτέ κι είμαστε πάλι έρμαια στα χέρια των ανθρώπων. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ ΕΝΑ ΠΛΟΙΟ
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ Δεν μοιάζεις με την πόλη που έχω χάσει. Σε κουβαλούσα τόσα χρόνια αλώβητη, γενέθλια, ζωντανή, μα τώρα η μυρωδιά σου μου είναι ξένη κι ας έχεις το ίδιο όνομα στους δρόμους και στις πινακίδες. Πώς να σε αποκαλώ. Αν δεν ξεκίνησα από εδώ κι εδώ δεν καταλήγω τι μου απομένει; Κύματα, η ελπίδα του τρελού. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ ΕΝΑ ΠΛΟΙΟ
Γλιστρούσε από τα χέρια μου κι έπρεπε να έχω μεγάλη τέχνη στην απόχη. Όχι βαρύ καμάκι, θα πονέσει. Όχι το αγκίστρι, θα ματώσουν τα καλοδουλεμένα του βράγχια. Κι ενώ ήταν ξένος και βουβός και κρύος ασήμιζαν τα μάτια μου όταν τον κοιτούσα κι όταν χανόταν στα βαθιά, πνιγόμουν από τα φιλντισένια του κόκαλα. "Αντίο" και "πρόσεχε, θα βρέξει" σε ποια γλώσσα να πω. Στεγνή ομηρία τα πόδια μου στο χώμα ριζωμένα. Από είδος σε είδος, δίχως μεταλλάξεις θα περπατά η σιωπή. Ίσως να συναντιόμαστε, καμιά φορά, στις όχθες. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΗΠΟΙ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ
ΚΟΛΠΟ Θα στείλω τα λόγια μου σε ξένες χώρες Σε μακρινές κατασκηνώσεις το καλοκαίρι Να ντυθούν χρώμα πόλεων με αρχοντικά σκαλίσματα Στους αρμούς διατηρημένων σπιτιών Να παίξουν στη λάσπη γυμνά πέρα απ' τον ισημερινό Να κυνηγήσουν τάρανδους και να μυρίζουν κέδρο Για να τα δεις πρώτη φορά κρυμμένα, μαγικά Κι ενώ οδηγείς, χαμογελώντας, να τα τραγουδάς Μαντεύοντας πως λένε κάτι ωραίο. Γιατί έτσι που συνήθισες να μην τ' ακούς Νομίζεις ότι μοιάζουν με όλα τ' άλλα. Γιατί όπως συντονίζεσαι στο οικείο Νιώθεις πως φεύγουν τα πουλιά Και τα προδίδ...
Διαβάστε περισσότερα...