ΚΑΡΡΑ ΕΛΕΝΗ

ΜΕΤΡΟ(ΕΙ) ΑΥΤΗ Η ΛΥΠΗ
Επίμετρο ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΝΗΣΟΣ Όνειρα κολυμπάνε με μπρατσάκια πλαστικά Το σώμα τους ορθώνεται γιγάντιο μπροστά τους Μα το άγγιγμα αναριγά σαν πέφτει η σκιά Ενός τρομακτικού γονιού Στα ηλιόλουστα νερά τους. Πιγκουίνος με σπαθί Αληθινή κάρτα θανάτου Σου μένουν άλλες τρεις ζωές Λέιζερ χαϊδεύουν τα υποβρύχια αυτιά του Απ' τον Χορκχάιμερ χύνονται πράσινα μαλλιά Χείλη σαρκώδη τη διαλεκτική ρουφάνε Δεν είναι ο υλισμός μαβής Τα σύννεφα είναι που κυλάνε. [Από την έκδοση] «Το ευαίσθητο ποιητικό βλέμμα της αποθηκεύει εικόνες, αναδεικνύει τις κρυμμένες...
Διαβάστε περισσότερα...