ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ ΙΣΜΗΝΗ

Φυγόδικος δεν ήμουν
Στην κεντρική πλατεία μιας πόλης στη Βόρειο Ελλάδα, το άγαλμα της Αυτής Μεγαλειότητας της Βασίλισσας των Ελλήνων, έχει καθαιρεθεί. Στο ίδιο σημείο, στη διαφημιστική πινακίδα του πρώτου κινηματογράφου της πόλης, ποζάρει γυμνή η Ζωή Λάσκαρη. Το έργο που παίζεται είναι «Ο Κατήφορος». Αυτή ακριβώς η ιστορική και χρονική συγκυρία τυλίγει σα νήμα τη ζωή και το πεπρωμένο των ηρώων στο "Φυγόδικος δεν ήμουν". Η πόλη βρίσκεται στο Βορρά. Το σπίτι είναι πέτρινο: ριζωμένο στη γη. Οι ένοικοι πολλοί: ριζωμένοι στις εμμονές τους. Η δάφνη τετράψηλη: ριζωμ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΛΗΣΤΕΣ ΤΗΣ «ΑΝΘΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΧΙΟΥΜΟΡ»
Το χρονικό μιας έντονης και παράτολμα ηλεκτρισμένης φιλίας δύο αγοριών. Η ιστορία της φιλίας τους διατρέχει σαν ένα πρελούδιο αγάπης, έρωτα, ζωής και θανάτου τους διασταυρούμενους δρόμους της Νεάπολης Εξαρχείων -στη διάρκεια της δεκαετίας του '80 ως τις αρχές του '90- παρασύροντάς μας σε ένα εμμονικό τελετουργικό μαύρου χιούμορ από τις πρώτες μέρες της άνευ προηγουμένου μαύρου χιούμορ από τις πρώτες μέρες της άνευ προηγουμένου πρωτογενούς αθωότητάς της ως τις τελευταίες της, εκείνες τις ασύδοτα και σπαρακτικά ερωτικές πριν από την ενηλικίω...
Διαβάστε περισσότερα...

ΧΩΡΙΣ ΤΑΞΙΜΕΤΡΟ
Τίποτε πια δε μου προξενούσε έκπληξη: τα ονόματα των δικών του τα ξεστόμιζε λες και ήταν παλιοί μου φίλοι, ανακάτευε χώρες, κινήματα και καπνιστές ρέγγες με την ίδια ευκολία που περνούσε από το ένα τσιγάρο στο άλλο -χωρίς να αφήνει περιθώρια για ερωτήσεις- και έσμιγε στην ίδια ιστορία το ροκφόρ με τον εξπρεσιονισμό, τον καπνιστό σολωμό με τον Μπακούνιν, το μπωζολέ με την τριλογία του Τσίρκα, και την Πάτμο με το Γκούμπιο. Στα μεσοδιαστήματα βέβαια κατέβαζε τις γουλιές του - περιεκτικότητα σε αλκοόλ σαράντα τοίς εκατό κατ' ελάχιστον. (Από τη...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ
1η μέρα, 3/7/05, Κυριακή Την Κυριακή, 3 Ιουλίου 2005, 12.30 το μεσημέρι, η Κλάρα Σουβατζίδη γευματίζει στα 33.000 πόδια ύψος ανάμεσα σε δύο μελαψές κυρίες που συνομιλούν ασταμάτητα σε άγνωστη γι' αυτήν γλώσσα. Είναι ευχαριστημένη από το γεύμα της - σπαράγγια a la creme, ψάρι μαγιονέζα και, για επιδόρπιο, αχλάδι γλυκό ανατολίτικης προέλευσης με λευκό κρασί. Δεν έχει καμιά αντίρρηση για τους ήχους που το συνοδεύουν. Αντίθετα, είναι πολύ απορροφημένη με τη μουσική της γλώσσας υποθέτει πως πρόκειται για κεντροαφρικανική διάλεκτο, κάτι ανάμεσα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ, ΑΝΤΛΙΟΣΤΑΣΙΟ, ΓΙΑΛΟΒΑ
Ένα πρωί, τον Απρίλη του '98, και χωρίς καμία προειδοποίηση, εισέβαλε κυριολεκτικά στο γραφείο μου, ορμητική κυρία, νεαρής ηλικίας, μελαχρινής θωριάς και άγνωστων, σ' έμενα, λοιπών στοιχείων. Με την τόλμη και την ευφορία έφηβου ανέπτυξε μπρος στα κατάπληκτα μάτια μου το "Θέμα" της, αποφασισμένη να διεκδικήσει μια καταφατική απάντηση από μέρους μου. Ζήτησε συγχρόνως καφέ και την άδεια να καπνίσει. Σαράντα πέντε λεπτά αργότερα έφευγε αγκαλιά με τη θετική απάντηση και με άδειο πακέτο. Απορώντας μόλις έμεινα μόνη για το πώς δέχτηκα τόσο άμεσα ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
«Τί κοινό μπορεί να έχουν, άραγε, μεταξύ τους, μια κοσμογυρισμένη Λατινοαμερικάνα, αυτοεξόριστη πολίτης της οικουμενικής πραγματικότητας, ένας Γάλλος ουτοπιστής με σπινθηροβόλο βλέμμα, ένθερμος οπαδός του σιτουασιονισμού, και μια ατίθαση Ελληνίδα, αμετανόητη αντάρτισσα της σαγήνης;», αναρωτήθηκαν η Δεσμίνα και ο Σείριος, προς το τέλος του χειμώνα του '73-'74 και -καθώς απέκλεισαν οποιοδήποτε άλλη εκδοχή- συμφώνησαν στο γεγονός πώς χρημάτισαν -και οι τρεις- ένοικοι και γείτονές τους στο αριστερό δωμάτιο του διαμερίσματος της Roi de Sicile. ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΩΣ ΛΑΜΝΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ

ΤΟ ΝΗΣΙ