ΚΑΤΣΟΥ ΝΑΤΑΛΙΑ

ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ
ΨΑΡΙΑ ΑΠΟΔΗΜΗΤΙΚΑ Μαύρα ψάρια περιφέρονται ζευγαρωτά πνιγμένα ανταυγάζοντας την άμμο ξέσκεπη στα σωθικά της λίμνης χορεύουν αψάρευτα στο μεταίχμιο ομοτοκαταληκτούν Ίσως δεν είναι ψάρια πια παρά κάποια αποδημητικά Ίσως λοξοδρόμησαν της αποδημίας τους κι απλώς χαζολογούν φτερολάμνοντας τα μάτια τους ριζώνουν τυφλά στου νερού το δέρμα [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΓΑΘΟ
Ξεκινώντας από μια φυσική κίνηση, την επαφή του ποδιού με το έδαφος, πυροδοτείται μια διαδικασία που ακυρώνει τις αισθήσεις όπως τις βιώνουμε ως άνθρωποι ή, μάλλον, τις μεταθέτει μέσα από ένα υποθετικό ταξίδι διαδοχικών εαυτών με έναν κοινό παρονομαστή: η μορφή αφορά σε απαραίτητα στοιχεία της καθημερινότητας, επιτεύγματα της ανθρώπινης διάνοιας και πράξης, προϊόντα με αξία χρηστική και σημασία πέραν της ενσυνείδητης επαφής μας με αυτά. Αυτή η σπειροειδής μετάπλαση του ίδιου του υλικού μας ενέχει μια επιστροφή με ζητούμενο τη διαύγεια. Ή θ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΥΜΦΑΛΙΔΕΣ
Et dans ces quartiers, derriere quelque paravent de papier, la petite femme a yeux de chat... Les marchandes de souris blanches qui sont ici m'ont gate son image;... ένα ποντίκι πηδάει στον πάγκο με τις παγωμένες γαρίδες τα μάτια του μεγαλώνουν γίνονται γυαλί από το αυτί του ξεφυτρώνει μια ουρά μέχρι να γίνει κεφάλι γάτας η ονειρεμένη γυναίκα ξαπλωμένη στον πάγκο με τα ψόφια θαλασσινά κουνάει την ουρά της γυαλίζει τα δόντια με τη γλώσσα τη μαύρη δαγκωμένη γλώσσα της πίσω από τον φόβο υπάρχει ένα χαμόγελο όταν ξυπνήσει ο ζωγράφος θα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΑΓΩΔΟΣ
περιττεύω, θα 'λεγες κλαδί που αναμετράται με βλέμμα ανέμου χωρίς ήχο ή κορμό έξω από τζάμια τα μάτια κάποιου αν ζωγραφίζει τοπία σε παλιούς τοίχους χαράματα ή κάτι τέτοιο ύπαρξη μικρή - ένας αριθμός καθόλου άρτια θρυμματισμένη μαζεύω λέξεις όπως δόντια κι αφήνω τους ήχους να τρυπούν τ' αυτιά μου να με τρυποπυν ακόμη ως η φωνή να μου δώσει μορφή [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΥΘΟΣ
Τι συμβαίνει όταν ένα από τα εκατοντάδες παιδιά, μακριά από κάθε τι ανθρώπινο, εκπνεύσει εξουθενωμένο σε κάποιο αμπάρι ή σωριαστεί πάνω στις σανίδες του καταστρώματος; Αυτή η απορία κι η ζοφερή εικόνα έδωσε μορφή στη Λυδία, στη φωτορεπόρτερ που επιστρέφει ξανά και ξανά στον "τόπο του εγκλήματος" και, ψάχνοντας να διαλευκάνει ως το βυθό, εξαφανίζεται, στοιχειώνοντας με την απουσία της τους χαρακτήρες του έργου, τους αγαπημένους της που έχουν μείνει πίσω. Πόσο εύθραυστη γίνεται η πραγματικότητά μας όταν κινείται σε μια επιφάνεια άγνοιας, αμφ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΟΧΛΙΑΣ
Η Αριάδνη - άγαλμα οστέινο κιτρινόχρυσο ευ-τειχισμένο εντός φωτιστικού σχεδιασμού (design) κρατώντας δείγμα του άφατου με τη στιγμή στις αποκεκομμένες κόρες των οφθαλμών - εάν είδε, ήταν το μέλλον στον λυγισμένο αγκώνα και στο ραβδί διακρίνεται η προσδοκία ενώ ο λαιμός κάμπτεται να δεχτεί κρυφά το μελάνιασμα όλα αυτά σε υάλινο κύλινδρο εντός άλλου κυλίνδρου επί εδάφους συγχρονισμένου στις ανάγκες των επισκεπτών. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΠΑΡΑΓΓΙΑ ΜΕ ΦΤΕΡΑ
"Εγώ δεν έχω φύλλα και δεν πίνω άσπρο γάλα. 'Η κάτι άλλο δεν έχω. Πάντως άσπρο γάλα δεν πίνω. Ούτε θα μεγαλώσω. Έτσι λένε". (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...