ΚΙΤΙΚΙΔΟΥ ΚΟΡΙΝΑ

ΟΜΟΡΑ ΟΙΚΟΠΕΔΑ
ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ, ΠΡΙΝ ΚΟΙΜΗΘΩ, περνάνε μπροστά από τα μάτια μου εικόνες της ημέρας που τελείωσε. Σαν σε διαδραστικό πίνακα, πιάνω τον εαυτό μου να σταματάει με το χέρι κάποια από αυτές, πριν φύγει για πάντα στα όνειρα της νύχτας. Την πλησιάζω στο πρόσωπό μου, τη μεγεθύνω και προσπαθώ να μπω μέσα της. Σαν να εισβάλλω, με κάποιον τρόπο, απροειδοποίητα στις ζωές των άλλων. Χωρίς στόχο να τις αλλάξω. Απλά να καταλάβω αν άξιζε όλη η φασαρία. Έτσι μπήκα στη ζωή του κυρ Γιάννη, του φτωχοδάσκαλου, της Μαριγώς που έγινε Μαίρη, της Φάνιας κα...
Διαβάστε περισσότερα...