KOLTOUKIS VASSILIS

ΕΛΕΓΕΙΕΣ
«Η βαθιά συγκίνηση που ένιωσα κοιτώντας αυτές τις φωτογραφίες μού έβαλε στο νου ότι πρέπει να καταδυθώ σε αυτές τις εικόνες και να προσπαθήσω να φέρω στην επιφάνεια με φράσεις και λέξεις όλες τις καταστάσεις που αναδεύονται και συγκρούονται κάτω από τις ασπρόμαυρες επιφάνειες δημιουργώντας αυτό το φωτογραφικό αποτέλεσμα. Όχι, ότι οι εικόνες αυτές δεν έχουν την δύναμη να βροντοφωνάξουν αυτό για το οποίο δημιουργήθηκαν. Εγώ μια υπενθύμιση θέλησα να κάνω για την βαρύνουσα σημασία που έχουν στην ζωή μας και τίποτα άλλο. Τώρα αν τα κατάφερα είν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΥΓΕΣ
ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ Φαντάζομαι τον Γιάννη μετά τον θάνατό του... Τι ονειροσκαλίσματα, Θεέ μου, κι αυτό το βράδυ! Αναπαμό δεν έχει ο φόβος, αναζητά την πορφυρή του καμπύλη, σε μια νύχτα κατακόκκινη, κρασάτη, γεμάτη πατροκτονίες. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΔΗΣΣΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ
Από παιδιά γνωριζόμασταν χωρίς να πούμε λέξη. Με κοίταζες, θυμάμαι, από το πορτάκι του χαμόγελου και δάκρυζες, σε ανακάλυπτα μέσα από βιβλία, χάρτες, φωτογραφίες κι ερχόμουνα κοντά σου. Σου αφιερώθηκα χρόνια αργότερα με το πρώτο μου ταξίδι, Ιούλη μήνα. Σύντροφος πιστός τώρα, σου εμπιστεύομαι τις επιθυμίες, τις μνήμες, όλες μου τις ελπίδες. Διασχίζω μια πολιτεία που ελπίζει κι ερωτεύεται μέσα από το φως και την ομίχλη, μια πολιτεία που είναι σα να τη σχεδίασε ο Edouard Villard, όπου ο καθένας και το καθετί συλλαμβάνονται μέσα στην ύψιστη α...
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗΣ

TRAVELLING LIGHT
Εικόνες: Βασίλης Κολτούκης Σχέδια: Ηλίας Καρράς Σχεδιασμός: Μαρία Στέφωση...
Διαβάστε περισσότερα...

ΡΩΣΙΚΗ ΕΛΕΓΕΙΑ
"Το τελευταίο σύνορο της Νοσταλγίας" Ανοιχτά παράθυρα οι φωτογραφίες, κοιτάμε προς τα έξω και ρωτάμε: "Είναι κανείς εκεί;" "Εγώ", απαντά ο τρυφερός πόνος της ανάμνησης. Επιστρέφω πάλι εδώ, σ' αυτές τις βαθιά θαμμένες απουσίες, από φωνές, από ήχους, από αγάπες... Επιστρέφω σ' αυτές τις εικόνες, τα τελευταία σύνορα της νοσταλγίας. Τα πουλιά δεν ακούγονται πια, τα γέλια κ' οι φωνές των παιδιών χάθηκαν, τα φύλλα που θρόιζαν κάποτε στον κήπο μένουν τώρα ακίνητα, δεν ξέρω αν φαίνεται καν η αγάπη μου για σένα, Ρωσία... Καθώς ο καιρός περνούσε ν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ
Ο μέγας Βούδας θα βουλιάξει ως τα γόνατα μες στο χιόνι των πεσμένων ανθών. Enomoto Kikaku (1661-1707) Διαβατάρικα πουλιά μη μαλώνετε πετώντας αδέρφια είστε αλληλοβοήθειας. Kobayashi Issa (1763-1827)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΚΡΕΣ ΣΤΑΓΟΝΕΣ
Στα ταξίδια μου σκορπάω τα σύνορα μπερδεύω χώρες Βροχερή μέρα λευκή ταξιανθία σταμάτα να κλαις [...] [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΛΕΓΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ
Στα τέλη του Νοέμβρη, μια μέρα που φύσαγε νοτιάς, κατά τις εννιά το πρωί, η αμαξοστοιχία της Βαρσοβίας πλησίαζε στην Πετρούπολη, τρέχοντας με όλη της την ταχύτητα. Αυτή είναι η περίφημη εναρκτήρια Φράση του Ηλίθιου, ίσως της πιο θεατρικής απ' όλες τις μεγάλες μυθιστορηματικές τραγωδίες του Ντοστογέφσκι. Σ' αυτή την αμαξοστοιχία, στο βαγόνι της τρίτης θέσης, συμβαίνει η συνάντηση του άρρωστου πρίγκιπα Μίσκιν με τον Ραγκόζιν και ο μηχανισμός της τραγωδίας μπαίνει σε κίνηση. Λίγο αργότερα ο Μίσκιν, στον προθάλαμο του σπιτιού των Επάντσιν, μέν...
Διαβάστε περισσότερα...

MUSIC ON THE ROAD (ΔΙΓΛΩΣΣΗ ΕΚΔΟΣΗ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ-ΑΓΓΛΙΚΑ)
Μικρός ονειρευόμουνα δύο πράγματα: Να μάθω μουσική και να ταξιδέψω στον κόσμο. Τώρα πια έχω καταλάβει πόσο ασύμβατα είναι αυτά τα δύο. Όχι πως απαγορεύεται στους μουσικούς να ταξιδεύουν, αλλά το δικό μου ταξίδι έτσι όπως το ονειρεύτηκα πηγάζει από μιαν αγωνία, από τη δίψα να ψηλαφίσω τον κόσμο. Δύσκολο να το συνταιριάξεις με την υπομονή που απαιτεί η μελέτη της μουσικής. Τι και αν ξεκίνησα φλάουτο... Γρήγορα το παράτησα. Το ίδιο και με το ακορντεόν αργότερα. Μέχρι που έπεσε στα χέρια μου μια Nikon FE. Από τότε φωτογραφίζω. Φωτογραφία είναι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΕΛΙΔΕΣ ΠΟΥ ΨΙΘΥΡΙΖΟΥΝ
Πάγοι των θαλασσών, όχθες των ποταμών, έρημοι των θινών, σμήνη πουλιών. Δένδρα που λογχίζουν τον ουρανό, άνθρωποι που στοχάζονται ακουμπησμένοι σε πέτρινα παγκάκια και κουπαστές πλοίων, βλέμματα γυναικών που αιχμαλωτίστηκαν σε βορινό ηλιοβασίλεμα, παιδιά που θολώνουν το τζάμι με το χνώτο της αθωότητας. Εικόνες ενός κόσμου που γεννιέται μέσα στο φως και ωριμάζει μέσα στην ομορφιά μιας στιγμής-αιωνιότητας. Κάδρα μοναχικών ανθρώπων, κάδρα μοναδικών τοπίων. Κάδρα που ψιθυρίζουν τη σιωπή. Κάδρα που απαθανατίζουν, με καλαίσθητη ισορροπία και ανε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ
Η εργασία του Βασίλη Κολτούκη με τη χαρτεπικόλληση (κολάζ) ξεκινά στην Άρτα τη δεκαετία του '90. Διοργανώνει προσωπικές εκθέσεις και αναγνωρίζει στις άμεσες επιρροές του τις αντίστοιχες συνθέσεις του Ελύτη. Ξεφυλλίζοντας περιοδικά της εποχής ασκείται χειρωνακτικά, με ψαλίδι, κόλλα, χαρτόνι στη συναρμολόγηση εικόνων. Προς την ωριμότητα θα κατασταλάξει δημιουργικά στη φωτογράφηση, ωστόσο δύο δεκαετίες αργότερα επιστρέφει για να κλείσει ή να διευρύνει τον κύκλο της τέχνης και της τεχνικής τού κολάζ που μάλλον δεν έπαψε να τον συγκινεί. Φωτογρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
Αυτή είναι μια ταξιδιωτική αφήγηση, ένα απλό, σύντομο σχεδίασμα κατά την διαμονή μου στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από τις εώς τις 9 Μαρτίου του 2017. Φιλοδοξώ ν' αποδώσω περισσότερο την αίσθηση της πόλης, τον εύθραυστο ερωτισμό και την γοητεία που ασκεί επάνω μου ο κόσμος της, έτσι όπως διαχέεται στους δρόμους, στα σπίτια, στους σταθμούς, στα καφενεία της Αλεξάνδρειας. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλα τα άτομα που γνώρισα και φωτογράφισα στο ταξίδι αυτό. Β.Κ. Ιούνιος 2οι8 (Από την έκδοση) This is a travel narrative, a simple, skort draft I ma...
Διαβάστε περισσότερα...