ΚΩΣΤΑ-ΦΩΤΗ ΑΝΤΩΝΙΑ

Σαρ Πούχι
Το μόνο που ξέρω είναι πως σ' αγάπησα επώδυνα, χωρίς να περιμένω τίποτα, κι όταν όλα τελείωσαν το μόνο που απέμεινε ήταν αυτός ο διαρκής θάνατος. Πώς να στο περιγράψω; Ας πούμε πως ήσουν μια ξένη γη, ένας πλανήτης που κάποτε προσγειώθηκα. Εντάξει; Ήσουν ένας πλανήτης. Εγώ ήμουν ένας φοβισμένος κοσμοναύτης. δειλός, πρώτη φορά έξω στο διάστημα. Πρώτη φορά ταξίδευα στ' αστέρια. Αλλά μέρα με τη μέρα άρχισα να εξερευνώ. Κι έτσι κατάφερα να μάθω τόσο καλά τα εδάφη και τους ουρανούς σου και τα μικρά αστέρια πάνω από τα σύννεφά σου. Έμαθα για τις ...
Διαβάστε περισσότερα...