LAGARCE JEAN-LUC

ΘΕΑΤΡΟ
ΣΧΕΔΟΝ ΣΥΜΒΟΛΙΚΟΣ ήταν ο τρόπος με τον οποίο ο θάνατος θέρισε στο άνθος της νιότης τους, ωσάν διάττοντες αστέρες, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, μεταξύ 1989 και 1996, τους τρεις Γάλλους θεατρικούς συγγραφείς B.-M. Koltes, J.-L. Lagarce και D. G. Gabily τους δύο πρώτους από την ασθένεια της εποχής, το Έιτζ. Τρεις πρωτότυποι αστέρες, οι οποίοι ανανέωσαν εκ βάθρων ο καθένας με τον τρόπο του τη θεατρική γραφή επανατοποθετώντας το λόγο στο κέντρο του παιχνιδιού. Είκοσι χρόνια μετά το θάνατό του, το έργο του Λαγκάρς έχει μεταφραστεί και παίζε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΒΡΟΧΗ
Η υπόθεση: πέντε γυναίκες που αντιπροσωπεύουν τρεις γενιές (η "γηραιότερη", προφανώς η γιαγιά, η μητέρα και οι τρεις κόρες), έχουν περάσει τη ζωή τους αναμένοντας την επιστροφή στο σπίτι του μικρού αδελφού (αλλά και γιου και εγγονού) που είχε, πριν από χρόνια, εκδιωχτεί από το σπίτι από τον πατέρα ο οποίος όμως έχει πια φύγει από τη ζωή. Κανένα νέο όλα αυτά τα χρόνια απουσίας, κανένα σημάδι ζωής από τον μικρό αδελφό. Σε όλο αυτό το μεγάλο διάστημα προσμονής, η επιστροφή αυτή αποτελούσε τη μόνιμη και αποκλειστική επιθυμία και των πέντε γυνα...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΜΑΚΡΙΝΗ ΧΩΡΑ
Η μακρινή χώρα είναι το τελευταίο θεατρικό έργο του Ζαν-Λυκ Λαγκάρς. Το έγραψε μερικές βδομάδες πριν τον θάνατό του από aids το 1995. "Πλησιάζω τα σαράντα και σ' αυτήν την ηλικία θα πεθάνω", λέει ο Λουί, ο κεντρικός ήρωας του έργου. Η μακρινή χώρα έχει το ίδιο ακριβώς θέμα με τα προηγούμενα έργα του όπως: Ήμουν στο σπίτι μου και περίμενα τη βροχή ή Ακριβώς το τέλος τον κόσμου. Η μακρινή χώρα είναι ακριβώς μια δεύτερη γραφή του Ακριβώς το τέλος του κόσμου, που δεν έγινε αποδεκτό στην εποχή του από κοινό και κριτικούς, αλλά δεν ήταν μια αποτ...
Διαβάστε περισσότερα...