ΛΟΥΗΣ ΚΙΤΣΟΣ

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ (ΣΤΗΝ... ΚΑΘΟΜΙΛΟΥΜΕΝΗ)
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, η γενετική είναι μια εύκολη επιστήμη με πολύ δύσκολη γλώσσα, κάτι που αναπόφευκτα δημιουργεί προβλήματα κατανόησης. Για να αντιμετωπιστεί, έστω εν μέρει, το πρόβλημα αυτό στους μη Βιολόγους, ο Κίτσος Λούης αποφάσισε να περιγράψει "με απλά λόγια" τι είναι και τι κάνει η γενετική, καταγράφοντας απλές ιστορίες στις οποίες η συγκεκριμένη επιστήμη είχε (και έχει) πρωταγωνιστικό ρόλο. Τούτες οι ιστορίες εξηγούν ασθένειες του ανθρώπου, αναπτύσσουν τη στενή σχέση φιλίας μεταξύ ανθρώπου και σκύλου, και μας πάνε από τα προϊ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΣΤΗ ΒΙΟΛΟΓΙΑ
Έχει σχέση η βιολογία με τη μουσική, κι αν ναι, τι είδους σχέση είναι αυτή; Παρά το ότι δεν διανοείται να την εξηγήσει, ο συγγραφέας προφανώς την αποδέχεται, γιατί το ύφος του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας υπαγορεύθηκε από μια σουίτα για πιάνο του Μουσόργκσκι: χρησιμοποιώντας το... πιάνο, αυτός ο σπουδαίος μουσουργός περιέγραψε πίνακες ενός φίλου του ζωγράφου που είχε πεθάνει πρόσφατα. Εδώ, ο Κίτσος Λούης, με πυξίδα τούτο το έργο, περιγράφει 10 θέματα της βιολογίας, με την πλατύτερή της έννοια, εντελώς διαφορετικά το ένα από το άλλο (α...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΦΑΟΥΣΤ
Όταν κάποιος γιατρός βρεθεί αντιμέτωπος με την περίπτωση ενός ασθενούς που παρουσιάζει ιδιαίτερο επιστημονικό ή ιατρικό ενδιαφέρον και θεωρεί πως θα έπρεπε να την κάνει ευρύτερα γνωστή, την δημοσιεύει ως "ενδιαφέρουσα περίπτωση" σε κάποιο ιατρικό περιοδικό. Κάτι παρόμοιο έκανε εδώ ο συγγραφέας, δημοσιεύοντας τέτοιες περιπτώσεις βιοηθικών θεμάτων στο βιβλίο του αυτό. Αφού κατάφερε να τα ομαδοποιήσει σε κάποιο βαθμό, τα συνέδεσε μεταξύ τους χρησιμοποιώντας, κατά κάποιο τρόπο ως μπούσουλα, τον αγαπημένο του συνθέτη Μπερλιόζ, και την όπερά του...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΕΡΟΝΤΙΚΕΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ... ΣΤΙΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Η μουσική, ισχυρίζονται μερικοί, έχει άμεση επίδραση στη βιολογία των ζώων (μεταξύ τους και ο άνθρωπος). Δεν γνωρίζω αν αυτό ισχύει, έπαιξε όμως μεγάλο ρόλο στην έρευνά μου στη γενετική επί δεκαετίες, αφού κάθε πρωί στο γραφείο και μέχρι να φύγω άκουγα συνεχώς κλασική μουσική, κυρίως όπερες. Είναι λοιπόν λογικό σε κάποιον βαθμό ότι βάσισα τπ δομή του παρόντος βιβλίου στα μικρά κομμάτια που έγραψε ο Ροσσίνι όταν ήταν πλέον, όπως και εγώ τώρα, στα γεράματα. Ακολούθησα στην πραγμάτευση των θεμάτων μια ανάλογη ελαφρότητα με αυτή στα τραγούδια ...
Διαβάστε περισσότερα...