ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΣ Χ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΕΝ ΕΛΕΥΣΙΝΙ
Το βιβλίο αυτό οφείλει την ύπαρξη του στον Χρηστό Δήμα. Εκείνος με παρότρυνε να γράψω τα κείμενα με αφορμή τα ίδια τα τραγούδια του Μίκη, θεωρώντας τα ως αυτόνομα έργα τέχνης, όπως έχουν πλέον καταγραφεί στην ψίχα της συνείδησης του λαού μας. Από την άλλη, ενα τεράστιο δυναμικό ποιητικό φορτίο που παράγει η πόλη μέσα μου, βρήκε επίσης την ευκαιρία να εκφραστεί. Τα κείμενα ετούτα, που -θέλω να ελπίζω- απέκτησαν τελικά δική τους υπόσταση, αρχικώς συνόδεψαν την ομώνυμη παράσταση των Αισχυλείων 2017, όπου η σκηνοθεσία του Χρήστου ξεδίπλωσε, μα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΡΙΖΑ 70
"...Προς το σούρουπο, κι ενώ το φως κιτρίνιζε όπως χαμήλωνε ο ήλιος, ένας πιτσιρίκας την εντόπισε στη Μότση δυτικά του Μύλου, εκεί όπου το ρέμα έφτιαχνε μια λίμνη ρηχή, κι έβαλε τις φωνές. Στη στιγμή έτρεξε η μάνα της με μια δρασκελιά και την είδε που στεκόταν με την πλάτη στη νεροσυρμή, τα μαλλιά λυμένα, τα χέρια απλωμένα σε σταυρό, το φόρεμά της κατάλευκο, ενώ απ' την πλάτη της εκτείνονταν δύο ξανθά φτερά, ενάμισι μέτρο το καθένα. Πίσω της σπίθιζε μια γαλάζια φλόγα, σαν καμινέτο οινοπνεύματος, κι όλη η φύση θόλωνε αναφανδόν. Στο νερό επέ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝΥΠΝΙΑ ΤΑ ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ
ΤΟ ΣΠΙΤΙ - Άντε να φτάνουμε στο σπίτι, λέω και το ρέγομαι έτσι όπως φεύγει από τα πόδια μου κι υψώνεται τον ήλιο περιμένοντας να δύσει για να κατοικηθεί - Σπίτι δεν έχω, μου απαντάς, το πήραν τα πουλιά και κείται τώρα εξόριστο στ' αυγά τους· αν θα ξαναπετάξει είναι ένα θέμα φυσικής επιλογής. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΕΝΟΣΗΜΑ
η ποίηση Ποίηση είναι, αυτή η επαναδιατύπωση. Και, το πώς σκαρφάλωνε ξανά στις κλίμακες το κάθε σπασμένο τραγούδι. μαύρα νερά Επίσης ποίηση είναι, εκεί που τα λόγια σε άδειασαν και δεν υπήρχαν ήχοι και μια γριά ίσιωνε τη φούστα της με τις παλάμες, πριν κολυμπήσει στο σκοτάδι. Και τα νερά που μείναν μαύρα ακόμη κι όταν χάραξε. Καλύτερα· να μην τη βλέπουν γυμνή οι ποιητές, γριά γυναίκα. ποιητές Μα πλέον άφαντοι κι οι ποιητές, δεν εμφανίζονται· ούτε καν για να πιστοποιήσουν την ποίηση που μόλις αναγνώρισαν ως τέτοια. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ
[...] Ανάβοντας τον πανίσχυρο προβολέα της πρύμνης και κατευθύνοντάς τον προς το νερό, άστραψε μέσα στο βαθύ σκοτάδι το απαράμιλλο μπλε της Λιγκουρίας κι η δέσμη αρπάχτηκε από το μεγαλοπρεπές μπρούτζινο άγαλμα του Ιησού της Αβύσσου, εκθαμβωτικό, όπως είχε πλέον καθαριστεί από τις αποικίες οστρακοειδών και τοποθετηθεί στη νέα του βάση ακόμη πιο εντυπωσιακό από ό, τι το θυμόμουν πριν μια δεκαετία, που το είχε δει στο φως της μέρας. Το θέαμα μας έκοψε την ανάσα. Το δεξί του χέρι που είχε αποκοπεί από την άγκυρα μιας θαλαμηγού και είχε επίσης ...
Διαβάστε περισσότερα...