ΜΑΛΑΦΕΚΑΣ ΜΑΚΗΣ

Δε λες κουβέντα
"Ήταν η χειρότερη εποχή για να βγάλεις βιβλίο με θέμα τον Τζον Κολτρέιν. Παρουσίαση βιβλίου τζαζ κατακαλόκαιρο στην Αθήνα και μες στην Ντοκουμέντα, μια παγκόσμια απαρτία της τέχνης που φαινόταν να αφορά τους πάντες... Δεν θα 'ρχόταν κανείς. Ούτε καν ο εκδότης μου. Πού σκατά πήγαινα;" Ο Μιχάλης Κρόκος μπλέκει. Η Αθήνα τον υποδέχεται με καύσωνα και σύγχρονη τέχνη, ρεκόρ τουρισμού και παντιλίκια, μνημόνιο και Airbnb, πεφωτισμένους χάκερ, παρανοϊκούς ταξιτζήδες και μοιραία κορίτσια, φόνους, απαγωγές, και την κλοπή ενός πίνακα με όλα τα μυστικά...
Διαβάστε περισσότερα...

Μεσακτή
"Δε μου λες, θύμισέ μου, έχεις μια καταγωγή από Ικαρία εσύ, έτσι δεν είναι;" "Ναι. Μια καταγωγή". "Είδες μνήμη όμως, ε!" "Είσαι θηρίο". "Και; Πας συχνά;" "Ικαρία; Έχω να πάω είκοσι χρόνια..." "Ωραία. Ετοιμάσου. Φεύγεις μεθαύριο". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) «Ο Μιχάλης Κρόκος είναι γνωστός μας από το Δε Λες Κουβέντα, το προηγούμενο αστυνομικό μυθιστόρημα του Μαλαφέκα. Λίγο alter ego του συγγραφέα και λίγο τρολαρισμένος χαρακτήρας, μας δημιουργεί τη λαχτάρα να παρακολουθήσουμε τις νέες του περιπέτειες στο νησί των γκρού...
Διαβάστε περισσότερα...

Deepfake
Έπρεπε να γράψω ένα λάθος μυθιστόρημα. Ο αφηγητής παρασέρνει τον ήρωα σ' όλα τα αδιέξοδα, σ' όλα τα λάθη, τα περιγράφει και λάθος από πάνω, εκτιμά λάθος την εποχή του, τις καταστάσεις όλες, και στο τέλος ο ήρωας πεθαίνει γιατί δεν μπορεί να γίνει τίποτα άλλο. Και πεθαίνει κι ο αφηγητής. Όλοι. πεθαίνουν όλοι με φριχτό τρόπο, το λάθος μυθιστόρημα ξεχνιέται, και μετά από χρόνια το βρίσκει σε καλάθι ένας άλλος αφηγητής. Κάνει πλέον μισό ευρώ, αλλά δεν το αγοράζει καν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Μάιλς Ντέιβις
Κουβαλάει όλη τη μαγκιά του Μιζούρι, βλέπει γουέστερν και γουστάρει άλογα και πιστολίδι, πλακώνεται με διπλάσιούς του, σκληραίνει το ύφος του κι όλα γύρω του γίνονται γρανίτης, χαμηλώνει τη φωνή του κι αυτή μετατρέπεται από σύριγγα σε ατλάζι, κρατάει το κοινό σε αγωνία, εξαφανίζεται για πέντε χρόνια κι επιστρέφει, έτσι ξαφνικά, ένα βράδυ με ηλεκτρική καταιγίδα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Η απόλυτη μειοψηφία
«22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ»: Η γυναίκα της ζωής μου με παίρνει στην αγκαλιά της με θαλπωρή και μου προσφέρει χαμογελώντας γλυκά το ομορφότερό της στήθος που αμέσως αρπάζω και με πάθος και βουλιμία βυζαίνω κοιτάζοντάς τη στα μάτια, κι όλα αυτά κάτω από το παρατηρητικό, γεμάτο αμηχανία και υπερηφάνεια βλέμμα του πατέρα μου, που μου χαϊδεύει στοργικά το κεφάλι διαβεβαιώνοντάς με ότι ναι, είμαι, κι ότι πάντοτε θα 'μαι ο ομφαλός και η δίνη του Κόσμου. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

Λήμματα από την εποχή της κρίσης
-...
Διαβάστε περισσότερα...