ΜΑΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Ο 13ος ΕΠΙΒΑΤΗΣ
«-Πάρε στο τηλέφωνο τη Χωροφυλακή, είπε ο Μπέκας ανυπόμονα. Ως το απόγευμα θέλω να έχεις νέα. Βγήκε από το γραφείο του σκυθρωπός. Δεν αγαπούσε τις υποθέσεις που θύμιζαν μυθιστορήματα κι ένιωθε τον εαυτό του λίγο γελοίο που έδινε σημασία σε τέτοιες φανταστικές λεπτομέρειες. Ντρεπόταν τώρα για την εντολή που έδωσε στον βοηθό του. Τι δουλειά είχε στο τρένο της Θεσσαλονίκης ο άνθρωπος με το άσπρο κοστούμι; Και, επιτέλους, υπήρχε πραγματικά ένας άνθρωπος με άσπρο κοστούμι; Ποτέ στα τριάντα χρόνια της καριέρας του ο αστυνόμος Μπέκας δεν είχε εκν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΑΡΗΣ: ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
"Προχτές ο Κοντόλαιμος είχε δοκιμάσει να σκοτώσει τον γιατρό με μια πέτρα. Σήμερα ο Καρζής θέλησε να αφήσει να πνιγεί ο μηχανικός. Ναι, ο θάνατος είχε μπλεχτεί κατά πολύ περίεργο τρόπο στην εύθυμη συντροφιά μας. [...] "Θυμήθηκα όσα είχα ακούσει από τον ηγούμενο της Μονής Διονυσίου και από τον τραπεζικό συνάδελφό μου των Καρυών, γι' αυτόν. Θυμήθηκα τη φράση του πρώτου: "Οι Γερμανοί λύσσαξαν να βρουν τον Σταυρό των Κομνηνών, έκαναν μπλόκα και σχολαστικές έρευνες, αλλά δε βρήκαν τίποτε". Άρα, ο κλέφτης δεν είχε προφτάσει να τον βγάλει από το ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗ ΜΥΚΟΝΟ
Μέσα στην καμπίνα της Α' θέσεως διάβασε το τηλεγράφημα για δέκατη φορά. «Ο Αυγουστίδης θα βρίσκεται στην Αθήνα στο τέλος του μηνός. Φρόντισε ως τότε να τα 'χεις τακτοποιήσει όλα». Δίπλωσε το τηλεγράφημα και χαμογέλασε πικρά, «Φρόντισε ως τότε να τα 'χεις τακτοποιήσει όλα». Σαν να ήταν δυνατό να τακτοποιήσει πια τίποτε, εκεί που είχαν φτάσει τα πράγματα. Με το τσιγάρο στο στόμα άνοιξε τη βαλίτσα του. Νευρικά το χέρι του έψαξε ανάμεσα στα ρούχα. Βρήκε αυτό που ήθελε. Ένα κομψό αυτόματο «Μπράουνινγκ» των εφτά. Χαμογέλασε με πίκρα. «Φρόντισε ν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΤΩΝ 9.45'
ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΖΗΤΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ, ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ... Δεν την άκουγα. Μέσα από τις μυρωδιές της άνοιξης το άρωμά της ξεχώριζε, έμπαινε μέσα μου, με αναστάτωνε. Το άρωμα της μοιραίας νύχτας. Ήταν εκείνη. Η γυναίκα του θεάτρου και του θανάτου. Επιτέλους το άγνωστο άρωμα αποκτούσε ένα πρόσωπο. [...] -Εκείνοι δεν αστειεύονται, είπε. -Περίεργο. Εγώ είχα ακριβώς την αντίθετη εντύπωση. Από την πρώτη μέρα πού τους γνώρισα ήταν όλο αστεία μαζί μου. Τη μια με έστηναν μπροστά σ' έναν γκρεμό, την άλλη έριχναν ένα αγριόσκυλο επάνω μου, την τρίτη έβαζαν...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΚΥΡΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ
Η Λιάνα Περέζ ντύθηκε με ιδιαίτερη προσοχή. Περιποιήθηκε την ομορφιά της με μια ψυχρή επιμελημένη φροντίδα, σχεδόν επιστημονική. Μπροστά στον καθρέφτη της, επιθεώρησε τον εαυτό της και χαμογέλασε ευχαριστημένη. Όχι με το χαμόγελο μιας φιλάρεσκης γυναίκας που την ικανοποιεί η ομορφιά της, αλλά με την ευχαρίστηση ενός ανθρώπου που εξετάζει τα όπλα του. Η καμαριέρα της την κοίταζε με θαυμασμό. Ήταν όμορφη, πάρα πολύ όμορφη η κυρία της, ό,τι πιο ωραίο μπορεί να συνθέσει η πολυτέλεια, το καλό γούστο, οι πανάκριβες μοδίστρες και η φυσική ομορφιά...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ
"Χωρίς να αποφεύγει με ιδιαίτερη επίμονη τον κόσμο, ο γιατρός Δαλέζιος δεν ζούσε μέσα σ' αυτόν, όσο θα δικαιολογούσε η οικονομική θέση του, η παλιά οικογένεια από την οποία καταγόταν και οι περίφημες σπουδές του. Έβλεπε μερικούς παλιούς φίλους -κι αυτούς όμως όχι πολύ συχνά- και απέφευγε τις πολυθόρυβες κοσμικές συγκεντρώσεις. Κοντολογίς ήταν ένας άνθρωπος γοητευτικός κι απλός για κείνους που τον γνώριζαν καλά, παράξενος και μυστηριώδης για τους άλλους, που τον ήξεραν από μακριά. [...] Ακριβώς την ώρα που έμπαινε στην Εκάλη, συνέβη εκείνο ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΟΝΑΤΑ ΥΠΟ ΤΟ ΣΕΛΗΝΟΦΩΣ
Όπως τον κοιτάζω σκέπτομαι για μια ακόμη φορά πόσο απίστευτα όμορφος είναι αυτός ο άνθρωπος. Ξανθά μαλλιά, σχεδόν χρυσά μάτια με ένα χρώμα μενεξελί, το λεπτό μουστάκι πάνω από τα κόκκινα χείλη. Μοιάζει με πρίγκιπα παραμυθιού ή με Αρχάγγελο, όπως τον φαντασθήκαμε στα παιδικά μας χρόνια. Πρέπει να είναι περισσότερο από τριάντα χρόνων κι όμως έχει μια φρεσκάδα που τον δείχνει σχεδόν παιδί, αν δεν υπήρχε το χαμόγελό του. Αυτό το χαμόγελο που ήταν τόσο ξένο προς το υπόλοιπο πρόσωπό του. Ένα χαμόγελο δαιμονικό, γεμάτο σαρκασμό, ανθρώπου που έχει...
Διαβάστε περισσότερα...

ΙΛΙΓΓΟΣ
Ο "Ίλιγγος" δημοσιεύτηκε σε ογδονταεννέα συνέχειες στην εφημερίδα "Απογευματινή" από τις 13 Μαρτίου έως τις 26 Ιουνίου του 1961 με την ένδειξη "Κείμενο: Γ. Μαρή. Εικονογράφηση: Φ. Δελλή - Όλα εμφανίζονταν ανεξήγητα και μεταφυσικά". Δεν εκδόθηκε ποτέ σε βιβλίο. Είναι από τα λίγα έργα του Μαρή στα οποία ο αστυνόμος Μπέκας εμφανίζεται από την αρχή. Ο τίτλος παραπέμπει στην ταινία Vertigo του Χίτσκοκ, 1957 (ελληνικός τίτλος "Ο δεσμώτης του ιλίγγου"), με τον Τζέημς Στιούαρτ και την Κιμ Νόβακ. Η ένδειξη "όλα εμφανίζονταν ανεξήγητα και μεταφυσικά...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΦΟΡΟΥΣΕ ΣΜΟΚΙΝ
ΠΟΙΟΙ ΦΟΡΟΥΣΑΝ ΣΜΟΚΙΝ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ; Κάποιος δεν έλεγε την αλήθεια απ' όλους. Αλλά ποιός; Πρώτα ήταν η μητέρα Μενδρινού. Έλεγε ψέματα. Η κόρη της δεν είχε καμιά διάθεση να αυτοκτονήσει. Η πρωταγωνίστρια της ταινίας τους, που προσπάθησε να τον διώξει από την Αθήνα, και τώρα αυτός, ο κ. X της Ηρώς, που δεν δεχόταν εκβιασμούς. Όλοι εκινούντο γύρω από το θάνατο της Ζιζής Μενδρινού. Αλλά ποιά σχέση μπορούσαν να έχουν μεταξύ τους; Κάθε καινούργιο ίχνος που ανεκάλυπτε, αντί να τον πλησιάσει στη λύση του προβλήματος, τον απεμάκρυνε ακ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ ΠΥΘΙΑΣ
"Στάθηκα σε μια άκρη της μικρής αίθουσας που την κυριαρχούσε το αριστούργημα. Έψαξα ένα ένα τα πρόσωπα των ανθρώπων που το κοίταζαν. Υπήρχε ο θαυμασμός, η περιέργεια, ακόμα και το λίγο βαριεστημένο βλέμμα των ανθρώπων που επισκέπτονται ένα μουσείο γιατί πρέπει να το επισκεφτούν. Τέσσερα όμως πρόσωπα είχαν μια διαφορετική έκφραση. Την έκφραση μιας απορίας, σκέψεως, "μελέτης" θα μπορούσα να πω. Τέσσερις άνθρωποι δεν θαύμαζαν ή χάζευαν το αριστούργημα, αλλά το μελετούσαν σαν αντικείμενο δουλειάς. Κι αυτοί οι τέσσερις άνθρωποι με την ιδιαίτερη...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΥΧΤΑ
"ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΑΘΗΝΑΙΚΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ" -Τον σκότωσα, είπε. Πριν από λίγο τον σκότωσα. - Άννα, γιατί να μη μου μιλήσεις... Γιατί να μη μου πεις... - Δεν άντεχα άλλο. Απόψε τηλεφώνησε για μια ακόμη φορά. Δεν είχα άλλα λεφτά ούτε μπορούσα να βρω. Πήγα στο σπίτι του και τον σκότωσα. Δεν είχε ούτε μίσος ούτε θυμό η φωνή της. Ούτε καν φόβο. Μόνο την αποδοχή μιας ανεπανόρθωτης καταστροφής. Για μια ακόμη φορά κατάλαβα πόση σημασία είχε αυτή η γυναίκα για μένα. Δεν ήταν, ίσως, σωστό αλλά το μόνο πού σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή ήταν η σωτηρία τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΣΠΡΟΥ ΒΡΑΧΟΥ
Δεν ξέρει κανείς ακριβώς από που κρατά η σκούφια του Πήτερ Χατζησταυρή. Φαίνεται πως έζησε στις Ινδίες και σ' άλλα μέρη της Ανατολής. Άλλοι λένε πως πρόσφερε ύποπτες υπηρεσίες στον σουλτάνο, πράγμα που έθεσε και τις πρώτες βάσεις της τεράστιας περιουσίας του. Στις παραδουνάβιες επαρχίες έκανε εμπόριο σιτηρών. Πριν από την απελευθέρωση της Θεσσαλίας αγόρασε τα τσιφλίκια των Τούρκων μπέηδων κι ήρθε να εγκατασταθεί στο κράτος του, στον "Άσπρο Βράχο". - Στο κράτος του ; - Μα είναι πραγματικά ένα μικρό κράτος τα τσιφλίκια του. Πολλές δεκάδες χι...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΩΡΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ - ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ Χ.
"Μέρες ολόκληρες ο νεαρός δικηγόρος αγωνιζόταν για να βρει ένα κομματάκι της αλήθειας, και τώρα, εκεί στο μικρό πάρκο του Αγίου Παντελεήμονος, μπροστά σ' ένα καφέ, κάτω από τα δέντρα, η αλήθεια ήρθε ολόκληρη, επικίνδυνη, δραματική. Η Λέλα Μαυρομμάτη του διηγήθηκε όσα έγιναν κι ο Γιάννης Αποστόλου βρέθηκε μπροστά στο μεγαλύτερο δίλημμα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας άνθρωπος κι ένας δικηγόρος..." Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΗΣ έγραψε διάφορα είδη αφηγημάτων, αστυνομικών και μη: "ελαφρά" αστυνομικά, πολλά κλασικά (Whodunit), ολίγα νουάρ, αρκετά ιστορικά ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΚΟΛΩΝΑΚΙ
Ο χρηματιστής Φλωράς τηλεφωνεί στον φίλο του τον ζωγράφο Καρνέζη, στις 4:00 τα ξημερώματα και ζητά να τον επισκεφθεί... "- Τα ξέρω όλα, είπε ο χρηματιστής... Είσαι ένας άτιμος!...Η Ζανέτ μου τα ομολόγησε όλα απόψε..." Το άλλο πρωί ο Καρνέζης βρίσκεται νεκρός. Τότε ο Αστυνόμος Μπέκας αναλαμβάνει την έρευνα... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) «Ο Γιάννης Μαρής είναι ο πρώτος επαγγελματίας συγγραφέας αστυνομικών ιστοριών, τις οποίες έγραφε σε καθημερινή βάση για δημοσίευση σε συνέχειες σε περιοδικά και εφημερίδες της πρώτης μ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΟΛΚ / ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΠΟΛΚ;
«Είναι σχεδόν βέβαιο ότι τα πράγματα δεν έγιναν όπως εμφανίστηκε ότι έγιναν. Πώς όμως έγιναν;» - Γιάννης Μαρής Η δολοφονία του Πολκ, η περίφημη "υπόθεση Πολκ", παραμένει εδώ και εξηνταοκτώ χρόνια, ένα από τα σκοτεινότερα μεταπολεμικά εγκλήματα. Η επίσημη άποψη, η επικυρωμένη με μια δικαστική απόφαση, όχι μόνο αμφισβητήθηκε, αλλά αποδείχθηκε διάτρητη. Μια "απόφαση" πολιτικής σκοπιμότητας. Οι ερμηνείες για τα αίτια της δολοφονίας και οι υποθέσεις για τους δράστες της, που έχουν γίνει από διάφορες πλευρές, αποτελούν συλλογισμούς περισσότερο ή...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ
Εβραίοι, λοιπόν. Οι άνθρωποι πού πλήρωσαν με έξι εκατομμύρια θύματα τον εγκληματικό όσο και ηλίθιο φανατισμό ήταν οι εφιάλτες πού τον τρόμαξαν. Το επεισόδιο των Τεμπών να ήταν μια παραλλαγή της Ιστορίας του Άιχμαν στην Αργεντινή; Το άγνωστο ιστιοφόρο, πού έκανε την εμφάνισή του στις θεσσαλικές ακτές, είχε προορισμό το Ισραήλ; Τώρα το πίστευε. Τί ζητούσε στην Ελλάδα ο Γκονζάλες, αφού ήξερε πώς οι διώκτες του τον τριγύριζαν; Τί είχε φέρει αυτόν τον Χαμάρατο και ίσως τους άλλους στην κοιλάδα των Τεμπών; Γιατί είχε εξαφανιστεί ο μικρός και για...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
"Μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο είχαν γίνει πράγματα που επιφανειακώς φαινόντουσαν άσχετα και που είχαν έναν κοινό σύνδεσμο. Ένας θάνατος. Ο Ελβετός είχε σκοτωθεί από το αυτοκίνητο και τον σωφέρ του Ράινερ. Μια κλοπή. Χωρίς να κλαπεί τίποτε. Μια γυναίκα που φοβόταν. Και η γυναίκα είχε ραντεβού με τον φίλο του Ράινερ. Πίσω από όλα αυτά τα επιφανειακώς άσχετα γεγονότα υπήρχε πάντοτε η σκιά του Γερμανού. Το τρίγωνο αποκτούσε την τρίτη του πλευρά. Για πρώτη φορά άρχισα να σκέπτομαι στα σοβαρά πως το δυστύχημα μπορούσε να είναι μια δολοφονία. Αλλά ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΖΩΝ ΑΥΛΑΚΙΩΤΗ
"Όταν λέω πως δεν ήξερα τον Τζων Αυλακιώτη δεν ακριβολογώ. Έλεγαν πολλά για τις ιδιαίτερες σχέσεις του με το καθεστώς της 4ης Αύγουστου, στις εφημερίδες είχε δημοσιευθεί η φωτογραφία του πλάι στον Μεταξά και οι δημοσιογράφοι τον είχαν δει κάμποσες φορές μετά τα μεσάνυχτα, στο σαλόνι του "Κίνγκ Τζώρτζ", όπου ο πανίσχυρος υπουργός της Ασφαλείας Μανιαδάκης συνήθιζε να περνά, με τη στενή του συντροφιά, τις νυχτερινές ώρες. Ο Τζων Αυλακιώτης ανήκε σε τούτη τη "στενή συντροφιά". [...] Μα ας τα βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. Τότε το συνειδητοπ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΑΖΟ
"Ήταν λοιπόν ο άντρας της. Ο άνθρωπος που έμπαινε στο δωμάτιο τις νύχτες, ο άνθρωπος που έκανε τη ζωή της μαρτύριο, ήταν ο άντρας της. Γεμάτη φρίκη η Λένα κοιτούσε το ακίνητο σώμα πάνω στο πάτωμα, τα γυαλένια μάτια του που την κοίταζαν απειλητικά. Ένα μικρό ρυάκι αίμα έτρεχε από την άκρη του στόματός του. Τα κομμάτια απ' το σπασμένο βάζο είχαν σκορπίσει γύρω του. Έμενε εκεί ακίνητη, παγωμένη, με τα μάτια διεσταλμένα από φρίκη, χωρίς να μπορεί να καταλάβει καλά τι έγινε. Ασυναίσθητα έσφιγγε στο χέρι της το γυαλιστερό μπράουνινγκ. Θα νόμιζες...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΦΑΙΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ
Η διαταγή είχε έλθει από τα άδυτα του Πενταγώνου: "Σκοτώστε τον Μακάριο"! Στην πάντα ταραγμένη Μέση Ανατολή, το 1973 η Κύπρος βρισκόταν στο στόχαστρο πολλών δυνάμεων, τα συμφέροντα των οποίων συγκρούονταν. Οι σχέσεις του εθνάρχη της Μεγαλονήσου με το δικτατορικό καθεστώς του Ιωαννίδη στην Αθήνα ήσαν εξαιρετικά τεταμένες. Όλοι κρατούσαν την αναπνοή τους για το επόμενο βήμα. Στο ημίφως των διπλωματικών παρασκηνίων, η σκοτεινή μορφή του ραδιούργου Κίσσινγκερ κινούσε τα νήματα. Ο "Κάστρο της Μεσογείου" έπρεπε να φύγει από τη μέση! Μέχρι την τε...
Διαβάστε περισσότερα...