ΜΙΣΣΙΟΥ ΡΗΝΙΩ

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΤΣΙ
«Βγήκε από ένα βαθύ, ζεστό λαγούμι στρωμένο με ξερά φύλλα, κάτω από έναν πλατύ πλαγιαστό βράχο, που τώρα ήταν καταχιόνιστος και είχε γίνει ένα με τη γη. Την είσοδο δεν την έβλεπες, την έκρυβε ένας πυκνός θάμνος βατομουριάς, φορτωμένος με ξερά μαύρα βατόμουρα και κρουσταλλιασμένο χιόνι. Αυτός προστάτευε τη φωλιά από τον παγωμένο αέρα. Τίναξε το τρίχωμά του, ανακλαδίστηκε και οσμίστηκε τον αέρα ανασηκώνοντας το κεφάλι.» Είναι χειμώνας και η γιαγιά ζεσταίνεται στο τζάκι, συντροφιά με τον αγαπημένο της σκύλο, τον Γραίγο. Έξω, στο δάσος, ένας λ...
Διαβάστε περισσότερα...