ΜΗΤΣΟΡΑ ΜΑΡΙΑ

Από τη μέση και κάτω
Δεκαπέντε διηγήματα, μερικά ήδη δημοσιευμένα, τα περισσότερα καινούρια και γυαλιστερά (ακόμα κι.αν είναι σκοτεινή η λάμψη τους). Οι πρωταγωνίστριες κι οι πρωταγωνιστές πάντα στο σταυροδρόμι του Τυχαίου με το Προδιαγεγραμμένο, καμιά φορά τραβάνε την ουρά του Κέρβερου. Παίζουν με τη ζωή παίζοντας τη ζωή τους. Στο τέλος θα σπάσουν τα δεσμά των φράσεων και θα τρέξουν να κρυφτούν πάλι μέσα στους καθρέφτες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΚΥΡΙΑ ΤΑΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΓΟΥΛΙΕΛΜΟΣ ΚΑΤΑΒΑΘΟΣ
Μια μετακόμιση στη δυτική πλαγιά του Λυκαβηττού. Ένα ξαφνικό πέρασμα από το καλοκαίρι στον χειμώνα. Περιπέτειες της ψυχής. Στο σκιερό πίσω κηπάκι, πετάει χαμηλά κι ένα καινούριο είδος πουλιού που εμφανίστηκε μετά τις πυρκαγιές. Μερικοί φοβούνται πως διαβάζει τις σκέψεις. Άλλοι ότι τρέφεται με ψηφιακά ψίχουλα ψυχών. Τα απόβραδα ένας ευτραφής κύριος φωνάζει: "Βοήθεια, νυχτώνει!". Ο Ερμής σίγουρα αφαιρέθηκε, ξέχασε αφύλαχτη μια τρύπα στην άσφαλτο - ένα πέρασμα που ενώνει τον πάνω κόσμο με τον κάτω. Από εκεί μπαινοβγαίνουν η κυρία Τασία -μια μ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕ ΛΕΝΕ ΛΕΞΗ
Όλα τα σπίτια της παιδικής ηλικίας θα έπρεπε να ανοίγουν στη μνήμη σαν τριαντάφυλλα... όμως εκείνο το σπίτι έρχεται προς το μέρος μου, αφήνοντας μέσα σε μία λεπτή ομίχλη τους αρμούς του, έτοιμο ν' ανοίξει σαν ματωμένο τριαντάφυλλο όταν σκύβω άλλη μία φορά πάνω από το μυστικό του. Το σπίτι, πλησιάζοντάς με, μικραίνει. Και το ίδιο και το ανθρώπινο περιεχόμενό του μπαίνουν μπροστά στα μάτια μου σε μια διαδικασία σμίκρυνσης. Σε λίγο, σε πολύ λίγο, μου φτάνει μέχρι τα γόνατα. Δεν χρειάζεται όπως την πρώτη, την πραγματική φορά, να σηκωθώ στις μύ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΝΑ, ΝΑ ΕΝΑ ΑΛΛΟ
Το νερό της βρύσης που έτρεχε πότιζε τα πρώτα χαμομήλια. Με κοίταζε σαν να ερχόμουνα πασαλειμμένη, σαν να περίμενε να με δει να πλένομαι. «Εδώ δεν είναι κάθε μέρα κλινική» μου είπε «είναι μονάχα μέρα παρά μέρα, γιατί κάθε μέρα είναι το Ξενοδοχείο των Δυτών». Κάτι έπαθα - κάτι έχασα - καμιά μέρα δεν είναι πια σαν άλλη μέρα. Είναι σαν η άλλη μέρα να κοιτάζεται στον καθρέφτη - κοιμάμαι και ξυπνάω μέσα στον καθρέφτη της προηγούμενης μέρας - κάτω από τόνους Λυπημένου και Αμίλητου Νερού - κι όσο πιο πολύ ρουτίνα γίνονται όλα, τόσο λιγότερα καταλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΛΟΣ ΚΑΙΡΟΣ - ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ
«Ήταν αυτοί οι δυνατοί νοτιάδες με τις καθημερινές ατελείωτες βροχές, συχνά κοβόταν το ηλεκτρικό και στα φώτα των περαστικών αυτοκινήτων φαίνονταν αλυσίδες νερού που κρατούσαν δεμένο τον ουρανό με τη γη. . . Μέσα στη νύχτα συχνά φωταψίες από τις αστραπές που ζιγκ-ζαγκ, μήπως ήταν καμία πρόβα γιορτής στη μνήμη του πλανήτη; Μήπως γιορτές ανεξήγητες για ένα σύμπαν κοίλο που έγινε κυρτό; Και πολλούς θα τους πετάξει έξω. Λίγοι το ζούσαν σαν μία περιπέτεια της ψυχής. Για εκείνον και για την Έλλη ένας έρωτας τρέχει φτύνοντας-φυσώντας νερά. Τρέχει...
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΛΙΟΣ ΔΥΩ

ΣΚΟΡΠΙΑ ΔΥΝΑΜΗ

Η ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ