ΜΠΙΡΜΠΙΛΗΣ ΠΕΤΡΟΣ

ΜΠΕΛ ΕΤΟΥΑΛ
"Τικ τακ", "τικ τακ". Οι δείκτες τραγουδούσαν το τραγούδι του χρόνου. Χτυπηματάκια που ένωναν το παρελθόν με το παρόν. Το βράδυ στο "Μπελ Ετουάλ" μ' αυτό το δωμάτιο. Όταν τα "τικ τακ" σταματούσαν, η Αθηνά θα ξυπνούσε απ' τον ύπνο της. Και ορίστε! Τα βλέφαρα άνοιξαν κι αποκαλύφθηκαν δυο μικρές, θολές λίμνες. Μέσα τους αντικατοπτρίστηκαν τα χρόνια που έζησαν μαζί. [...] Η Αθηνά θυμόταν πολύ καλά όσα είχαν συμβεί. Το κακό ξεκίνησε λίγους μήνες πριν από το δυστύχημα, όταν οι γιατροί διέγνωσαν την ασθένεια της αδελφής της. Κανείς δεν ήθελε να τ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ
Σε δύσκολους χρόνους στα ποιήματα βρίσκουμε καταφύγιο. Και απ' τα ποιήματα και τις λέξεις, απ' τον τρόπο που σε κοιτούν αναγνωρίζεις πλέον τους ανθρώπους και την ευγένεια της ψυχής τους σαν έναν κόσμο πρωτόγνωρο και δύσκολο που δεν είναι δυνατό πια να κρυφτεί κανείς πίσω απ' το δάχτυλό του. Ο Πέτρος Μπιρμπίλης γράφει σαγηνευτικά τραγούδια για γενναίους απολογισμούς, για ξεχασμένους ηρωισμούς, για αφόρητους αποχαιρετισμούς, για σαστισμένους άνδρες που πονάνε από έρωτα, αλλά μπερδεμένοι απ' τα αισθήματά τους στέκουν αδρανείς κι απρόσεκτοι στ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΞΥΠΟΛΗΤΟΣ
Πρόσωπα «ραγισμένα» με ζωές που κλονίζονται είναι οι πρωταγωνιστές των διηγημάτων στο δεύτερο βιβλίο του Πέτρου Μπιρμπίλη. Ο συγγραφέας, με γλώσσα λιτή, αποφεύγοντας οτιδήποτε περιττό, καταφέρνει να μιλήσει μέσα από το ελάχιστο για το μεγάλο, που δεν είναι άλλο από το ανθρώπινο αδιέξοδο. Οι ήρωες των ιστοριών, βυθισμένοι σε ένα προσωπικό ημίφως, μέσα από τις παραληρηματικές αφηγήσεις τους ξεπροβάλλουν ξυπόλητοι, απροστάτευτοι, στα μάτια του αναγνώστη, αποζητώντας λες την τρυφερότητα που τους λείπει. Αυτό που κάνει ξεχωριστό το βιβλίο είναι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΧΩ ΜΟΝΟ ΕΣΕΝΑ
Οι ιστορίες που μας διηγείται ο Πέτρος Μπιρμπίλης σ' αυτό το βιβλίο είναι άλλοτε συναισθηματικές, άλλοτε ανέμελες, κι άλλοτε με μια δόση κυνισμού και καλύπτουν ένα φάσμα που κυμαίνεται από τις εκ βαθέων εξομολογήσεις και την αφήγηση καταστάσεων έως τις πιο κρυφές σκέψεις του. Ο κοινός άξονας που διαπερνά τις ιστορίες είναι μια διάθεση αποχαιρετισμού στην αθωότητα, που φαίνεται να διακατέχει τον συγγραφέα, καθώς η δεκαετία των σαράντα, στην οποία βρίσκεται, τον οδηγεί προς την ωριμότητα. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...