ΝΙΚΗΤΑΣ ΖΑΦΕΙΡΗΣ

FROM STANISLAVSKY TO GROTOWSKI
The aim of this book is the examination of ten theatre directors in Europe from the end of the 1 9th century to the end of the 20th century. From the establishment of Theatre Libre by the French director Andre Antoine in 1887 to the performative Action by the Polish director Jerzy Grotowski in 1995. From the time that Naturalism arrived on stage causing critical turbulence to the era of Postdramatic Theatre. (From the publisher)...
Διαβάστε περισσότερα...

FROM BRECHT TO JELINEK
The aim of this book is the examination of ten German-speaking playwrights from the 1920s to the 2010s. From the Weimar Republic to the period of the two Germanies and the post-Wende era. From the Lehrstuck of Brecht to the Volksstiick of Horvath and from the Sprechstuck of Handke to the Textflachen of Jelinek. In the course of the next chapters we will look into the dramaturgy and the theory of the ten playwrights. (From the publisher)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ
"Τίποτα το συνταρακτικό δεν συνέβη, απλώς χώρισαν οι γονείς της Αμάγια - δίχως να το επιθυμούν Ο πατέρας της στρατιώτης, που πετά προς τις σπάνιες παπαρούνες του Αφγανιστάν (αυτές που η κατεργασία τους βγάζει την ηρωίνη) Κι η μητέρα της μόνη, σαν κέδρος του Λιβάνου Τίποτα, μόνο τα μάτια της επτάχρονης ράγισαν - μόνο λίγο Αμάγια πάγωσε το βλέμμα σου Κι έγιναν οι κόρες των ματιών της δυο μικρά μαμούθ μέσα σε παγετώνα" [Αμάγια, από την έκδοση] Ο ποιητής, μιλώντας για το βιβλίο του στην πρώτη του παρουσίαση, είπε: "Με ενδιαφέρει η κινησιολ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΓΡΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ
"Σήμερα διάβασα την παλάμη του Βίτολντ. Ο δείκτης μου, σαν έμπειρο μοιρογνωμόνιο, ακολούθησε τα χαραγμένα ρυάκια της παλάμης του: τη γραμμή της ζωής, τη γραμμή της τύχης, τη γραμμή της καρδιάς. Αν και αρνείται να το ομολογήσει, ο Βίτολντ αναρριγούσε, τα μάτια του, αεικίνητα σαν φλογίτσες στον άνεμο, προσπαθούσαν να διαβάσουν τι διαβάζω. Νομίζει πως μπορώ να σπάσω τον κώδικα της μοίρας του. Αυτοί οι πήλινοι δίσκοι, οι παλάμες μας, μου είχε πει κάποια στιγμή, είν' ό, τι μας χωρίζει από τα ζώα, είν' ό, τι μας κρατάει στον πολιτισμό". Οι ήρωες...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΙΣΩΠΛΑΤΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Ο θύτης στο εδώλιο. Όπισθεν, βεβιασμένα παρακαθήμενο, το διακορευμένο ανήλικο θύμα. Ο κατηγορούμενος ομιλεί με πάσα ειλικρίνεια ενόσω ψεύδεται λέγοντας πειστικά: "μετά βίας γνώριζα το θύμα, αξιότιμε κύριε δικαστά, μετά βίας". Η δικαιοσύνη εκ γενετής κατάκοιτη στο κρεβάτι περιμένει την συγκάτοικο αντώνυμη αδελφή της να σχολάσει απ' τη δουλειά. Είναι γεροντοκόρες και δίδυμες, δυο σταγόνες νερό έτσι κανείς δεν παίρνει χαμπάρι κι όλα δουλεύουν υπνωτισμένο εκκρεμές. Εκτός αιθούσης οι καθαρίστριες σκουπίζουν αίματα και υμέναιους και θρύψαλα σπα...
Διαβάστε περισσότερα...