ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΜΑΡΙΑ

ΥΠΟΜΟΝΗ ΘΕΛΕΙ
«Τον έναν χρόνο που ζήσαμε στην Αθήνα δεν τον θυμάμαι καλά, γιατί μού έδιναν πολλά φάρμακα και είναι όλα λίγο θολά..» Στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας κείμενο και εικόνα μοιάζουν να χτίζουν βαθμιαία την ιστορία ενός ανθρώπου που προοδευτικά χάνεται, καθώς το πλήθος των εσωτερικών συγκρούσεων, καθρέφτισμα αντίστοιχων κοινωνικών, δε βρίσκουν χώρο να ανοιχτούν και η διεργασία παγώνει: κοινωνικές νόρμες και επιθυμίες, ανάγκη για αυτονομία και ασφάλεια, επιταγές οικογενειακές και ανάγκες προσωπικές, απουσία και παρουσία. (Από την παρουσίαση...
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΧΟΣ ΑΠΟ ΜΠΛΟΥΖ
Η ζωή της έμοιαζε γεμάτη. Φιλία, αγάπη, καριέρα. Τρεις έννοιες που για την ίδια στοίχιζαν πολύ. Μόνο που θα μάθαινε την αξία τους στη συνέχεια όταν η παιδική φιλία θα ξετύλιγε τον δικό της μίτο από μυστικά. Η Κύπρος, η Αθήνα, η Κρήτη κι η Ιταλία αφήνουν το δικό τους στίγμα στη φιλία και τον έρωτα. Έναν έρωτα που γκρεμίζεται από τις συγκυρίες και γεννιέται μέσα από τον ήχο του μπλουζ. Χωράνε τα μεγάλα συναισθήματα σε κουτιά; Μπορούν οι κανόνες του καθενός ξεχωριστά να πάνε αντίθετα από επιθυμίες κι ανάγκες; Είναι η λογική τόσο δυνατή ώστε ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΤΑΝ ΜΥΡΙΖΕΙ ΝΥΧΤΟΛΟΥΛΟΥΔΟ
Όποτε μύριζε νυχτολούλουδο, ερχόταν στο μυαλό του. Τα χρώματα των ματιών της, οι ελιγμοί της, η κίνηση των μαλλιών της όταν ανέβαινε στο άλογο, η μυρωδιά της όταν ερχόταν κοντά να την ανεβάσει, αυτό θύμιζαν, αλχημεία νυχτολούλουδου. Εκεί, δίπλα στα άλογα, αντίκρισε πρώτη φορά τον έρωτα. Αναμεμειγμένο με μυρωδιά από νυχτολούλουδο και μπλεγμένο σε κοινωνικά ταμπού. Κι είχε μια γεύση τόσο ωραία, όπως το καλό κρασί που έφτιαχνε στα αμπέλια του. Όσα υπόσχονται οι μεγάλοι έρωτες και τελικά λησμονούν, είναι όσα δεν ήταν δικά τους εξ αρχής. Γιατί ...
Διαβάστε περισσότερα...