ΠΑΝΟΥ ΘΕΜΗΣ

ΣΤΑ ΘΥΡΑΝΟΙΞΙΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΠΑΡΕΥΡΕΘΗΚΑΜΕ ΦΟΡΩΝΤΑΣ ΤΑ ΚΑΛΑ ΜΑΣ
Θα γράψω ένα βιβλίο για το σπίτι και την πόλη που γεννήθηκα, θα είπε, γι' αυτήν τη διάσημη παγκοσμίως πόλη, και στο τέλος το θέμα δεν ήταν ούτε το σπίτι ούτε η πόλη αλλά ο εαυτός του, αυτός και η πόλη, η μοίρα της ζωής του πόσο ήταν συνδεδεμένη με την πόλη, σκάφτηκε, ανακάλυψε τι ήταν αυτό που τον συνέδεε με την πόλη που γεννήθηκε γράφοντάς το, είπε στον εαυτό του, είναι δημιούργημα της πόλης, η πόλη τον δημιούργησε, αυτό είναι που ανακάλυψε καθώς έγραφε το βιβλίο, σκέφτηκε. [...] Είμαι ο χειρότερος ιστορικός του εαυτού μου, ο πλέον αναξιό...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΤΑΙ ΜΕ ΕΛΑΦΡΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
Πραλίνα μου γλυκιά πικρή δώσε μου μόνε ένα φιλί. Σ' έναν όρμο μπροστά μικρή ομάς παραθεριστών δέκα δεκαπέντε ανθρώποι με ελαφρά αισθήματα καλοκαιρινά κοιτάζουν στ' ανοιχτά του πελάγους ένα πλοίο να στέκει... Το μέρος σπουδαίο δεν είναι, το κύμα δεν είναι μεγάλο. Τρεις ποδηλάτες χαιρετούν δυο ψάθινα καπέλα που κολυμπάνε στο νερό. Ένα ελαφρύ αεράκι σπρώχνει τα κρανία των ναυαγών στις ξύλινες καρίνες των πλοίων νταπ ντουπ...νταπ ντουπ... νταπ ντουπ... Η μάνα μου με πέταξε στη θάλασσα. Όλες οι μάνες έτσι έκαναν τότε. ([Από την παρουσίαση στο...
Διαβάστε περισσότερα...

VITA BREVIS
Ποίος ήτο ο φονεύς του Ταρκαζίκη; Ήτανε μπαλαρίνος πρώτης ο Ματσαβίδας, για χόρευε κουτσά στραβά; Είπε ο Γκρούβελος τον Βάιο "κουφάλα"; Και το Άσπρο πού είναι; Η νήσος Άσπρος πού κείται, ξέρει κανείς; Ο έρως ήτο κεραυνοβόλος, όταν είδα για πρώτη φορά τις σκιτσογραφίες του Θανάση Δήμου. Ήσαν φτιαγμένες αριστοτεχνικώς. Από τον καλλιτέχνη ζήτησα να γίνουν ήρωες σε διηγήματά μου. Και ξαφνικά άρχισαν να εμφανίζονται ο Μελκερέντζος, ο Γκολίτος, ο Κελεβρέμης, ο Χαλβαδιάν και οι ιστορίες τους: η Ορντινάντσα του στρατηγού Ταρκαζίκη, τα Λίμπε...
Διαβάστε περισσότερα...