ΠΑΝΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Ουδέν μένει
ΘΑ ΕΡΧΟΜΑΙ ΜΕ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΟΡΓΗ, σαν δεκαεξάχρονος ροκάς. Στις ευθείες θα τρέχω πολύ, δυο είκοσι, δύο σαράντα, για ένα τέταρτο παραπάνω ανάμεσα στα στήθη σου. Θα τραγουδάω φωναχτά μέσα στο κράνος, για τρελούς ερωτευμένους που οδηγούν όλη νύχτα για μισό φιλί. Θα σε βρω στον καναπέ να καπνίζεις και θα μου δώσεις το τσιγάρο χωρίς μισό χαμόγελο. Θα τραβήξω μία τζούρα και θα ρωτήσω αν θες να φύγω. Θα απαντήσεις αδιάφορα, ότι σε λίγο ξυπνάει το παιδί. Άλλο σε ρώτησα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Outreach project 3: Το δεντρόσπιτο - Όταν ο κήπος μας ακούει - Ζωή χωρίς Κυριακή - Ο Γιάννης το βούδι
Στο πλαίσιο της δράσης του OutReach Project 3, Θεατρικές προσεγγίσεις για τη διαφορετικότητα και την αποδοχή, η ανταπόκριση των νέων, ανερχόμενων θεατρικών συγγραφέων στο κάλεσμα των Συνεργειών Πολιτισμού, ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη. Το OutReach Project, τοποθετεί στο επίκεντρο των δράσεων του τη δημιουργία και καθιέρωση ενός απαραίτητου θεσμού για το θεατρικό γίγνεσθαι, που θα μπορεί να ενεργοποιεί σταθερά και συστηματικά την αλληλεπίδραση και την επικοινωνία των νέων θεατρικών συγγραφέων με το κοινό. Έναν θεσμό που θα συμβάλλει ενεργά στην α...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΥΜΑ
Εγώ πίστευα ότι ήξερα αυτή τη γυναίκα καλύτερα κι από όσο ήξερε η ίδια τον εαυτό της. Πολλά έλεγαν για εκείνη, ήταν λέει υστερόβουλη, να την προσέχεις με συμβούλευαν, αν και πρώην σου, θα εμφανιστεί μια μέρα όταν σε χρειαστεί, και λοιπά τέτοια. Εγώ δεν άκουγα τίποτα, την είχα αγαπήσει μέχρι τρέλας στην κυριολεξία, κατέληξα με χάπια. Τώρα παίρνω μια καρτέλα χαπάκια κάθε μεσημέρι και ξεκινάω για την παραλιακή ψαροταβέρνα που ήπιαμε την πρώτη μας μπύρα. Περπατάω ανάμεσα στα τραπέζια και κοιτάζω όλα τα πρόσωπα μήπως τη βρω, μήπως με βρει, να μ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΖΟΡΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΠΛΩΜΑ ΓΙΑ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΟ
Το σχέδιο ήταν απλό. Θα περνούσα ρολάροντας αργά μπροστά από το ζαχαροπλαστείο. Θα μαρσάριζα επιδεικτικά, να ερεθίσω τον Πάρη και τους υπόλοιπους χουλιγκάνους. Μα αρκούσε και μόνο αυτός, οι άλλοι τον ακολουθούν σαν σκυλιά. Στην ανάγκη, θα τους έκανα και κωλοδάχτυλο. Μα μόνο στην ανάγκη. Δεν είμαι κανένας βλάκας να το παρακάνω και να με βρουν στο ποτάμι της Αγυιάς. Κάθε τόσο βρίσκουν κάποιον εκεί. «Πνιγμένο». «Τραγικό ατύχημα». Τα ξέρουμε αυτά! Τέλος πάντων. Το σχέδιο ήταν απλό. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...