ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

ΠΑΩ ΓΥΡΕΥΟΝΤΑΣ
Οι αρχαίοι Έλληνες δεν πίστευαν ούτε στον διάβολο ούτε στους δαίμονες. Συνεπώς η λέξη "δαίμων" δεν είχε αρχικά την αρνητική σημασία που της προσέδωσε ο χριστιανισμός αργότερα. Η λέξη "δαίμων" ενείχε ευσέβεια. Ήταν η θεότητα που μοίραζε, κατένειμε δηλαδή, τη μοίρα (δαίομαι = μοιράζω) στους ανθρώπους. "Δαίμων εαυτού" ονομαζόταν η θεότητα που ζούσε μέσα σε κάθε άνθρωπο και φρόντιζε για την προσωπική του εξέλιξη και ευημερία. "Πράττω κατά τον δαίμονα εαυτού", ουσιαστικά, σημαίνει "πράττω σύμφωνα με αυτό που η συνείδησή μου θεωρεί σωστό", αδιαφ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΣΠΕΡΝΟΥΝ
Είμαι πιο πονηρός από ιερέα πιο άδικος από δικαστή πιο άνομος από αστυνόμο πιο μικροπρεπής από βουλευτή. Να με προσέχεις - γιατί είμαι εσύ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...