ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ

Άνθεα
ΒΙΟΛΕΤΑ Ή ΜΕΝΕΞΕΣ Εκείνο το πρωινό ένιωσε κουρασμένη· ένιωσε ανηφορίζοντας στα ρουθούνια την μυρωδιά του θανάτου Με τον ήλιο πάνω στα θαμπωμένα βλέφαρα μέτρησε δαχτυλίδια χρόνια συσσωρευμένα σε ομόκεντρους κύκλους Ένα μπάλωμα ανάμεσα σε δυο άκρες μια βελονιά πάνω στο κενό Πάνω στο ματωμένο λείψανο στάθηκαν λευκές πεταλούδες Λευκά σημαιάκια τα φτερά τους Η μία έμεινε για πάντα εκεί άφησε το αποτύπωμά της στο ξύλο Μια άλλη χόρεψε μπροστά στα χείλη που κόβουν βιολετιά λουλούδια Η άλλη φτεροκόπησε στον άνεμο πάνω από τις πλαγιές του λόφου Η π...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΞΩΤΙΚΑ ΕΙΔΗ
ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ Ακραγγίζω με τα ακροδάχτυλα τα άκρα των κόσμων ακροδένοντας τον ακέραιο κύκλο ως ακροκέραμο ή ακρόπρωρο ακροζυγιάζοντας ακροβατώ στη ακρόδωμα ως ακρίτας των καιρών ακρογελώ σαν ακροδειλιάζω να μην ακροθιγώς ακροζώ ακροπατώντας ως φλεγερό φλαμίνγκο σ' αυτό το ακροθαλάσσι [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΙΛΙΑ ΣΤΟ ΚΕΝΟ
ΧΤΥΠΩ 4 ½ υπερκαινοφανείς μήνες αστέρες στήνουν χορό στη ραχοκοκαλιά της νύχτας μου Με κρότο με χαιρετά η μνήμη σου Πάντα με κρατά ξύπνιο η στιγμή που βγήκε έξω για τσιγάρο (Λυπάμαι, καρδιά μου, αλλά χάνω έναν χτύπο, χτυπώ στον ενδιάμεσο) [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΤΑΠΛΑΣΜΑΤΑ
Ανάγκη είναι, λέει Να πλάσω νέες λέξεις Να εφεύρω τη νέα γραμματική Το συντακτικό των ονείρων Να διδάξω στο σχολείο σήμερα Για να ανακαλύψω την τάξη του αύριο. Ξέρεις, αν δεν αφήσουμε στα φράγματα Τις πύλες ανοιχτές Να πλεύσουμε ξυπόλητοι Στις αστραπές απ' τον ουρανό Τα νερά θα έχουν το χρώμα της τέφρας Οι αφροί την οσμή της ματαίωσης Όσο τα χείλη σκάβει το αλάτι Όσο το στομάχι διαψεύδει το φαρμάκι Όσο τη γλώσσα φιμώνει το βαμβάκι. Βλέπεις, το αλλάττω δεν απέχει πολύ από το αρμόττω Όταν και των δυο η τετραγωνική ρίζα Είναι το ερωτικό του...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΛΙΠΛΟΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
«1. ΠΑΦΛΑΣΜΟΣ»: Τα μάγουλα του σκάφους θωπεύει ο παφλασμός στιλπνός παλμός ριγίξει σύγκορμος. Σφίγγουν τα κύματα τα στήθη και τα ίσαλα, σκάζουν σα χίμαιρα με σπασμούς στα ύφαλα. Σφαδάζει στραφταλιστά το σφρίγος του σφυγμού -η σαγήνη του σουραυλιού- το σκίρτημα σπαρταράει και στροβιλιστά σκάει. Στο ρίγος των ωρών σαλπίζει αρχαία ηχώ. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...