ΠΑΠΑΡΓΥΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Τα δεικνύμενα
ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ «Cours, camarade, le vieux monde est derriere toi!» «Τρέξε, σύντροφε, ο παλιός κόσμος είναι πίσω σου!» Μαζί. Πάντα μαζί. Απιθωμένα βουνά τα σφάγια στα πόδια σου. Ενώ ήσουν πρώτης τάξεως αγωνιστής, δυστυχώς, τα σύνορα κλείσαν. Αλέξανδρε... βολεύτηκα στην ξενιτιά. Τι νόμισες! Η Μεσόγειος; Με τίποτα. Ο Μπαχ; Ο Μπετόβεν; Όντως. Είναι χώρες για βόλεμα. Εκεί στα ξένα δεν τεμπελιάζω. Εκεί στα ξένα μιμούμαι την ντροπαλή καρδιά των ζώων. Η καημένη παγίδα! Τα καημένα θηλαστικά! Υπομονή. Μία ευκαιρία να εμφανιστεί, αμέσως υπομειδιά το ...
Διαβάστε περισσότερα...

Κηφήνας ή «ο ένοικος στο κατώφλι»
Αναμένω τον χειμώνα που 'ρχεται να συντροφεύω ανδρειωμένους. Θα φορώ ζεστό ρουχισμό Θα τα 'χω καλά με την υγεία. Το χειμώνα που σιγοέρχεται θα μ' αγκαλιάζουν συζητήσεις ναυτικών Δεν θα κάνω παρέα με «ειδικούς». Πήραν μυρωδιά πως αναζητώ ηρεμία Στο τραπέζι του καπηλειού αναζητώ ισορροπία. Συνδυάζοντας τις λεπτομερείς παρατηρήσεις των αφηρημένων ειδών με ζωντανή εικονοποιία και απροσδόκητο παιχνίδι πάνω στο πεδίο των σημαινομένων, στην ποιητική του συλλογή "Κηφήνας", ο Κωνσταντίνος Παπαργύρης εξελίσσει την εμπειρία της καθημερινής ζωής κ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΒΕΝΟΥΡΓΟΣ
Σ' έναν πάγκο, δίπλα στη δεξαμενή της Σικελίας, απάνω στα γαρύφαλλα πέφτει συγκλονιστικό φως. Χρονολογείται η μαραμένη βαφή των λουλουδιών σε θαμπή παγωνιάτικη χειμωνιά. Ποσοτικά. Ποιοτικά, σε μυρτιές π' απάνω τους κυλιόνται αφρισμένοι φαύνοι. Σε μυρτιές, ζυγωμένες εδώ και πεντε χρόνια απ' τη λύσσα του Νέρωνα να τις ξημερώσει, ζητώντας εξ ονόματος της Ρώμης να του ψιθυρίσουν το μυστικό, που κανείς δεν πρόλαβε να πουλήσει. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...