ΠΑΣΤΟΥΡΜΑΤΖΗ ΜΑΡΙΑ

ΑΓΑΠΗΣΕ ΜΕ
«Το σκήνωμά του το σκέπασαν μύρα κι ασπασμοί. Κι οι χρόνοι που περάσανε σκεπάσανε τη μνήμη του. Η Σπιναλόγκα που αγάπησε έγινε αξιοθέατο... Μα το βουβό θυσιαστήριο του Αη-Παντελεήμονα κράτησε μέσα του, όπως τα ιερά απομεινάρια των μαρτύρων που το στέριωσαν, το δάκρυ του. Το φύλαξε βαθιά στα σπλάγχνα του να ανακράζει «μνήσθητι!»...» Ο π. Χρύσανθος Κατσουλογιαννάκης υπήρξε ο τελευταίος ιερέας της Σπιναλόγκας. Γεννήθηκε το 1893 και εκάρη μοναχός το 1911 στην Ι. Μ. Τοπλού Σητείας. Αργότερα πήγε στην Ι. Μ. Φανερωμένης Ιεράπετρας. Από εκεί έφυγε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ
Ένιωσε ξαφνικά να ιλιγγιά, να τρελαίνεται... Ένα κύμα ζεστό όρμησε μες στις φλέβες του. Τίναξε την καρδιά. Οι δυο εικόνες έπαιξαν στα μάτια του. Η θεϊκή πλευρά που άνοιγε για να ταΐσει τα ετοιμοθάνατα παιδιά και η δική του η πλευρά, η ανθρώπινη, η λίγη, η χωμάτινη, που αν άνοιγε, θα τάιζε ζωή ένα ετοιμοθάνατο παιδί. Οι λογισμοί του σταμάτησαν. Δεν άντεχαν να προχωρήσουν παρακάτω. Δεν τολμούσαν. Ρίγη ζεστά διαπερνούσαν το κορμί. Η καρδιά έπαλλε ακανόνιστα. Δάκρυα χύθηκαν στο πρόσωπο. «Κύριε... Κύριε!». Ήταν Μεγάλη Πέμπτη. Ο Θεός του θυσιαζό...
Διαβάστε περισσότερα...

Θυσία και Ανάσταση
"Αγάπη μου, θυμήσου τι μου έλεγες. Ότι είμαι ένα δισκοπότηρο, που μέσα του φιλοξενεί τον μαργαρίτη της ζωής... Τώρα μου ζητάς να σπάσω αυτό το δισκοπότηρο, να το πετάξω καταγής, να κομματιάσω δίχως έλεος τον μαργαρίτη της ζωής, να τον πετάξω στα σκουπίδια. Εγώ η ίδια η μητέρα του που τον κυοφορεί. Με ποιο δικαίωμα, αγάπη μου; Πώς θα το κάνουμε αυτό;". "Δεν κάνει λάθη ο Θεός. Ούτε χωράει στη δική μας λίγη και φθαρμένη λογική. Εκείνος είναι υπέρλογος. Εμείς μετρούμε τι μας συμφέρει σε αυτή τη γη, Αυτός μετράει Ουρανό· τι μας συμφέρει για να ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΓΙΟΣ
Ένας ληστής μετανιωμένος και ένας κρατούμενος της φυλακής συμμετέχουν σε μια περιπέτεια της ανθρώπινης ψυχής, σε μια πορεία εξαγνισμού και συντριβής, που μέσα από διάφορα περιστατικά, αποτυπώνει το μεγαλείο του ανθρώπου και τη δίψα του για φως και αλήθεια. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝ ΔΕΝ ΕΡΧΟΣΟΥΝ ΕΣΥ...
Η Λήδα χαμογέλασε. Κοίταξε απ' το παράθυρο... ...Αν δεν ερχότανε αυτή. Αν δεν την έβρισκε η Κάρλα στη Βιέννη. Αν η Κάρλα δεν είχε γνωρίσει τον Ανδρέα, για να γίνει η Ζωή. Αν η Κατερίνα δεν την είχε πάει στην Αγγελική. Αν η Αγγελική δε γνώριζε την Νάντια. Αν δεν έμπαινε στο σπίτι η μικρή. Αν δεν την είχε βρει στη Σκιάθο ο Απόστολος Γληνός. Αν παντρευότανε τον Άλεξ. Αν δε γινόταν το ατύχημα. Αν... Αν... Ένιωσε ίλιγγο. Μια ατέλειωτη αλυσίδα από "αν" που τέλειωνε σε μία μόνο πρόταση: Αν δεν ερχόσουν Εσύ!...". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
"Ακούσατε! Ακούσατε! Ο βασιλιάς Βλαδίμηρος προκηρύσσει διαγωνισμό γλυπτικής για την Πλατεία των Ανθών!" Στην πόλη του φωτός οι καλλιτέχνες είναι πρόσωπα σημαντικά. Κι όποιος κερδίσει στον διαγωνισμό αυτό θα έχει ένα χρυσό αστέρι με το όνομά του σε περίοπτη γωνιά. Όμως τον καλλιτέχνη-νικητή, τον μεγάλο γλύπτη που θα στολίζει με αριστουργήματα την πόλη του δε θα τον μάθει κανείς. Μια πόλη ολόκληρη θα τον αναζητά, ώσπου να τον αποκαλύψει ο Αιώνιος Καλλιτέχνης, που γνωρίζει όλους μας! Μια ιστορία για την ομορφιά της ταπείνωσης που μας θυμίζ...
Διαβάστε περισσότερα...