ΠΟΛΛΑΤΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ

ΤΑ ΚΑΜΙΝΙΑ ΕΝΤΟΣ
"...Είναι αλήθεια ότι θα μας κάνουν ταινία;" ρώτησε ο Πέτρος. Ο Παυλάρας τους βεβαίωσε ότι σε λίγο καιρό θα μιλούσε όλη η Ελλάδα για τα Καμίνια. Γιατί ο Αλεξανδράκης είναι και καλός ηθοποιός και ομορφάντρας. "Τον έχεις δει ποτέ σου στο σινεμά;", του μπήκε ο Ζάχος. Ο Παυλάρας μπορεί όχι, αλλά η γυναίκα του τον έχει δει πολλές φορές. Άλλωστε δεν είχε σημασία το πώς και γιατί, σημασία έχει να φανεί η γειτονιά, ο κόσμος της εργατιάς, οι άνθρωποι οι ξεχασμένοι κι απ' το Θεό. Λίγο είναι αυτό;..." Μυκόνου, Πάρου, Κύθνου, Άνδρου, Θήρας, νησιά που ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΒΕΡΤΕΚΟΠ
(. . .) Εκείνο το βράδυ της Τρίτης τα μουλάρια αφηνιασμένα είχαν ορμήσει στη νύχτα γκρεμίζοντας τις πόρτες των στάβλων τους. Οι αγουροξυπνημένοι κάτοικοι είδαν τις στέρνες τους ξεχειλισμένες και τα νερά να πλημμυρίζουν τις αυλές. Το πρωινό ήταν κίτρινο ενώ μια παράξενη μυρωδιά πλανιόταν στον αέρα. Ένα τσομπανόσκυλο πρώτα κι ύστερα όλα τα σκυλιά μαζί άρχιζαν να ουρλιάζουν. Κάτι σαν υπόγεια βουή έκανε πολλούς να σταυροκοπηθούν κι αμέσως γκρίζα σκόνη τους τύλιξε, που μετά έγινε στάχτη και φωνές και θρήνος. Η προσεισμική, "ωραία και μόνη", Ζάκ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΟΙ ΛΥΓΜΟΙ
"Το φύλο των αγγέλων ": Η Αλεξάνδρα Σιμωτά, καθηγήτρια ελληνικής φιλολογίας, είχε εφτά χρόνια στη Σκάλα, μια ήσυχη κωμόπολη το χειμώνα, στα νότια του νησιού. Βρέθηκε εκεί, ως νεοδιοριζόμενη εκπαιδευτικός, γεμάτη ενθουσιασμό και με τη λαχτάρα της μεταλαμπάδευσης των αρχαίων γραμμάτων. Γρήγορα όμως απογοητεύτηκε όταν κατάλαβε πώς οι μαθητές της άλλα είχαν στο νου. Η γρήγορη επαγγελματική αποκατάσταση ήταν το μοναδικό τους μέλημα. Άλλωστε, σ' έναν τουριστικό τόπο, οι νέοι δε χρειάζονταν και πολλές γνώσεις. Οι ξένες γλώσσες τους εξασφάλιζαν μ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΤΙΔΩΡΟ Η΄ ΑΘΩΝΟΣ ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΣΙΣ
Πέρασαν κιόλας τριάντα χρόνια από τότε που για πρώτη φορά βρέθηκα στο Άγιο Όρος. Το 1975 το ηλεκτρικό φως ήταν σχεδόν ανύπαρκτό και οι εσωτερικές μετακινήσεις γίνονταν με τα πόδια. Το πρώτο που μου είχε κάνει εντύπωση ήταν αυτό που λέμε ατμόσφαιρα. Μέσα σε κτήρια παρηκμασμένα και ετοιμόρροπα, με ξεθωριασμένα χρώματα, κυκλοφορούσαν, ζωντανές σκιές, οι μοναχοί. Πολλές φορές ήταν άγριοι κι απότομοι, αλλά όταν τους γνώριζες καλύτερα, όσο σου επέτρεπαν, ανακάλυπτες την κρυμμένη παιδική τους ευαισθησία. Η μοναστική πολιτεία κατοικείται συνεχώς π...
Διαβάστε περισσότερα...