ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΑΝΤΡΕΑΣ

ΠΕΝΘΙΜΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ
ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ Πάντα τον Αύγουστο θα παραμονεύει ο Θάνατος κρυμμένος πίσω από το παχύ φύλλωμα της ζαχαρωμένης συκιάς και τον αέρα να φτάνει μυρωμένος από τους σάπιους στις ρίζες καρπούς. Φυτεμένος ανάμεσα στα στάχυα στο χωράφι με τα κενοτάφια και τα γυρτά λιόδεντρα, που σκεπάζουν κάθε δείλι το λιόγερμα, ορέγομαι τα κόλλυβα. Τους καρπούς της ροδιάς και το χυμένο στο μάρμαρο λάδι. [...] [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΥΘΙΣΤΟΡΕΙΝ
Οι ραψωδίες του ποιητή στη Νέκυια με φέρουν. Τα προχριστιανικά σπέρνω κόλλυβα και με κρασί μεθάω τον Τειρεσία. Κάποιοι μού μήνυσαν για το νεκρομαντείο. Πριν αυτό σπαρθεί με καρπούς μια σκιά ρουφούσε τα πουλιά. Η αιώνια αυτή κατάρα. Ίσως, στις αχαρτογράφητες των Πλουτωνίων σπηλιές να ξαλαφρώσει η ψυχή μου και της Ιθάκης το δρόμο να βρω. Διψασμένος από το χοντρό αλάτι των τριμμένων οστών σου κόρεσα το μένος μου με της Στυγός το νερό. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

THE DESCENT ACCORDING TO JOHN
CAIN: They told us that the Law exists. They never explained why we must obey it, or what it stands for; they only said that the Law must be upheld. So we bow our heads before the Law. We dutifully obey its decrees. We abide by the Law so we can sleep easily. Still, in our dreams we escape as live as free men in lawlessness. MEPHISTOPHELES: Run, John, hide! Just like in the cavern, when you writhed in agony and terror, carving your verses on the bare rocks with your nails; when you praised the angel of Gnosis with your sobs; when you wante...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΡΟΣΩΠΑ ΦΑΓΙΟΥΜ
Είναι το στέρνο μου ένα χωράφι στάχυα που περπατάνε σκέλεθρα κάθε του Αλωνάρη χάραμα. Είναι η καρδιά μου ενός ποταμού η κοίτη που σάπια κορμιά επιπλέουν στα λιμνάζοντα νερά. Στα βράχια ανθίζουν αμπέλια. Μια θάλασσα γλυφό κρασί. Τα καντήλια με το λευκό φως ταξιδεύουν για το στερνό πυροφάνι. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗ ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ
Κάιν: Μας είπαν ότι υπάρχει ο Νόμος. Δεν μας εξήγησαν γιατί πρέπει να τον υπακούμε, ούτε μας είπαν τι πρεσβεύει. Απλά ο Νόμος πρέπει να τηρείται. Έτσι κι εμείς σκύβουμε το κεφάλι στον Νόμο. Υπακούμε πειθήνια στις βουλές του. Γίναμε νομοταγείς για να κοιμόμαστε ήσυχα. Στα όνειρά μας, όμως, δραπετεύουμε και ζούμε ελεύθεροι στην ανομία. Μεφιστοφελής: Φύγε Ιωάννη, κρύψου! Όπως τότε στο σπήλαιο, όπου τρομαγμένος σπάραζες και με τα νύχια σου χάρασσες τους στίχους σου επάνω στις πέτρες. Τότε που της Γνώσης τον Άγγελο εξυμνούσες με τα αναφιλητά σο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΡΟΣΩΠΑ ΦΑΓΙΟΥΜ
"ΔΟΝΟΥΣΑ" Θυμάμαι τα καλοκαίρια με τη διψασμένη άμμο και τον ήλιο που έσβηνε τη δροσιά του στη γαλάζια αλμύρα. Μαζί κατηφορίζαμε το μικρό δρομάκι, χωμένο στις καλαμιές και στα λιόδεντρα που σκίαζαν τα μάτια σου. Σε θρυμματισμένα όστρακα του βυθού πέρασα τρίχινες χορδές. Στο κυκλαδίτικο ξωκλήσι με ψαλμούς μάγευα το χρόνο. Κρύφτηκες βαθιά στην άμμο. Πρόσμενες τα πρωτοβρόχια. Σου έλεγα ότι αυτά θα μας χωρίσουν. Δεν πίστεψες τα λόγια μου. Στην Αγία τράπεζα ένας παπάς μοίραζε τα χαρτιά. Αντίκρυ του ο εσταυρωμένος, λουσμένος στ...
Διαβάστε περισσότερα...