ΨΙΜΟΥΛΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ

ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΗ ΧΩΡΙΣ ΣΤΕΦΑΝΑ
""Θεανώ Κομνηνού..." Το είπε πολλές φορές το καινούργιο της όνομα, σαν να 'θελε να το πιστέψει όσο πιο γρήγορα και πιο συνειδητά μπορούσε. Κι ήρθαν τότε εικόνες περασμένες που θάμπωσαν το γυαλί του καθρέφτη. Εικόνες απ' το παλιό αγριμάκι του ποταμού, με τα κουρελιασμένα αποφόρια και τ' άλουστα μαλλιά, απ' το φουστανάκι της Αλέκας της πόρνης, κι απ' την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στη γιορτή του σχολείου, εκείνα τα Χριστούγεννα. Εκεί, το γυαλί του καθρέφτη καθάρισε μεμιάς, φώτισε παράξενα. Η παλιά Φωτούλα πάει, χάθηκε απ τα μάτια της. Χάθηκ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΡΥΨΕ ΜΕ
Πήγε κοντά της μικρός. Την αγάπησε, τη διεκδίκησε με πάθος ανώριμο, με πείσμα παιδιάστικο και, όταν μεγάλωσε, κατάλαβε πια πως η ζωή του είναι άδεια μακριά της. μαζί τον μάγεψαν το χρόνο, να σταματήσει εκεί μπροστά τους, να μην αλλάξει τίποτα απ' την ανέμελη ζωή τους. Μα πότε ο χρόνος σταματά; Δυο πλάσματα μοναδικά, απόκοσμα, που είπαν να λατρέψουν το δικό τους θεό, να ζήσουν μαζί εδώ κάτω στη γη. . . τη δική τους αγάπη. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΕΡΩΤΕΣ

ΤΟ ΒΑΛΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ