SEPULVEDA LUIS

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΓΑΤΟΥ ΠΟΥ ΕΜΑΘΕ Σ' ΕΝΑ ΓΛΑΡΟ ΝΑ ΠΕΤΑΕΙ
«Ο γάτος, που ήταν μαύρος και πελώριος και χοντρός, λιαζόταν στο μπαλκόνι ρονρονίζοντας και σκεφτόταν τι ωραία που την περνούσε εκεί, ξαπλωμένος ανάσκελα, με τις ζεστές ακτίνες πάνω στην κοιλιά, τα τέσσερα πόδια μαζεμένα και την ουρά απλωμένη. Τη στιγμή ακριβώς που έστριβε τεμπέλικα το κορμί για να λιάσει και τη ράχη του, άκουσε το βόμβο κάποιου πετούμενου που δεν μπόρεσε να καταλάβει τι ήταν, και που ζύγωνε με μεγάλη ταχύτητα. Τινάχτηκε πάνω, στήθηκε γερά στα τέσσερα ποδάρια του, κι ίσα που πρόλαβε να χωθεί σε μια γωνιά, αποφεύγοντας το γ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΤΡΕΛΑ ΤΟΥ ΠΙΝΟΤΣΕΤ
Ένα βράδυ, τέλη Οκτωβρίου του 1973, ο ταξίαρχος Ουάσινγκτον Καράσκο Φερνάντες επισκέφθηκε τις αίθουσες βασανιστηρίων του συντάγματος Τουκάπελ, στο Τεμούκο. Εγώ κι άλλοι τέσσερις ήμαστε κρεμασμένοι απ’ τους καρπούς, σαν σφαχτάρια, κι ο ταξίαρχος μας επιθεωρούσε με βλέμμα κριτικό. Φορούσε στολή εκστρατείας, και στη ζώνη του κρεμόταν το υπηρεσιακό του περίστροφο. Αμέσως ήρθε κοντά μας κι έδωσε στον καθένα μας από ένα ελαφρό σπρώξιμο, που μας έκανε να ταλαντευτούμε σαν εκκρεμή. Ύστερα μας ρώτησε αν χρειαζόμασταν τίποτα. Ένας από μας (ορκίζομαι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝΑΣ ΓΕΡΟΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΓΑΠΗΣ
"Κοιτάξτε πάνω: έρχονται οι βροχές. Προσπαθήστε τώρα να φανταστείτε τι έγινε. Η θηλυκιά θα βγήκε να κυνηγήσει για να γεμίσει την κοιλιά της και να 'χει γάλα για τις πρώτες βδομάδες των βροχών. Τα μικρά θήλαζαν ακόμα, και έμεινε το αρσενικό να τα φυλάει. Έτσι γίνεται στα ζώα, και έτσι πρέπει να τα αιφνιδίασε ο γκρίνγκο. Τώρα η θηλυκιά γυροφέρνει, ξετρελαμένη από τον πόνο. Τώρα έχει βγει να κυνηγήσει άνθρωπο. Δε θα πρέπει να δυσκολεύτηκε να βρει τα ίχνη του γκρίνγκο. Τον ακολούθησε απ' το γάλα που η μυρουδιά του είχε κολλήσει στο δυστυχισμέν...
Διαβάστε περισσότερα...

PATAGONIA EXPRESS
«Εσύ man, δεν είσαι από τα μέρη μας.» «Όχι είμαι Χιλιανός.» «Αχά - και πάλι αχά.» «Τι πα' να πει αυτό;» «Πα' να πει πως για να ’σαι εδώ, είσαι παλαβός, ή δεν μπορείς να ζήσεις στον τόπο σου. Είτε το ένα είναι είτε το άλλο, δεν έχω πρόβλημα. Κοίτα τα φλαμίνγκο εκεί κάτω! Έχεις δει πιο ωραία πουλιά;» Σε όλα είχε δίκιο: και στο ότι μόνο ένας παλαβός θα μπορούσε ν’ ανεβεί σ’ ένα αεροπλανάκι όπως αυτό, και στο ότι δεν μπορούσα να ζήσω στον τόπο μου, και στο ότι εκεί κάτω, σε μια λίμνη σχηματισμένη απ' τις υπέροχες υπερχειλίσεις του Ουαπού...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ
Σ' ένα παλιό συνεργείο, σε μια λαϊκή γειτονιά του Σαντιάγο, τρεις εξηντάχρονοι φίλοι περιμένουν ανυπόμονα την άφιξη ενός άνδρα. Ο Κάρλος Σαλίνας, ο Λόλο Γαρμενδία και ο Λούτσο Αρανσίβια, τρεις παλιοί αγωνιστές της Αριστεράς, ηττημένοι από το στρατιωτικό πραξικόπημα του Πινοτσέτ, καταδικασμένοι στην εξορία και τον ξεριζωμό, ξανασυναντιούνται τριάντα πέντε χρόνια αργότερα, με πρωτοβουλία του Πέδρο Νολάσκο, ενός παλιού συντρόφου που τον περιμένουν για να τεθούν υπό τις διαταγές του και να προβούν σε μια παράτολμη επαναστατική πράξη. Ο Νολάσκο...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ
Ένα παλιό συνεργείο σε μια λαϊκή γειτονιά του Σαντιάγο. Τρεις εξηντάχρονοι φίλοι, ηττημένοι από το στρατιωτικό πραξικόπημα του Πινοτσέτ, ξανασυναντιούνται τριάντα πέντε χρόνια αργότερα για να τεθούν υπό τις διαταγές ενός τέταρτου άνδρα και να προβούν σε μια παράτολμη επαναστατική πράξη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΥ
«Στη διάρκεια της συναυλίας ενός διάσημου Πολωνού βιολιστή που περιόδευε στην βορειοανατολική Αργεντινή, ο σκύλος Φερνάντο άκουγε με προσοχή, από τη θέση του στην πρώτη σειρά, με τα μάτια κλειστά και τ’ αφτιά τεντωμένα, ώσπου ένα φάλτσο του μουσικού τον έκανε να βγάλει ένα σπαραχτικό ουρλιαχτό. Ο βιολιστής διέκοψε το παίξιμό του και απαίτησε να βγάλουν το σκύλο έξω από την αίθουσα. Η απάντηση των ντόπιων ήταν κατηγορηματική: «Ο Φερνάντο ξέρει τι κάνει. Ή παίζεις καλά ή φεύγεις εσύ». Ιστορίες με καθημερινούς ήρωες, μαζεμένες μία μία από ένα...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΜΟΥΓΚΟΣ ΟΥΖΜΠΕΚΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ
"Αγόραζαν μια βότκα οικιακής κατασκευής, ένα κι ένα για εντριβές στα πόδια μην πάθουν χιονίστρες, και την έπιναν με μικρές γουλιές, γρυλίζοντας από αηδία και νοσταλγώντας το γλυκό κοκκινέλι των Άνδεων και το ρούμι των νησιών της Καραϊβικής." Στη Λατινική Αμερική του δεύτερου μισού του περασμένου αιώνα, η πολιτική κατείχε κυρίαρχη θέση στο μυαλό και στην ψυχή των νέων. Στη Χιλή και σε άλλες χώρες του νοτίου ημισφαιρίου, οι δεκαεφτάχρονοι ρίχνονταν στη μάχη κατά του καπιταλισμού χρησιμοποιώντας μεθόδους τραβηγμένες απ' τα μαλλιά και ελάχιστ...
Διαβάστε περισσότερα...

HOT LINE ΚΑΙ ΓΙΑΚΑΡΕ
Στην πρωτεύουσα: Αρχηγέ, μη μου το κάνεις αυτό. . . Σε νιώθω παλικάρι μου. Όμως δεν υπάρχει άλλη λύση, και δέσε το παντελόνι σου γιατί δε σου 'χω πει ακόμα το χειρότερο: τώρα με τη μεταπολίτευση, η ηγεσία της αστυνομίας δεσμεύτηκε να βελτιώσει την εικόνα του Σώματος, και κανένα τμήμα δε γουστάρει να 'χει τύπους με ιστορικό σαν το δικό σου. Έτσι, μετά κόπων και βασάνων, σου εξασφάλισα μια θέση στο Τμήμα Ηθών. Καμιά ερώτηση; Ναι, αρχηγέ. Τι καιρό κάνει στην πρωτεύουσα; Κρύο, παλικάρι μου. Τον Αύγουστο, κάνει πάντα πολύ κρύο. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΟΥ ΝΑ ΚΛΑΨΕΙΣ
Θα κλάψεις ώρα πολλή. Θα περάσεις απ’ το ανεξέλεγκτο αναφιλητό στο αργό, σχεδόν σιωπηλό κλάμα του αθώου, κι όταν θα’ χεις κουραστεί, θα στρέψεις το κεφάλι για ν’ ανακαλύψεις πως η Μαμά Αντόνια έχει ντυθεί, είναι καθισμένη στο κρεβάτι και σε κοιτάζει με καλοσύνη. Τότε θα κλάψεις από ντροπή, κι εκείνη θα σε καλέσει κοντά της, θα σου χαϊδέψει το κεφάλι, θα σκουπίσει τις μύξες και τα σάλια σου, και θα σε ρωτήσει αν αισθάνεσαι καλύτερα ή αν θες να κλάψεις κι άλλο. Αν διαλέξεις το δεύτερο, μη σ’ απασχολεί: την ώρα που θα βγαίνεις απ’ το σπίτι, η...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΠΟΛΕΜΟΥ
Έχω πάντα μαζί μου μια moleskin (έτσι λέγονται αυτές οι ατζέντες με το σκληρό μαύρο κάλυμμα) που στις σελίδες της εκχέω τις καθημερινές μου αμφιβολίες, τους καθημερινούς μου φόβους, την καθημερινή μου αγανάκτηση. Εκεί μέσα καταγράφω επίσης άρθρα, κεφάλαια μυθιστορημάτων, διηγήματα, συνταγές μαγειρικής, πράγματα που έχω υποσχεθεί να κάνω και που κατά κανόνα τα ξεχνώ. Έχω μια παθιασμένη σχέση με τις ατζέντες moleskin και χαίρομαι όταν κάποιος αναγνώστης ή κάποια αναγνώστρια ομοιοπαθής (στο κάτω κάτω, γι' αυτό γράφω: για να γνωρίζομαι με ομοι...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΣΚΥΛΟΥ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΛΕΓΑΝ ΠΙΣΤΟ
"Οι αναμνήσεις μου ξεκινούν από τη μέρα που έπεσα στο χιόνι. Σε μια στροφή έπεσα απ' την τσάντα και κανείς απ' την αγέλη δεν το πήρε είδηση. Ο παγερός αέρας σκόρπιζε τ' αδύναμα γαβγίσματά μου κι έκανα να τρέξω πίσω από τα άλογα, αλλά βούλιαζα στο χιόνι. Το σκοτάδι είχε σκεπάσει τα βουνά όταν ξύπνησα τρομαγμένος από μια γλώσσα υγρή και χλιαρή που μ' έγλειφε απ' τη μουσούδα ως την ουρά, ενώ, ταυτόχρονα, μια μύτη με οσμιζόταν. Εκείνη η χλιαρή γλώσσα που μ' έγλειφε έδιωξε το φόβο, και καθώς είχα συνέλθει λίγο από την παγωνιά, άφησα κάτι πανίσχ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΙΞ, ΤΟΥ ΜΑΞ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΞ
Όταν ο ποντικός βολεύτηκε στο σβέρκο του γάτου, με τα χεράκια του γαντζωμένα στις τρίχες κάτω από τ' αφτιά του, ο Μιξ κούνησε την ουρά με δύναμη, άφησε να τον κυριεύσει ένας πρωτόγνωρος πυρετός, σερνάμενος σχεδόν έφτασε στο όριο ανάμεσα στη στέγη και το κενό, με αργές κινήσεις μάζεψε το κορμί του πάνω στα πισινά του ποδάρια, περίμενε να τον κατακλύσει όλη εκείνη η δύναμη η συγγενική με τα μεγάλα αιλουροειδή, τον τίγρη, το λιοντάρι, τον ιαγουάρο, κι ύστερα πήδηξε, τεντώνοντας το σώμα σαν σαΐτα. "Μ' αρέσουν οι γάτοι γιατί είναι μυστηριώδεις,...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙΟΥ
- "Κουκουβάγια, θέλω να σου κάνω μια ερώτηση." - "Τι ερώτηση θες να μου κάνεις;" - "Θέλω να μάθω γιατί είμαι τόσο αργό." Η κουκουβάγια άνοιξε τα τεράστια μάτια της, περιεργάστηκε το σαλιγκάρι, και μετά τα ξανάκλεισε. - "Είσαι ένα νεαρό σαλιγκάρι, κι όλα όσα έχεις δει, όλα όσα έχεις δοκιμάσει, το πικρό και το γλυκό, η βροχή κι ο ήλιος, η παγωνιά και η νύχτα, όλα αυτά πάνε μαζί σου, σε βαραίνουν, κι όπως είσαι τόσο δα, γίνεσαι αργό απ' το βάρος." - "Και τι κερδίζω που είμαι τόσο αργό;" ψιθύρισε το σαλιγκάρι. - "Α, σ' αυτό δεν έχω απάντηση. Ν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΓΚΡΙΜ
Οι δίδυμοι αδελφοί Κάιν και Άβελ Γκριμ - πλανόδιοι λαϊκοί τροβαδούροι χειρίστης ποιότητος - διέτρεξαν τη χιλιανή Παταγονία και τις πεδιάδες της Ουρουγουάης, αφήνοντας το αμυδρό τους αποτύπωμα. Οι ζωές τους, οι έρωτες, οι περιπλανήσεις και οι φιλίες τους περιγράφονται σ’ αυτό το ειρωνικό και διασκεδαστικό βιβλίο από δύο μεγάλους λατινοαμερικανούς συγγραφείς υπό μορφήν ανταλλαγής επιστολών μεταξύ δύο εκκεντρικών τοπικών ειδημόνων: του καθηγητή Όρσον Κ. Καστεγιάνος από την Ουρουγουάη και του - επίσης καθηγητή - Σεγισμούντο Ραμίρο φον Κλατς απ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΝΟΜΑ ΤΑΥΡΟΜΑΧΟΥ
Οι θησαυροί που κλάπηκαν από τους Ναζί κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο βγαίνουν στην επιφάνεια μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Ένα απάνθρωπο κυνηγητό αρχίζει. Η Στάζι, οι πρώην ναζί, οι ασφαλιστικές εταιρείες, τα μεγάλα συμφέροντα, και ένας λατινοαμερικάνος που το όνομά του θυμίζει ταυρομάχο... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) "Ο Χουάν Μπελμόντε, απόμαχος χιλιανός αντάρτης που ζει εξόριστος στο Αμβούργο, εξαναγκάζεται από μια μεγάλη ασφαλιστική εταιρεία να μπει επί τα ίχνη ενός σπουδαίου θησαυρού. Πρόκειται για...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΤΟ
Η Μαρία Ανκαπιτσούν, όπως λένε, πρέπει να ήταν ψηλή και δυνατή όπως αυτός. Αλλιώς δεν εξηγείται η παθητικότητα των ανδρών που, βλέποντάς την να εμφανίζεται στις πουλπερίες, σηκώνονταν απ' το τραπέζι με την τσόχα και προτιμούσαν να δουν τα τραπουλόχαρτα να τους φεύγουν απ' τα χέρια απ' το να φάνε καμιά φάπα απ' αυτές που έδινε στον άντρα της και τον άφηνε αναίσθητο. Από μια φρόνιμη απόσταση έβλεπαν πώς τον κουβαλούσε ως τ' άλογό του, ενώ γρύλιζε: "Μην αγγίξει κανείς τα χαρτιά του. Μου κάνει άλλο ένα παιδί και ξανάρχεται". (Από την παρουσίασ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΛΥΧΝΑΡΙ ΤΟΥ ΑΛΑΝΤΙΝ
"[...] τότε ο σκύλος ξυπνούσε, τεντωνόταν, κύρτωνε τη ράχη, κουλούριαζε τη λεπτή και μακριά ουρά του, κι έμπαινε στην καλύβα με κραυγές και γρυλίσματα ασυνήθιστης αγριότητας. Έναν έναν ξυπνούσε τους γιους και τους γαμπρούς που κοιμόνταν αφού είχαν πιει άθλιο κρασί, τους ταρακουνούσε από τα πόδια, έσκιζε παντελόνια, κάπου κάπου διέκοπτε καμιά πράξη που θα κατέληγε να δώσει στον γέρο κι άλλα εγγόνια, κι έτσι, μέσα σε βρισιές, έβγαιναν έξω για να φέρουν τα τσιμπλιασμένα μάτια τους μπροστά στη γκρίζα φωτεινότητα της στέπας. "Κωλόσκυλο!" τολμού...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
"Γνώρισα τον Σλάβα το 1977, όταν ήταν νεαρό στέλεχος της Κα Γκε Μπε, επιφορτισμένος με τους Λατινοαμερικάνους που μαθαίναμε την τέχνη του πολέμου. Ο Σλάβα ήταν σκληρός αξιωματικός, αμείλικτος στις τιμωρίες του, με αθλητικό παράστημα και μαλλιά σαν αλμπίνου. Τώρα τον είχα απέναντί μου, στην άλλη πλευρά του τραπεζιού, μεταλλαγμένο σε χοντρό αλκοολικό, και με δυνάμεις που έφταναν ίσα ίσα να σηκώνει το Rolex που άστραφτε στον αριστερό καρπό του". Αποτραβηγμένος από τα εγκόσμια, ο Χουάν Μπελμόντε, ο παλαίμαχος επαναστάτης με το "όνομα ταυρομάχο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΚΑΘΡΕΦΤΗ
"Έζησα σ' ένα γκέτο, αν και οι πολίτες δεν έλεγαν ποτέ έτσι αυτό το τμήμα της πόλης. Μιλάω για κάποιους δρόμους που κατεβαίνουν ως τη χωματερή του λιμανιού, για παλιά σπίτια που επέζησαν από κάτι που ήταν χειρότερο από πόλεμο, αν και αυτό δε θα μαθευτεί ποτέ, για ξεφλουδισμένους τοίχους και για γραμματοκιβώτια στις εισόδους που έχουν πάψει εδώ και καιρό να δέχονται γράμματα, λογαριασμούς ή διαφημιστικά φυλλάδια. Στο γκέτο κατοικούσαμε όσοι δεν είχαμε δικαίωμα να είμαστε εκεί, όσοι δεν έπρεπε ποτέ να 'χουμε πάει εκεί, όσοι δεν έπρεπε να 'χο...
Διαβάστε περισσότερα...